maandag 26 juli 2010

Saimaa meer

Ik ken verder geen meer waar je het Saimaa meer mee kunt vergelijken. Het heeft een enorm oppervlakte, maar op elk moment zie je daar maar een klein stukje van omdat het bezaaid ligt met duizenden kleine en grote eilandjes. Dat is dus erg beschut varen, zelfs met harde wind, omdat de golven geen kans krijgen zich op te bouwen.
Zaterdag was een slechte dag: veel (koude) noordenwind en heel veel regen. Zondag, tegen de verwachting in, begon ook slecht: zwaar bewolkt, nog eventjes regen en slechts 14 graden. Tegen de middag was de regen weg, de wind afgenomen en de temperatuur opgelopen tot 19 graden, dus we zijn vertrokken echter zonder bestemming. We gaan het meer tegen de klok in rond varen en we zoeken een ankerplek zodra we er genoeg van hebben.
Bij slecht weer is het Saimaa meer een palet van donkere tinten: bijna zwart water tegen donkergrijze rotsen en zwart-groene bomenpartijen onder een donkergrijze bewolking. Je kunt je iets voorstellen bij de wat "donkere" mentaliteit van de Finnen.
Maar als de zon doorbreekt en de lucht blauwer wordt, wordt het water ineens kristalhelder en kun je meters diep kijken, blijken de rotsen ook tinten rood en roze te hebben en zijn de bomen ineens niet allemaal dennen, maar ook berken en elsen. Dat gebeurde rond 4 uur: ineens was alle somberte weg en zaten we te puffen in onze lange broek en trui. Toen we na 3 pogingen wel een geschikte ankerplek vonden in de luwte, bleek het ineens 28 graden te zijn. Voor de eerste keer hebben we de boot op het strand gezet. Goed uitkijken voor grote rotsen en haar vervolgens gewoon zachtjes laten vastlopen op het kiezel/zandstrand. Vervolgens met het bijbootje naar het strand om daar een lijn om een boom te leggen en nog een hekanker uit om te voorkomen dat ze dwars het strand opgaat mocht de wind draaien.
En zo liggen we dan. Nu het bijbootje in het water ligt, is de zwemplank vrij en daar wordt nu druk gebruik van gemaakt. De temperatuur is intussen opgelopen tot 34 graden en zelfs in de schaduw van de bimini (in blokkadestand) is dat knap warm. Elk half uur moeten we het water in dat met 22,6 graden heerlijk verkoelend is.

Je moet van de gelegenheid gebruik maken, dus we hebben vanavond een van onze weggooi barbecues genomen, zijn het strand opgegaan en hebben daar heerlijk van de eerste barbecue dit jaar genoten.
Zo werkt dat in Finland: jij denkt een verlaten strandje te hebben ontdekt, maar er zijn er al honderden voor jou geweest DUS is er een vuur- en barbecueplaats. Want er zijn 2 dingen die alle Finnen doen: fikkie stoken en naar de sauna gaan. Geen wonder dat zoveel sauna's houtgestookt zijn !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten