Mankementen en sterke verhalen

Toen we vorige week dat Nederlandse schip van een zandbank aftrokken en daarna met de schipper en zijn vrouw in gesprek kwamen, keken Juliette en ik elkaar aan met een gezicht van: nou zeg, wij hebben ook niks meegemaakt!!
Het ene verschrikkelijke verhaal volgde het andere op: overboord gevallen, drenkelingen opgevist, aanvaringen, de complete schroef verloren, dempplaten aan gort, machinekamer onder water enzovoort.
Maar vanaf vandaag is dat anders, nu kunnen wij ook meepraten: we hebben PECH gehad vandaag!!!
En niet zo'n beetje ook, de hele motor viel uit! We hadden geen koeling meer en we lagen dwars op de stroom overgeleverd aan de grillen van stroom en wind. Met ware doodsverachting het schip weer op koers gebracht door de motor te starten, snelheid te maken en weer uit te zetten en daardoor een veilige haven in te loodsen waar met veel improvisatie de boel weer werd gerepareerd.

Als ik naar de rampenverhalen van anderen luister ben ik ervan overtuigd dat over 2 jaar wij het avontuurtje van vandaag zo vertellen. De naakte waarheid is dat inderdaad de motorkoeling uitviel, dat de stroom waar we op voeren een gekanaliseerd stuk is dus geen stroming heeft, dat het praktisch windstil was en de steiger waar we uiteindelijk naar toe konden komen (met motor aan/uit) slechts 100 meter terug was en de reparatie slechts een uurtje duurde: kwestie van een tot op de draad versleten impeller vervangen door een vers exemplaar uit de kist reserveonderdelen.
Jammer, het had zo'n mooi verhaal kunnen zijn wanneer het morgen gebeurd zou zijn. Dan gaan we namelijk bij Domitz de Elbe op en dat is een behoorlijk snelstromende rivier. Motorpech op een meanderende rivier met 4-6 km/uur stroming kan behoorlijk angstaanjagend zijn. Toch een teken dat we nog steeds onder een goed gesternte varen!