Sjötorp, Lyrestad, Hajstorp, Töreboda.
Het zijn een paar van de namen van stadjes en dorpen waar we doorheen varen over het Götakanaal. In Nederland zouden we het oneerbiedig gehuchten genoemd hebben want qua omvang stelt het dus helemaal niets voor, 20-30 huizen en een cafeetje en dan heb je het wel gehad. Het gaat echter niet om de omvang, maar om de sfeer en die is er. Ondanks de vele regen genieten we volop. Het is schoon, mooi, kneuterig gezellig, vriendelijk, kortom: volop vakantie.
Toen we de eerste keer in Hajstorp kwamen was dat op de fiets vanuit Lyrestad (afst. 7 km) en was er een old-timer treffen aan de gang. Het zag er zwart van de oude amerikanen en er waren bijna net zoveel toeschouwers als chauffeurs en er hing zo'n typisch jaren-50 sfeertje.
Het decor in Hasjtorp zijn de 2 dubbelsluizen in het Götakanaal en de schepen en de bemanningen zijn de acteurs. Bij tijd en wijle staat het zwart van de mensen aan de rand, geduldig te wachten tot er iets gebeurt. Maandag deze week werden ze op hun wenken bediend, toen de Adagio (25 ton) met haar Amerikaanse bemanning vol de sluismuur en -deur ramde nadat er een stuk plastic in de transmissiehandel afbrak en het schip met 4 knopen luid toeterend de sluis in stoof, met Susan op de voorplecht "we can't stop" schreeuwend. Gelukkig alleen materiële schade, maar we hebben een middag en avond nodig gehad om Tim en Susan te kalmeren.
De tweede keer dat we in Hasjtorp kwamen was toen we "Vaarttuig" door de sluizen hadden gemanoevreerd (11 die dag!) en direct daarachter de steiger opzochten in gutsende regen en striemende wind. Weg waren de oldtimers en weg het publiek en wat overblijft zijn de sluis, de camping, een antikiteitenwinkel,een cafeetje en een vakantiehuisje. O ja, en een hout gestookte sauna met 2 Zweedse dames (op leeftijd).
Maar wie vonden we in het vakantiehuisje? Jawel, de Nederlandse familie die we al eerder hadden gezien als toeschouwers aan een van de sluizen. Of liever gezegd, Rein, de jongste zoon, vond ons en kwam gezellig een glaasje ijsthee drinken en de boot bekijken. Papa en Mama weten toch wel...... ??
Nee dus, want die waren de volgende die ongerust aan de boot stonden en toen was het een kwestie van (heel weinig) tijd of ook zusjes Romee en Sanne waren aan boord waar ze trots door Rein werden rondgeleid. Na een gezellige borrel zijn wij 's avonds nog een kopje koffie gaan drinken met Zweeds gebak en vanille saus in het vakantiehuisje en hebben geleerd over de Zweedse manier van kamperen en vakantiebungalows gebruiken. De volgende ochtend (feitelijk vanochtend) hebben we Charlotte (afkomstig
uit Nijnsel, of all places!) nog toegezongen voor haar verjaardag en zijn toen vertrokken naar Töreboda (4 km. verder) om daar onze voorraden aan te vullen en het weekend door te brengen want het blijft 2 dagen regenen.
En zo sukkelen we door het Götakanaal, ondanks het zeer wisselvallige weer erg leuk. Al gaande bouw je een kennissenkring op want je ontmoet vaak dezelfde mensen die allemaal over het kanaal naar het oosten trekken. Ons doel volgende week is Karlsborg, zeker 30 km en een hele hoop leuke stops verder.
Tot de volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten