Vissersdorpjes

Het is alweer lange tijd geleden dat we de blog hebben bijgewerkt en dat komt vooral doordat we Örnsköldsvik hebben verlaten en sinds die tijd min of meer zonder internet verbindinding hebben geleefd. Lekker rustig, dat wel!

Zondag 13 juni waren we teruggekomen van onze autorit door het zuidelijke puntje van Lapland. Het was ineens over: het weer was koel en zwaar bewolkt en de bossen waren groen-grijs en overal. Ineens heb je het wel gehad met met al die bossen, want je weet precies hoe de volgende er uit gaat zien, dus we hebben de auto gekeerd en via de meest interessant uitziende wegen zijn we op ons gemak teruggereden naar de boot. Het feit dat we de auto hadden nog wel gebruikt om naar een Willy's-Max te rijden en daar zoveel mogelijk voorraad in te slaan.
Bij de boot teruggekomen begon het te regenen. Toen we de boodschappen aan boord brachten: regen. Toen we gingen slapen: regen. Toen ik de volgende ochtend de auto moest terugbrengen en met het fietsje terug moest naar de boot: gutsende regen. Het regende zo hard dat de haven dicht trok van de mist en we weer een dag moesten blijven liggen.
Later in de middag nam het eindelijk af en konden we even de stad in om toch wat beweging te hebben.
Ook de volgende ochtend begon met regen, alhoewel het dit keer dikke buien waren, afgewisseld met zonnige perioden.
Na afscheid te hebben genomen van het voortreffelijke tweetal havenmeesters, hebben we zo'n periode gebruikt om de lijnen los te gooien en te vertrekken, doel: Norra Ölvön en Ölvönhamn. Ölvön is een klein eiland dat door een smal water gesplitst wordt in een noordelijk en zuidelijk deel. Ons doel was een kleine jachthaven aan de noordkant van dat scheidingswater.

Maar eerst even tanken! We liggen voor de pomp, klaar om aan te leggen: een hagelbui. Toen die over was aangelegd, maar tijdens het tanken: een regenbui. Toen we de lijnen los gooiden om te vertrekken: regen! Het enige voordeel van dit soort buien in de middag is dat het prachtige regenbogen oplevert!

En dan: halverwege de trip breekt ineens de hemel open en begint de zon te schijnen en tegen de tijd dat we aanlegden aan een prachtige nieuwe grote steiger voor een hotel dat gerenoveerd werd, scheen hij volop en begon het al aardig warm te worden.

Die eilandjes hebben wel een speciale charme. Ze worden aangeprezen als vissersdorpjes, maar de laatste vissers zijn jaren geleden al vertrokken want er zit geen vis van commerciële betekenis meer in de Botnische Golf. En degene die er nog wel zijn zitten onder de dioxine. Alle huisjes zijn gerenoveerd en worden dus nu als vakantiehuisjes gebruikt. Ziet er erg sfeervol uit.

Wat gebleven is zijn de oude kapelletjes uit vroeg 1600 met de orginele handbeschilderingen erin,  gewoon op het ruwe hout geschilderd. Verbazingwekkend dat die de eeuwen met de strenge winters hier hebben overleefd.
Aangezien we de gast van het hotel waren (!) zijn we maar een nachtje extra blijven liggen en hebben genoten van een heerlijke dag. Donderdag de 17e was weer somber en een beetje winderig, dus we hebben de gelegenheid te baat genomen om te verhuizen naar Trysunda, weer zo'n eiland met een vissersdorp.
De steiger hier is een stuk ouder, en we liggen dubbel geparkeerd met de aluminium zeilboot van Rietje en Jan, een Nederlands stel uit Appingendam die we in Ölvön ontmoet hebben. Gezamenlijk hebben we de storm die die avond over ons heen trok getrotseerd. Het ging weer behoorlijk te keer. Vanuit onze beschutte baai zagen we hoe een windkracht 7 buiten te keer ging en hoe de ferries (geen kleine jongens toch) over de golven rolde en stampte voor ze binnen konden lopen.
We kregen toch nog genoeg binnen aan deining en hebben de hele nacht behoorlijk liggen rollen, we moesten de boten aan dubbele lijnen leggen!

Intussen is ook dat weer gaan liggen en we zijn van plan morgen te vertrekken, opnieuw naar zo'n leuk eiland.
Dat levert wat problemen op bij het verzenden van de blog, maar met een wandeling naat de top van een eiland en een modem aan een verlengsnoer kom je een heel eind!
Groeten uit een mooi Zweden!