rare jongens, die germanen!

Asterix en Obelix wisten het al: het zijn rare jongens die duitsers!
Hebben ze de gelegenheid een groot feest te vieren vanwege 60 jaar Bundes Republik, 40 jaar grondwet en 20 jaar sinds "die Wende" en dan doen ze zoiets:
Stel je voor: 3 grote podia verspreid over de stad, het mooiste weer van de wereld en dan geven ze op een podium allerhande lezingen. Wat dacht je van deze publiekstrekker: een uiteenzetting over de grondwet door de President van het Hooggerechtshof. Op een ander podium kun je luisteren naar de Schöneberger Sängerknaben, de politiefanfare en nog wat Kapellen en op het hoofdpodium wordt gesproken met prominente sportfiguren en politici, kun je luisteren naar een bigband, de Negende van Beethoven en 's avonds kon je luisteren naar (Opa) Udo Jürgens, wist niet dat die man nog leefde.....
Dan hadden ze ook nog een "feestmijl", waarschijnlijk afgekeken van de inauguratie van Obama. Alleen dan zetten ze daar allemaal kraampjes langs waar alle deelstaten zich presenteren, de Kamer van Koophandel, verschillende landen die dat de moeite vonden (waaronder de Benelux) en nog wat ambtelijke overheden. Begon allemaal om 10 uur 's ochtends en was om 10 uur 'savonds weer afgelopen! O ja, geen vuurwerk.

Nee, een feestje bouwen kunnen ze niet die duitsers......

Toch zijn we er naar toe gegaan. We kozen voor het centrale podium tegen de Brandenburger Tor en waren daar om 17:15. Het begint al met de reis er naar toe. Zelfs voor een zaterdag vond ik het rustig en pas toen wij op Unter den Linden kwamen en de Brandenburger Tor naderde begon je iets te merken van de drukte. Die
concentreerde zich vooral voor de podia en in de feestmijl die daar naartoe leidde aan de andere kant van de Tor.
Stipt om 17:30 begon het geheel met de verwelkoming van Angela Merkel en de net herkozen President Horst Köhler waar we maar zo'n 50 meter vanaf stonden (met rugzak, zonder ook maar een keer gecontroleerd te zijn) waarna de uitvoering van de Negende van Beethoven begon. Moet eerlijk zeggen: op die plaats met die geschiedenis is dat toch heel wat en dat merkte je ook aan de je omringende duitsers. Vooral toen de solisten Schillers "Ode an die Freude" inzette (je weet wel, Alle Menschen werden Brüder) ging er toch wel een golf door de menigte en het applaus na afloop bleef maar duren.
Nee, het is geen Koninginnen Nacht! maar toch hebben we genoten.

Vervolgens zijn we Udo Jürgens ontvlucht door de trein naar de Hackescher Markt te nemen en daar een plekje te zoeken op een van de talrijke terrassen en onszelf te trakteren op een typisch Duits gerecht: Berliner Wurst, Kasseler Braten en natuurlijk .... grote pullen bier! Heerlijk!


We liggen nu al een week in dezelfde haven en genieten van weer en stad. Berlijn heeft een hele hoop te bieden en met het werkelijk perfecte openbaar vervoer kom je overal snel en makkelijk. We zijn van plan nog een week te blijven, want we zijn nog lang niet uitgekeken!