Woensdag hebben we nog gebruikt om de laatste wasjes te doen, de boot op te ruimen en de laatste inkopen te doen. Donderdagochtend, om 11:15 zijn we voorzichtig tussen de hekboeien uit gemaneuvreerd en hebben de Wasa haven verlaten. Berthil, de havenmeester zwaaide ons uit en vroeg of we later dit seizoen nog terugkwamen. Nou: voor Skr 250 liggeld en Skr 50 voor elektra (6 Amp) denken we nog even 2 keer na. Het is een leuke haven maar niet direkt de goedkoopste! Echter: voor familiebezoek optimaal.
Op ons gemak zijn we door de Stockholm archipel op weg gegaan. Aangezien we nog een aardig eind te gaan hebben, gebruiken we vooral de hoofdroutes en zwerven minder tussen de eilanden. Dat maakt de omgeving echter niet minder mooi en onder een heerlijke zon hadden we weer een perfecte dag.
Rond 17:00 en 62 km verder vonden we het welletjes en legden aan aan een grote houten steiger voor een aantal prachtige huizen aan de waterkant. Geen bewoners te zien, geen boten te zien, prima toch!?
Maar dan hadden we toch buiten de buurman gerekend. Die heeft onze activiteiten (wijn drinken en toastjes kaas eten) enige tijd aangezien, maar kwam toen toch melden dat we ons op prive terrein bevonden. Nee, niet dat van hem. Dacht ie dan dat als z'n buren er wel waren geweest ze een vriendelijk verzoek om te mogen overnachten hadden geweigerd? Ja, dat dacht ie wel! Privacy, you see....
Of we dus zo goed wilden zijn naar de dichtsbijzijnde gasthaven te willen vertrekken. Dat hebben we uiteindelijk dus maar gedaan!
Onze kennismaking met het Zweedse gevoel van privacy. Heeft wat mij betreft niets met privacy en alles met property van doen: dat is van mij en daar blijf jij af. En dat gaat ver: ook vandaag, vrijdag, hadden we een zelfde soort ervaring. Dit keer gewoon in een jachthaven, waar wij Vaarttuig keurig op een vrije plek aan de lange steiger hadden geparkeerd. Bij de havenmeester geïnformeerd of dat OK was (jawel hoor), liggeld betaald en gezellig aan het klussen.
Dan komt ineens een geagiteerde Zweed aanzetten die op een beetje ruziënde toon mij komt vertellen dat ik daar niet kan liggen: in het zweeds. Natuurlijk versta ik daar op zo'n moment geen woord van, maar laat hem rustig zijn gal spuwen en vraag dan vriendelijk of hij dat in het Engels kan herhalen. Nou, dat kon ie niet en hij werd helemaal opgewonden toen hij ook nog zag dat ik er in geslaagd was elektriciteit aan te sluiten in een kast met een slot erop (met een sleutel van de havenmeester natuurlijk). Alsof ik een hasjkwekerij illegaal op het lichtnet had aangesloten! Uiteindelijk drong het tot hem door dat hij niet met mij maar met de havenmeester moest gaan praten en is met grote stappen vertrokken.
De havenmeester kwam 2 uur later vertellen dat dat de eigenaar van de haven was en dat onze ligplaats eigenlijk voor het seizoen verhuurd was. Opnieuw die privacy/property: als het verhuurd is, is het van jou en kan niemand anders er liggen. Gaat er in Nederland toch anders aan toe! Om een lang verhaal af te sluiten: we liggen er nog steeds en morgenvroeg maken we weer plaats voor de rechtmatige eigenaar!
Voor de geïnteresseerden: we liggen momenteel in Herräng, hemelsbreed zo'n 90 km ten noorden van Stockholm (maar 135 km in afstand).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten