de jaarlijkse reünie

Alhoewel we het pas 2 keer gedaan hebben zijn we wel vastbesloten er een jaarlijks terugkerend evenement van te maken: de voorjaarstrip van de Barkas "Int Aepjen", de Sturiër "ST 161", en de Smelne Vlet "Vaarttuig". We hebben het weliswaar pas 2 keer gedaan, maar we hebben beide keren zoveel plezier gehad dat we vastbesloten zijn dit in de komende jaren tot traditie te verheffen.

Het begon dus met onze terugreis vanuit Harlingen, wederom door de Lorentzsluisen in de Afsluitdijk en vervolgens direct bakboord uit door de geul naar Makkum. Via de buitenhavens kom je dan bij dat rare sluisje (er zit een bocht in en tijdens de schut moet de brug open blijven staan aangezien die dwars over de kolk ligt) en vervolgens kom je weer in de Friese Vaarten.

Vaarttuig voor de deur van
de Koninklijke Tichelaar

Er heersen een aantal gewoontes in Friesland met betrekking tot varen. De eerste is: er wordt geen sluis gedraaid en geen brug geopend tussen 12 en 1 uur. Je kunt hoog of laag springen, bidden of smeken: om 12 uur gaan de lichten dubbel rood en gaat de wachter aan de boterham. Nou ja: als je dat weet maak je er het beste van, dus na de sluis van Makkum hebben we om 11:50 uur aangelegd pal voor de voordeur van de Koninklijke Tichelaar en zijn we de geboorteplaats van het beroemde Makkummer aardewerk gaan bekijken. Ze maken mooie spullen! maar toen ik 6 mooie maritime koffiebekers had uitgezocht voor verfraaiing van "Vaarttuig" en een rekening kreeg van euro 246 heb ik ze toch maar teruggelegd. Stel je voor dat ze kapot vallen......

De tweede gewoonte is het vissen met een klompje en dat gaat als volgt. Als (vrijwillige?) brugwachter bevestig je een bordje aan de brug: "bruggeld 1 euro", vervolgens neem je een hengel, een touwtje en een klomp beschilderd in de friese kleuren die je aan elkaar knutselt en vervolgens wacht je op een bootje. Die laat je lang genoeg voor je brug wachten tot je zeker weet dat de opvarenden het bordje gelezen hebben, dan open je de brug, gaat met je hengel uit het raam van je hokje hangen en zwaait de klomp naar de boot toe. De opvarende zijn meestal allang bekend met deze folklore en staan al klaar met hun munten om deze in het klompje te deponeren. En zo vaart de hele friese economie wel: zelfs de banken spelen er op in door automaten ter beschikking te stellen waaruit voorverpakte rollen halve, hele en dubbele euro's rollen voor een leuk extra bedragje.

Leuk toch???? Nou ja, als je dan van Makkum naar Sneek vaart en aan het eind van de rit tot de conclusie komt dat je 15 euro in klompjes hebt gedeponeerd, ga je je toch op de kop krabben. Het is maar 30 km van Makkum naar Sneek en dat is toch een prijs van 0,50 cent per kilometer. Als dat tarief voor je auto werd gevraagd hadden we allang een Egyptische revolutie gehad.

Mijn mening: laten we heel snel ophouden met deze Middeleeuwse manier van tolheffing en een vaarbelasting invoeren. Ik heb daar geen enkel probleem mee, mits die gelden gebruikt worden voor verbetering van het vaarcomfort zoals snelle (geautomatiseerde) bediening, veilige wachtsteigers voor bruggen en sluizen, gratis afzuigpunten voor vuilwater, meer vrije aanlegplaatsen in de natuur (zoals Marrekrite plaatsen) etc. etc.

alweer asperges....!

Maar goed: In Sneek troffen we "Int Aepjen" en na een goede nachtrust voeren we gezamenlijk naar Joure op zo'n beetje de drukste dag tot nu toe. Verschrikkelijk, werkelijk overal bootjes, het krioelde ervan. We weten nu ineens weer waarom we nooit in Friesland willen zijn van half juni tot half september. Gelukkig waren we al redelijk vroeg in Joure en hadden dus redelijke plaatsen waar we even later de bemanning van de ST 161 konden verwelkomen. Inderdaad, alleen de bemanning, niet de boot aangezien die nog in aanbouw is..... Ja, ja, de financiële crisis treft niet iedereen!!!!! Die avond hebben we ons weer te goed gedaan aan het ook al klassieke reüniediner: jawel, asperges!!

zoekplaatje: wie zijn de 2 kapiteins op deze boot???

Op zondag voeren we met 2 boten en 3 bemanningen via een prachtige tocht naar Blokzijl in Overijssel. Naarmate we Friesland verlieten werd het rustiger op het water (minder bootjes dan, het waaide als een gek) en eenmaal in Blokzijl was er van de drukte niets meer over. Ook hier zijn we ons culinair te buiten gegaan. Nee: niet bij Kaatje aan de Sluis, maar een diner van onze eigen chefkok Mieke. O wat is het heerlijk varen met haar in de buurt!!!

Trouwens: het vertrek uit Joure verliep niet zonder strubbelingen. Direct na vertrek had Vaarttuig een motorkoelingsprobleem. Na een geforceerde aanleg aan een verboden steiger bleek een waterslang gescheurd, waardoor de impeller oververhit raakte en totaal verbrand was. Gelukkig hadden we alle onderdelen aan boord en na een uurtje was de boel gerepareerd en konden we verder.

afscheid in Joure

De volgende dag ging het van Blokzijl naar Lemmer via Vollenhove en de Noord-Oost polder. Op dinsdag voltooide we het rondje door van Lemmer naar Joure te varen waar we afscheid namen van de bemanning van de ST 161. Met een traantje en het vaste voornemen ook volgend voorjaar weer zoiets te ondernemen. Wat hebben we gelachen........
De rest van de dag (dinsdag 10 mei) zijn we in Joure blijven liggen om bij te komen van een zeer intensief weekeinde. Beetje poetsen, krantje lezen, lege flessen wegbrengen...........