woensdag 13 mei 2009

Beestjes, allemaal beestjes.....




De meest gestelde vraag: is het mooi daar?

Ja, het is mooi. Het begint al met het feit dat het landschap 200 km oostelijk van de Nederlandse grens glooiend wordt en dat geeft dingen veel meer ruimte. Voor ons geeft dat ook altijd dat feestelijke "buitenland" gevoel. Heuvels en bergen betekenen altijd dat je niet meer thuis bent, dat je op ontdekkingsreis bent, dingen gaat zien die je nog niet eerder gezien hebt en dat maakt dat langzame reizen per boot zo aantrekkelijk. Je hebt veel meer tijd die dingen ook goed te bekijken dan wanneer je met 120-130 km/uur over de snelwegen raast.

Wat het nog mooier maakt is de langzame verandering in de natuur. Maisvelden maken plaats voor koolzaadvelden (maar het blijft industriƫle landbouw), naaldbomen voor loofbomen en de wat saaie heestercultuur in Nederland maakt plaats voor uitbundig bloeiende seringen, moerbijen, jasmijn en azalea's. En dan niet 'n lullig struikje hier en daar, maar flinke bosages waar dan ook een overwelmende geur vandaan komt.
In mijn idee was de DDR een gebied waar de industrie er maar op los produceerde zonder rekening te houden met het milieu en moest daarom wel zwaar vervuild en praktisch dood zijn.
Niets is minder waar: wat direct opvalt is dat de lineaal uit het landschap is verdwenen. Waar de kanalen in (west)Duitsland recht zijn, de bomen op exact dezelfde afstand staan, het onderhout in de versnipperaar is verdwenen en de bomen gesnoeid of zelfs gekandelaberd zijn is het in de DDR allemaal oud, willekeurig neergezet, hoog opgroeiend kreupelhout langs bochtige rivieren en kanaaltjes en prachtige grote bomen van meer dan 80 jaar oud.
Wat ik persoonlijk nog het leukste vind is de verandering in de bewoners van al dat groen. Sinds onze vakanties in Cadzand, meer dan 40 jaar geleden, kan ik me niet meer herinneren de leeuwerik gehoord te hebben. Hier zijn hele trajecten geweest langs het water waar we ze constant hoorden, hoog in de lucht, nauwelijks te zien. Grote aantallen boerenzwaluwen zwieren voor ons uit over het water, of houden ons
gezelschap in de haven op de steiger of de Zodiac. Ik heb in m'n leven nog nooit zo vaak en zo veel de nachtegaal gehoord. In Magdeburg, practisch midden in de stad, gingen we naar bed met het raam wijd open om ons door de nachtegaal in slaap te laten zingen, middernacht! (Schat, kan dat beest z'n kop niet houden??).
In de bossen tussen de steden zien we de bonte kraai, baltzende roodstaart buizerds, de grote kwikstaart gebruikt de boot vaak als rustplaats en we horen de merel, maar nog vaker de lijster, de vinken, koekoek en massa's mezen.
Ook het water is helder, de boeggolf is vaak echt schoon wit schuim, en de vissen talrijk en duidelijk te zien en we varen langs grote velden waterlelies. Vandaag zagen we het vermakelijke beeld van een reiger die zijn vangst die eigenlijk veel te groot voor hem was naar binnen probeerde te slikken. Het kostte hem meer dan 5 minuten maar het lukte hem!! Ik heb het op film en als we eens een keer een goedkope Internet verbinding hebben dan zal ik dat op YouTube zetten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten