zondag 12 juni 2011

Eerlijk duurt het langst....

Over Breda kunnen we kort zijn: stad en haven vielen tegen, het bruilofstfeest was prima!

We kwamen al op donderdag (9 juni) aan in Breda in de ons al reeds bekende passantenhaven die eigenlijk geen haven is. De haven is gelegen na een haakse bocht in de Mark, die vervolgens na 200 meter doodloopt tegen de Stationsbrug. Links en rechts van dit stukje rivier liggen dan 2 druk bereden kades en dat gecombineerd met zo'n beetje de drukst bereden spoorverbinding van ons land (R'dam-Duitsland)zorgt voor een behoorlijk hoog geluidsniveau. Vroeger had je dan nog het troosteloze uitzicht op de oude Suikerfabriek, maar die is gelukkig 2 jaar geleden neergehaald. Niet dat die kale vlakte die er nog steeds ligt zoveel beter is als uitzicht, maar toch!

De havenfaciliteiten zelf bestaan uit een lage betonnen rand met bolders waarna een steile grashelling begint die eindigt tegen het trottoir waar dan een hekwerk voorstaat om nieuwsgierigen op een afstand te houden. Binnen het hekwerk is water en elektra
Als je geluk hebt lig je daar! Als die 7-8 plaatsen vol zijn, is er nog de mogelijkheid om, nog dichter tegen de spoorbrug aan, vast te maken aan een paar in het talud geslagen houten paaltjes. Dat overkwam ons dus: het goede nieuws was dat we tenminste hier konden aanleggen, het slechte nieuws dat de lijnen van de paaltjes slippen, het hekwerk hier niet aanwezig is, geen kade van enige vorm en dat de gezamenlijke buurt zijn honden uitlaat op het grastalud. En van een schopje en zakje hebben ze hier nog niet gehoord!!
Nee, onze favoriete haven is het niet!

De bruiloft waar we voor waren uitgenodigd was in Bavel en de bushalte van lijn 11 slechts op 5 minuten lopen afstand. Maar opnieuw zat het ons niet mee, omdat tegen de tijd dat we in ons goede goed naar de bushalte wilden lopen het intussen goot van de regen. Niet gedraald en dus maar een taxi gebeld die ons praktisch voor de boot kwam ophalen. Weliswaar 10 minuten te laat, maar we slaagden erin niet in hondenpoep te trappen en redelijk droog te blijven.
De taxichauffeur was niet al te narrig maar ook geen echte prater, maar wat me wel opviel bij het afrekenen was dat ik geen bedrag op een meter zag. Die had eigenlijk de hele reis op 0 gestaan, maar goed, of ik maar 20 euro wilde afrekenen.

Het bruiloftsfeest was erg leuk. De bruid was prachtig, de bruidegom apetrots en ze genoten van elkaar en alle aandacht. Ook wij genoten van het weerzien van goede vrienden en bekenden en onder het genot van hapje en drankje vloog de avond voorbij.
Zo tegen half een wederom hetzelfde taxibedrijf gebeld en binnen 10 minuten waren we weer onderweg naar onze haven. Ditmaal met een zeer praatgrage chauffeur die geen vragen nodig had om de hele rit vol te praten. Wat me dit keer wel opviel was de zeer aanwezige taximeter die een gestaag stijgend bedrag liet zien. Maar groot was onze verrasing toen dat bedrag bij het bereiken van de boot slecht 15,35 euro was!! En nee, onze praatgrage chauffeur had ook geen verklaring voor zo'n verschil, maar hij zou het wel melden aan de centrale.

Nou gaat het me niet om 5 euro, maar ik heb er een schijt-hekel aan om willens en wetens belazerd te worden door een medemens. Om maar direct alle vooroordelen weg te ruimen: nee het was geen clandestiene snorder, hij was niet zwart, niet bruin, niet allochtoon. Het was gewoon een witte nederlander met een brabants accent die in een keurig officiƫle gele taxi reed. Wij hebben dit soort toestanden samen meegemaakt in Bangkok en Peking en je weet dat je dat daar kunt verwachten, maar ik verwacht en accepteer dat niet in Nederland.
Dat heb ik de volgende ochtend ook uitgelegd aan die taxicentrale. De man aan de andere kant ging niet in discussie maar vroeg m'n telefoonnummer en zei dat hij dit ging uitzoeken. Een paar uur later, wij hadden inmiddels Breda verlaten en waren op weg naar Dinteloord, belde hij terug en vertelde dat hij mijn verhaal in hun logboeken had nagekeken. Vervolgens bood hij zijn welgemeende excuses aan en maakte duidelijk dat deze praktijken binnen hun bedrijf niet getolereerd werden. De chauffeur in kwestie was pas 2 maanden in dienst maar zijn dienstverband zou direct beƫindigd worden. Vervolgens vroeg hij mijn gironummer om daar 10 euro naar over te maken.

Mijn vertrouwen in de mensheid is weer op peil, een warme douche voor deze taxicentrale in Breda! Natuurlijk heeft deze chauffeur nu een probleem maar het is er een die hij zichzelf willens en wetens heeft aangedaan. Hopelijk heeft hij iets aan deze ervaring in een volgende betrekking!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten