Medische zorg in Södertälje

Uppsala was erg interessant. Een mooie stad waar de historie van afdruipt. Bijna letterlijk. Dit land heeft geen oorlogen, en de daarmee gepaard gaande vernielingen, gekend sinds de invasies door Denen en Russen in de 17e eeuw. Dus sinds die tijd zijn in ieder geval de stenen gebouwen grotendeels gespaard gebleven. Mits goed onderhouden staan die daar nog steeds en hebben vaak nog grotendeels hun originele indeling.

Anatomisch theater, Uppsala

En zo kun je dus in Uppsala de kathedraal bewonderen maar ook het Gustavianum, het universiteitsmuseum. Kennen jullie het schilderij van Rembrandt "de anatomische les"? Nou, zoiets deden ze hier ook tot lering en vermaak, letterlijk. Het originele theater waarin dat gedaan werd, een cirkelvormig uiterst steil amfitheater dat plaats bood aan zo'n 200 staande (en deels betalende!) bezoekers, bestaat nog steeds direct onder de koepel van dit gebouw. Nee, geen reconstructie, het origineel. Gewoon, sinds die tijd goed onderhouden. Er worden weliswaar al eeuwen geen geëxecuteerde misdadigers meer ontleed maar het is daar, het op een na oudste anatomisch theater (Leiden had/heeft? de oudste).
Uppsala is ook gezellig, een echte studentenstad vol met fietsen en jongelui uit 70(!!) landen. We hebben de zondag lekker door de stad gezworven, te fiets en te voet en veel gezien.
Maandag zijn we weer vertrokken. Na een telefoontje werd de draaibrug in het riviertje keurig op bestelling gedraaid en gingen we op weg naar Skokloster, even onder Uppsala.

Skokloster

Zelfde verhaal: een enorm kasteel in originele staat. Grotendeels doordat de stichter en originele bewoner (ene Gustav Wrangler, maarschalk en admiraal) in zijn testament had bepaald dat Skokloster en al zijn verzamelingen bewaard moesten blijven om te getuigen van zijn grootheid. Een bescheiden man dus, maar het werkt wel! Alles origineel, kroonluchters die nog steeds hangen waar ze nieuw zijn opgehangen zo'n 400 jaar geleden, net zoals het (leren!) behang en de nederlandse wandtapijten.

Balzaal Skokloster

Ook origineel is de grote balzaal. Het enige probleem daarmee is dat die nog niet af was toen Wrangler stierf.  Uit angst niet meer betaald te worden zijn de werklieden weggelopen met achterlating van hun gereedschappen. Die ligger er nog steeds.......
Vanuit Skokloster hebben we een schuilplaats gezocht in een klein haventje tussen 2 eilandjes. Regen en veel wind gedurende de nacht.

Vaarttuig en Adagio voor Gripsholm

Met nog redelijk wat wind zijn we de volgende ochtend vertrokken naar Mariefred, weer zo'n plaats met veel historische erfenis, dit keer in de vorm van het koninklijk paleis Gripsholm. Het haventje ligt er recht tegenover, dus vanaf de steiger heb je een prachtig uitzicht op het slot (andersom trouwens ook....).
Op dinsdag hebben we eerst onze voorrraden op peil gebracht in afwachting van de "Adagio" die de volgende ochtend zou arriveren en die woensdag hebben we gezamenlijk het slot uitgebreid bezichtigd.
Die woensdag begon echter wat minder. Bij het opstaan merkte Herman dat zijn linkervoet niet meer echt wilde meedoen. Pijn in heup en bil en een klapvoetje en lopen als een gans met platvoeten. Die dag hebben we geprobeerd dat te negeren (gaat wel over) maar ook op donderdag hield die situatie aan. Lopen ging niet echt lekker, dus maar wat gefietst in Stellarholmen waar we onvrijwillig gestrand waren door een defecte draaibrug. Op advies van Ab, een van onze blogvolgers tevens orthopeed, hebben we de volgende dag, gisteren dus, koers gezet richting grote stad om me te melden bij een ziekenhuis voor nader onderzoek. De afdeling Orthopedie kon me echt niet hebben, maar na 5 uur rondhangen op de EHBO en eerste onderzoek door een co-assistent kwam dan toch een orthopeed naar beneden. Disc-hernia tussen 4e en 5e wervel was z'n oordeel. Maar niet ernstig genoeg voor behandeling in Zweden, haastte hij zich daaraan toe te voegen. Alsof ik daar op uit ben.......
Maar goed, we zitten er wel mee. Ik ben volledig ambulant, lig niet plat, geen pijn of pijnstillers alleen een wiebelig been en een klapvoet. Volgens Ab geneest 70% van de hernia's binnen 6 weken dus we kijken het nog even aan. Eind volgende week zijn we in de buurt van Skvasta, het vliegveld waar Ryanair op vliegt vanuit Eindhoven en beoordelen we de situatie opnieuw.
En de korte termijn plannen? Liggend achter de sluis van Södertälje liggen we alweer op zout water en gaan we rustig aan naar het zuiden. We gaan nog naar Trosa, Nyköping en misschien ook nog naar Oxelosund om afscheid te nemen van "Adagio". Daarna zijn we weer alleen en begint de terugreis pas echt.