Maar het was me het tochtje wel. En de 5 dagen wachten in Hamina zijn alleszins de moeite waard gebleken.
Die donderdagochtend ging de wekker om 04:00 uur en om 04:30 gingen de lijnen los in het halfduister. Voor het eerst dit jaar met de navigatieverlichting aan op weg naar een steiger aan de zuidzijde van de stad om de septictank te legen en de watertank te vullen, maar om 05:00 uur gingen de lijnen opnieuw los en het gas open om pas 14 uur later en 177 km verder weer dicht te gaan.
De weerscondities waren zo goed dat ik ver naar het zuiden durfde te gaan om geen kronkelroutes tussen de eilanden te varen maar een rechte route over zee. Want - het goede nieuws - de autopilot werkt!!
5 km buiten Hamina hebben we onze deviatietabel correctie rondjes gedraaid en verdomd, de eerste keer goed! Vervolgens konden we de autopilot gebruiken en dat geeft een hoop rust. Je hoeft niet achter het stuur te blijven zitten om constant te corrigeren, maar kunt rondlopen, kaart bekijken, koffie drinken, naar de WC gaan etc. Zolang er maar iemand op de uitkijk is en eventueel kan ingrijpen mocht er iets mis gaan.
Maar dat is niet gebeurd, in geen van die drie dagen!
De eerste dag eindigde 35 km west van Helsinki in een kleine natuurhaven met minimale faciliteiten. Met de boeg aanleggen aan een steiger en het hekanker uit om je recht te houden. Prachtig eilandje, midden tussen de Finnen. Ze hebben ons geholpen met vastmaken, maar verder trekken ze zich weer terug op zichzelf.
De tweede dag een korte etappe, slechts 10 uur en 130 km en die bracht ons bij Kasnäs, zo'n beetje aan de uiterste zuid-west punt van Finland. Hier hebben we getankt en vroeg naar bed. Er was wel een probleempje: ergens had ik me vergist, want de resterende route bleek ineens 224 km te zijn. Dus ik ben er nog eens voor gaan zitten, heb de lineaal gepakt en een rechte lijn getrokken van Kasnäs naar Kapellskär in Zweden en vervolgens kleine omwegen gepland rond obstakels en ondieptes. Dit leverde 24 km routewinst op en aangezien het weer ging meewerken (lekkere rugwind van zo'n 5-6 knopen) durfde we het aan om een traject van 180 km over zee te gaan. In feite hadden we geen keus want op zaterdag zou het weer omslaan met west-noordwesten winden van 20 knopen en meer.
Zo gezegd zo gedaan. Opnieuw om 04:00 de wekker en om 04:30 tussen de hekboeien door de haven uit gemanoevreerd en onze weg gezocht via GPS en verlichtte boeien. Speciale ervaring hoor! En opnieuw bewees de autopilot z'n diensten door ons scherp als een scheermes op de route te houden zodat wij in alle rust konden uitkijken naar obstakels.
Om 05:15 kwam de zon boven de horizon en om 06:00 draaiden we tussen de laatste eilanden uit de volle zee op. Om de dag niet te lang te maken hebben we wat extra gas gegeven en met zo'n 8 knopen (14-15 km/uur) begonnen we aan het lange traject richting Zweden.Op deze manier omzeil je de kronkelpaadjes van de Åland eilanden en dat scheelt kilometers! Geen gebruikelijke route en we hebben dan ook op het hele traject minder dan 10 schepen gezien. Onze route viel blijkbaar wel op op de raderschermen van de Finse Kustwacht, want halverwege dook als uit het niets een schip achter ons op dat met zo'n 40 km/uur linea-recta op ons afstoof, op zo'n 10 mtr afstand naast ons kwam liggen voor een paar minuten (niemand te zien, geen marifooncontact), vervolgens weer ronddraaide en terugstoof naar waar die vandaan kwam. Leuk ritje voor de jongens.
Door de constant hogere snelheid en het slim afsnijden van bochtjes, hebben we uiteindelijk 197 km gedaan in 14 uur. Het tijdsverschil tussen Finland en Zweden hielp ook nog een handje en zo zaten we 's avonds om 18:30 (zweedse tijd) aan een pilsje op het achterdek en hadden we een praatje met de 2 buren.
Kijk: dat is nou het verschil tussen Finnen en Zweden! Alhoewel ik wel vind dat ze hun gastvrijheid wat overdrijven. Ze hoeven dat Gasthavenbord nu ook weer niet in onze huiskamer te plaatsen!Na een heerlijke nachtrust werden we zondagochtend wakker met een forse noordenwind op de kop. 25 knopen hebben we gemeten. Dus we hebben er een rustige dag van gemaakt met een lekkere wandeling in het natuurgebied Riddersholm waar dit haventje midden in ligt.
Vanmiddag varen we verder richting Stockholm. We hebben een rendez-vous met de Adagio!
Maar daarover meer in de volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten