zussen-weekend en nog meer ongelukjes....

aankomst met het boemeltje uit Workum

Het is altijd beter om familiezaken uit de openbaarheid te houden, maar van dit zussen-weekend wil ik toch zeggen dat het een groot succes was!
Juliette's beide jongere zussen arriveerden per trein in Leeuwarden op vrijdagmiddag met prima weer, Dwars door de stad zijn we in 15 minuten naar de boot gewandeld in de Prinsentuin waar we vervolgens heerlijk geborreld en gegeten hebben.

shop till we drop...

Maar ze kwamen natuurlijk om te varen, dus na een goede nachtrust zijn we afgevaren onder een heerlijk zonnetje en op weg gegaan naar Sneek. Ondanks de wind was het goed toeven op voor- en achterdek, dus de dames zijn weer een tintje bruiner (roder??) geworden. In Sneek hebben de zusjes vervolgens de binnenstad onveilig gemaakt, terwijl ik aan boord tot rust kon komen!!

Het toeval wilde dat ook "Int Aepjen" weer in de buurt was. Vanuit IJlst waren zij op doortocht door Sneek op weg naar Woudsend met gasten aan boord. Toen zij een uurtje later voor ons aanlegden bleken die gasten onze huisarts en zijn vrouw te zijn. Goh, wat leuk dacht ik nog: om van zo ver te komen om mijn rugblessure te onderzoeken!! Maar ja, weinig kans: geen weekenddienst hè!!
Na even bijgekletst te hebben en hun boodschappen te hebben gedaan, vertrok "Int Aepjen" weer en niet veel later kwamen de zussen ook weer aan boord, voorzien van de nodige tassen.

vrouwen aan boord

Die zondag was het weer aanmerkelijk slechter. Het zonnetje scheen nog steeds maar de wind was enorm toegenomen. Er werd Bft. 4-5 voorspeld, maar onderweg over het Slotermeer heeft onze windmeter een nog nooit vertoonde windvlaag van liefst 72 knopen geregistreerd. Als je dan weet dat de windschaal ophoudt boven 64 knopen oftewel windkracht 12, dan weet je dus dat het ontzettend hard gewaaid heeft. Weermannen zijn blijkbaar slecht in het voorspellen van wind. Temperatuur en neerslag gaat dan nog redelijk, maar met de wind zitten ze er altijd mijlenver naast: uitermate vervelend!!!

Het slaapkamergeheim van "Vaarttuig".

De zusjes hebben dus alles meegemaakt: mooi, maar ook slecht weer. Slotermeer en even later het Heegermeer waren een sensatie: geweldige sproeizeeën kwamen over bovendek EN dektent heen zetten en het schip rolde en draaide behoorlijk. De golfhoogte op deze kleine meren blijft laag dus er is niemand zeeziek geworden maar het was wel een belevenis. En het was de ultieme test voor onze nieuwe ramen: geen druppeltje is er door gekomen!!

Een belevenis was ook toen we uiteindelijk afmeerden in Workum om de zusjes daar bij hun auto af te zetten die bij het station geparkeerd stond. Toen we eindelijk een plekje hadden gevonden in de Workummer Jachthaven aan een fabriekssteiger, kwam ik tot de ontdekking dat het linker en rechter deel van het zwemplateau finaal verdwenen waren. Blijkbaar door de golfslag losgeslagen uit het stalen frame, drijven die nu ergens rond op de Friese meren. Dat was behoorlijk balen! hoe kunnen die dingen nu 2 jaar Oostzee overleven en vervolgens op hetzelfde korte stukje op een zondagmiddag gelijktijdig verdwijnen!!!

het nut van (veel) foto's maken

Maar wacht eens: zijn die plateaus niet los geweest toen de romp geverfd werd vorig jaar??  Een telefoontje naar de schilder op maandagochtend leverde geen uitsluitsel op: nee, daar kunnen we ons niets van herinneren. Maar het geheugen van Juliette was beter dan dat van de schilders en op haar aandringen ben ik gaan zoeken in de foto's van vorig jaar en jawel: het bewijs werd geleverd, natuurlijk zijn die planken eruit geweest.
Eenmaal op de werf waren de schilders ruiterlijk genoeg om toe te geven dat ze dan vermoedelijk niet goed vast gezet zijn na het terugplaatsen. In goed overleg met ons en Smelne zijn we vervolgens tot een regeling gekomen waarbij wij op dinsdag naar huis zijn gereden met achterlating van het schip. Smelne en de schilders zullen er samen voor zorgen dat wij vrijdagmiddag weer kunnen varen MET zwemplateau maar ZONDER rekening.
Eind goed al goed. Intussen zitten we dus alweer 2 dagen thuis en werken keihard in de tuin om alle onkruid weg te krijgen en alle hagen te snoeien die intussen al 2 keer zo dik geworden zijn. Ook de wasmachine draait volcontinu zodat we morgen weer brandschoon aan onze ECHTE vaarvakantie kunnen beginnen.