Verloren en .........gevonden voorwerpen.

In de haast van de voorbereidingen gaan dingen ook wel eens niet goed.

Stel je voor: een prachtige aanloop naar het eiland Vlieland, prachtig zonnetje, een lage nevel en 2 schepen die zich scherp aftekenen tegen de duinen. Vervolgens speelt zich de volgende conversatie af:

- Schat, kun jij even de filmcamera pakken??

- waar ligt die?

- in de slaapcabine, naast mijn bed.

(even zoeken)

- nee hoor, daar ligt een fotocamera!

- Hoe kan dat nou! Waar ligt ie dan??

- Ik weet het niet, ben hem nog niet tegengekomen.

SH..., we zullen hem toch niet thuis hebben laten liggen????

Jawel dus. Een controletelefoontje naar buurvrouw Marjolein die vervolgens in huis gaat zoeken levert een filmcamera op die nog braaf aan mijn computertafel hangt. Hoe krijgen we die in godsnaam weer aan boord???

In eendrachtige samenwerking tussen buurvrouw Marjolein en zwager Jaap, wordt de camera opgehaald, ingepakt en op de dinsdag na Pasen verstuurt Poste Restante Postkantoor Harlingen. Althans; dat was het idee, maar helaas: Poste Restante bestaat niet meer in deze moderne tijden. Dus verstuurd naar de Havenmeester Noorderhaven Harlingen.

Zo gezegd zo gedaan. Wij stomen dus op naar Harlingen en lopen de deur plat van de havenmeester. Helaas is die vaker niet dan wel op kantoor en de eerste bezorging ging dus mis. Nauwlettend gevolgd door Jaap via de moderne track en trace mogelijkheden blijven wij volledig op de hoogte van de omzwervingen van het pakje.

Vervolgens rijdt er een TNT bestelwagen langs de haven. Aangezien de havenmeester er weer eens niet is, springt medereiziger Peter met een reuzesprong van de steiger op de kade, arresteert de chauffeur tot ik mijn rijbewijs heb gevonden en jawel: de man had ons pakje! Gelukkig goed geadresseerd door Jaap aan Herman en Juliette, dus wij kregen het zonder problemen mee.

We kunnen dus weer filmen!! Met dank aan Marjolein en Jaap!!!!