Helsinki is een oefening in nederigheid.
Waren wij tot nu toe in de meeste havens de grootste boot, of toch minstens een van de grotere, hier in de City Marina zijn we dat dus duidelijk niet. De 65 voeters liggen losjes om ons heen verspreid, de een nog meer gestroomlijnd dan de andere. Het meisje dat ons onze plaats wees, was er wat nonchalant over: ja, die liggen hier de hele zomer. En als je dan weet dat het tarief voor 65 voet, 70 euro per nacht is dan tel maar uit! De echte schifting begint overigens boven 70 voet: euro 110/nacht en als 85 voet je maat is, reken je euro 210/nacht af. Met 3 nachten Helsinki wordt mijn Philips pensioen redelijk op de proef gesteld!
Ook liggen er nog de nodige "kleinere", zeg maar onze maat, waarvan de power afdruipt en over het algemeen bevolkt wordt door jonge yuppen die de vrijdag- en zaterdagavond gebruikt hebben om onder dof gedreun en veel geschreeuw vanaf 5 uur 's middags zich vol te laten lopen. Gelukkig verdwenen ze rond middernacht om het feest elders in de stad voort te zetten.
Kortom: Juliette en Herman in het midden van de jet-set!
Vanmorgen was er enige consternatie in de haven. Vlak erbuiten ligt een kademuur waar kleinere schepen kortstondig aanleggen om een koffie of een biertje te drinken en dan weer te verdwijnen. Op de een of andere manier had een watermakend scheepje weten vast te maken en de bemanning had net op tijd het schip weten te verlaten, dat vervolgens langzaam zonk. Raar gezicht zo vanaf je ontbijttafel op het achterdek, dat schip dat uiteindelijk alleen nog aan een voorlijn boven water wordt gehouden. Al spoedig verscheen er een bergingstruck van de brandweer, maar die konden weinig uitrichten. Dus werd groot materiaal aangevoerd in de vorm van een bergingsschip dat uiteindelijk de boel boven water heeft getild, leeggepompt en veilig heeft gesteld. Naderhand is het bootje uit het water getild en op een truck afgevoerd. De havenmeester wist me te vertellen dat dit het eerste bootje was van deze mensen en ze bezig waren geweest met hun eerste tochtje. Iets verteld me dat ze er voorgoed van genezen zijn.........
En hoe is Helsinki?? Gezellig druk, een paar sfeer bepalende monumenten zoals de witte kathedraal en het station, een paar oude wijken met prachtige gevels en een erg indrukwekkend en enorm kerkhof. Minstens zo groot en indrukwekkend als Pére Lachaise in Parijs alhoewel ik niet heb kunnen vaststellen of ook hier beroemdheden begraven liggen. Maar verder: doet wat socialistisch aan. Brede straten en grote, haast lompe, vierkante gebouwen.
Wel een paar aardige parken, waaronder het Sibelius park met zijn monument en 3 koperblazers die tijdens ons bezoek daar werken van Sibelius ten gehore brachten.
We hebben heel wat van de stad gezien in 3 dagen van wandelen en fietsen, maar vinden het niet erg om verder te gaan.
O ja: we gaan door! Op naar de Russische grens en van daaruit via het Saimaa kanaal naar het meer Saimaa.
Maar daarover meer in de volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten