vrijdag 9 oktober 2009

en toen was het echt afgelopen!


Ryanair FR 1822 landde woensdag j.l. met een kleine vertraging op Welschap en bracht ons definitief thuis.
Die ochtend hadden we om 10 uur Vaarttuig voor de laatste keer geïnspecteerd en met een ongerust gevoel afscheid genomen. De dagen ervoor hadden we hard gewerkt aan een houten frame ter ondersteuning van een grote afdektent die we dinsdagmiddag als laatste hadden aangebracht. Maar terwijl we daarmee bezig waren bekroop ons al een ongerust gevoel. In Zweden hadden we een dik pak zeil van 7 bij 12 meter gekocht, maar toen we dat aan het uitvouwen gingen bleek het wel heel erg dun te zijn. Ik denk dat de weergoden dat ook vonden, want we waren er nog niet klaar mee of de wind nam toe. En toen wij 's avonds in het warme bed van het hostel kropen op nog geen 50 meter van de boot, gierde de wind gezellig door het want van alle zeilschepen in het dok: echt Sinterklaas tijd.

Helaas: de ochtendinspectie toonde inderdaad wat wij al vreesden: de eerste gaten waren al zichtbaar. Op dat moment konden we niets meer doen (op straffe van het missen van het vliegtuig)dus we begonnen behoorlijk gefrustreerd aan de terugreis. Daar hebben we gisteren direct een einde aan gemaakt door de beheerder te bellen en hem te vragen het zeil maar te verwijderen. De kans dat het in stukken scheurt bij een flinke storm en eventueel andere schepen beschadigt is niet ondenkbeeldig. Dus dan maar zonder tent (en hopen op een zachte winter!).

Verder is alles goed gegaan. Het technisch onderhoud verliep probleemloos en motor, generator, airco, drink- en vuilwaterinstallatie zijn helemaal geprepareerd om - 35 graden Celsius te doorstaan. 20 liter motorolie, 25 liter glykol, 4 dieselfilters, 2 oliefilters, 200 meter poetspapier en liters koffie zijn er doorheen gegaan om alles in perfecte staat te brengen.

De "drooglegging" was trouwens een verhaal op zich. Wij hadden Vaarttuig vrijdagochtend op haar plaats gelegd en verankerd, en op zaterdagochtend voeren nog 3 schepen de middenrij in om de laatste plekken te bezetten. Om 10 uur, 2 uur later dan gepland, werden de deuren gesloten en de kleppen geopend, maar om 10:45 werd dat weer stopgezet: een zeilschip achter ons begon vervaarlijk achterover te hellen. Het bleek ook voor hen de eerste keer te zijn en, naar naderhand bleek, zij hadden een te smalle kiel en teveel gewicht achterin om stabiel te kunnen staan.
Pas om 14:00 uur, 1 duiker en 10 stuurlui aan de wal verder, was het probleem gefixed en kon opnieuw worden begonnen met het afvoeren van water.
Het was half zes voor ik kon beginnen met het schoonspuiten van het onderwaterschip en het was pikkedonker en 19:00 uur voor dat ik daar mee klaar was.
De aangroei viel reuze mee, wel een dikke algenlaag maar nauwelijks mosselen of schelpen. Het feit dat we regelmatig afwisselend op zoet en zout water gevaren hebben is daar waarschijnlijk debet aan.
Overigens: het wegspuiten van de algenlaag onthulde ook de resultaten van onze niet zachtzinnige aanvaring met de Zweedse bodem: een diepe kras van de boeg, over de opening van de boegschroef en nog een meter verder halverwege het onderwaterschip aan bakboordzijde. Gelukkig geen indeukingen, maar wel een kras tot in het blanke staal (dat dus al na een dag roestplekken begon te vertonen). Het toeval wilde dat onze directe buurman een scheepsbouwer/onderhoudsman is die in de komende dagen de beschadigde plekken gaat schoonschuren en opnieuw in de epoxy zet om roestvorming te voorkomen. Volgend voorjaar gaat er een nieuwe laag anti-fouling op en dan is ie weer als nieuw!

En dat was het dan. Geen nieuwe berichten meer op deze blog. Hij blijft wel toegangkelijk en iedereen kan nog steeds reacties kwijt. Maar nieuwe Vaarttuig avonturen zullen moeten wachten tot mei 2010 wanneer we weer verder gaan waar we deze week zijn opgehouden: in Zweden. Waar naar toe? we weten het nog niet, maar in ieder geval verder de Oostzee in. Er zijn nog vele mooie en uitdagende gebieden te verkennen!

Nogmaals dank aan al onze trouwe lezers en supporters: jullie commentaar en reacties hebben er toe geleid dat we toch weer iedere keer de moed verzamelde om blog en website up-to-date te houden. Volgend jaar worden ze nog mooier!!
Tot ziens!