het grote water

NB: Helaas! Door de technische problemen bij GOOGLE Blog konden wij 3 dagen geen nieuwe blog publiceren.
Hopelijk zijn die problemen nu definitief verholpen en kunnen we jullie weer laten meegenieten van onze vaaravonturen.
Herman


Eigenlijk is toch niets mooier dan het varen op het grote water. Niet dat de vaarten en meren in Friesland, Drenthe en Overijssel niet mooi zijn, maar het is zo voorspelbaar, zo beheerst, zo gecontroleerd.
Je mag niet harder dan zoveel, brug wordt alleen bediend tussen zo laat en zo laat, hier niet aanleggen, daar wel maar niet langer dan 24 uur, niet passeren, maak geen golven, hallo hier is de havenmeester, mag ik even vangen.

Maar dan het IJsselmeer. Weliswaar staan ook hier tonnen op plekken waar je beter weg kan blijven, maar voor de rest is het een grote vrije klotsbak waar je kunt gaan en staan waar je wilt, waar de wind, golven en stromingen zich niet laten regelen en waar je voortdurend rekening moet houden met de onverwachtte en gigantische krachten van de elementen. Op je hoede dus, terdege voorbereiden, constant alert op veranderende omstandigheden en vooral genieten, want voor het eerst in 5 weken voelen we eindelijk weer het schip onder onze kont bewegen op de venijnige korte deining van het Ijsselmeer. We drijven niet langer, we varen weer.......

Zo was de tocht van Urk naar Stavoren. Zodra we onze neus buiten de pieren van Urk staken werden we gepakt door de wind die gedraaid was van oost naar noord-west en die we dus pal op kop hadden. De jongens van het KNMI hadden de wind weer alleen in de eigen achtertuin gemeten en riepen windkracht 2-3, maar wij hadden een heuse 5 op onze neus staan met de bijbehorende golven. Heerlijk: we knalden met de boeg in een golfdal en de sproeizeeën gingen soms tot over de dektent. Het enige minnetje was dat we al gauw hoorden dat het anker na de verfbeurt op de werf maar losjes was opgehangen en veel te veel ruimte had en daardoor behoorlijk rammelde.

2 vrouwtjes----->

in Stavoren.

En zo zijn we al stampend naar Stavoren gevaren, onderweg nog een hevige hagelbui trotserend, waar we zonder al teveel problemen aankwamen en een nette box kregen aangewezen door de havenmeester, niet al te ver van het beeldje van het Vrouwtje van Stavoren. Gelukkig had het anker geen schade aangericht maar we hebben het wel stevig vastgezet.

de sluizen in de Afsluitdijk

bebakening op wantij

De volgende dag hebben we de reis voortgezet naar Harlingen en opnieuw was het een volstrekt andere dag. De wind was gaan liggen, de zon scheen, het IJsselmeer was vlak, kortom: een toeristisch ritje. Bij de Lorentzsluizen in de Afsluitdijk (Koornwerderzand) werd het nog even spannend want het rijtje wachtende schepen groeide rap aan, vooral omdat op het laatste moment 2 grote tweemasters arriveerden vol met schoolkinderen die voorrang kregen bij het invaren van de sluis. Toen werd het toch nog even dringen, maar gelukkig dwingt 16 ton staal toch nog enig respect af bij de bezitters van plastic zeilboten dus lagen we redelijk vooraan. Achter ons brak de pret uit toen een schip dwars in de sluis kwam te liggen in het gedrang, maar uiteindelijk lag de sluis vol en enkele schepen moesten noodgedwongen wachten op de volgende schut.

volle bak

Bij het uitvaren was het nog leuker. Wij waren het enige schip dat onder de Afsluitdijkbruggen door kon en de zeilende meute mocht nog 5 minuten wachten alvorens die bruggen opengingen. Wij begonnen dus met ruime voorsprong aan de rest van het traject naar Harlingen op een Waddenzee die nog vlakker was dan het IJsselmeer. Geholpen door het opkomende tij ging het vlot naar Harlingen waar we op de kentering aankwamen en na 5 minuten werden toegelaten tot de Noorderhaven waar we een prima box vonden. Lekkere ruime box ook, totdat ik me realiseerde dat we eigenlijk pontificaal in 2 boxen lagen......Helaas kon er niemand meer naast ons liggen alhoewel een boot het nog wel (tevergeefs) geprobeerd heeft. Tegen de avond lagen alle boxen vol en ook aan de muur aan de overkant lagen de schepen dubbel aan lange lijnen voor het opvangen van de getijdenverschillen.

Helaas, de geplande trip naar de Waddeneilanden hebben we moeten cancellen. Het wordt weliswaar prachtig weer dit weekeinde, maar de wind gaat weer opsteken. En windkracht 5-6 tussen de eilanden is geen aanlokkelijk vooruitzicht dus we nemen het zekere voor het onzekere en gaan niet. En dat betekende dat we weer uit Harlingen vertrokken, terug naar de Afsluitdijk om vervolgens bij Makkum naar binnen te gaan en dan door te varen naar Sneek voor een ontmoeting met onze vrienden van de Barkas "Int Aepjen".