Indrukwekkend om te zien wat men in die tijd al wist van planeten en hun banen, de seizoenen, maanstanden etc.etc.
In Franeker hebben we 's avonds met z'n vieren gegeten om afscheid te nemen van een heel gezellige vakantie. De volgende dag ging "Int Aepjen" door naar Harlingen en van daaruit via Makkum terug naar de thuishaven, terwijl "Vaarttuig" ging beginnen aan de reis terug naar Drachten.
Vlak voor het afscheid de volgende ochtend besloot Juliette echter haar eigen onuitwisbare indruk van Franeker in de boeken te krijgen. In een poging een wasknijper (#&$!!!) van de zwemplank te redden, deed ze een misgreep en probeerde zich vast te houden aan de ingeklapte zwemtrap. Die klapte natuurlijk heel gehoorzaam uit en met trapje en al kieperde Juliette dus van de zwemplank af in dat niet al te schone slootwater van de gracht in Franeker waar we afgemeerd lagen. Nog een geluk dat het de zwemtrap was die ze meetrok, want nu kon ze er ook acuut weer uitklimmen. Echter de 5 seconden die ze in het water heeft gelegen waren lang genoeg, bleek achteraf, om een legertje bacteriën naar binnen te slikken, die haar vervolgens 3 dagen lam heeft gelegd. Diarree, overgeven in de overtreffende trap. Alles wat erin ging aan water en medicijnen kwam er net zo hard weer uit.
We waren intussen in Leeuwarden gearriveerd en daar zijn we maar blijven liggen tot zondagmiddag om haar de kans te geven weer enigszins op krachten te komen, maar pas op maandag waren haar ingewanden weer een beetje op orde.
Zondagmiddag zijn we uiteindelijk weer vertrokken om via de kortste route naar Drachten te reizen. Het aangekondigde slechte weer liet zich al gelden: buien regen en harde wind. In Drachten moesten we nog even aan een buitensteiger aanleggen aangezien er op zondag niemand was om ons in de hal te laten en vervolgens heeft het de hele nacht geregend.
Wat we in Drachten te zoeken hadden???
Wel, 10 weken geleden hebben we bij de Smelne werf nieuwe thermopane ramen (met een voorziening tegen een koudebrug in de aluminium sponningen) besteld en die gaan dinsdag geleverd worden. Er moest dus keihard gewerkt worden! Op maandag wilden we de voorramen al demonteren om vervolgens het houtwerk opnieuw te schilderen en dinsdag moeten we dus aan de bak om de overige ramen te verwijderen en vervolgens de nieuwe te monteren. We hebben besloten het zelf te doen om de montagekosten uit te sparen, de ramen zelf zijn al duur genoeg!!
Maandagochtend werden we al vroeg in de hal gelaten en beschermd tegen de naargeestige elementen buiten (storm en regen) hebben we opgewekt en in sneltreinvaart de eerste 3 ramen gedemonteerd. Vervolgens aan de gang met een schuurmachine om de watersporen in het hout weg te schuren en dat vervolgens te lakken. Alles ging voorspoedig tot ik tegen 12 uur een misstap maakte (van aanrecht naar zitbank) en vervolgens rechtstandig op de vloer van de keuken viel om met m'n rug op de keukentrap te knallen.
Ik heb zeker 10 minuten op de vloer van de keuken gelegen om bij te komen van de klap en vervolgens een voor een m'n ledematen te testen. Godzijdank geen breuken, ook niet in de ruggengraat. Blijkbaar ben ik zijwaarts op de trap terechtgekomen dus boven de linkerbil en in de flank begon zich al snel een behoorlijk zwelling af te tekenen.
Die dag werk je toch niet echt lekker meer. Rug en spieren zijn behoorlijk gekneusd en elke beweging doet pijn. Toch zijn we er in geslaagd die dag het schilderwerk af te maken (maar het krijgt geen hoofdprijs) en de overige voorbereidingen te doen alvorens naar bed te gaan.De ramen arriveerden inderdaad al vroeg op de ochtend en toen ik de eerste (de kleinste!!!) uit het krat probeerde te tillen, werd ik bleek rond de neus! Wat een gewicht! Hoe gaan we dat nou doen met Juliette nog herstellende van een buikgriep en Herman met een halve rug!
We waren gebroken!
En toen was het alweer donderdag. Ik had die nacht slecht geslapen omdat elke beweging pijn deed. Gisteren waren we gaan eten in Drachten met de auto en toen merkte ik dat elke oneffenheid in de weg mij stekende pijnen in buik en zij opleverden. Donderdagochtend zijn we dus naar de EHBO van het Drachter ziekenhuis getogen om toch zekerheid te krijgen dat er geen vitale organen zijn beschadigd. Alle lof moet ik zeggen! Geen gezeur van eerst naar huisarts en zo, maar direct ingeschreven en vervolgens grondig onderzocht door een jonge arts. Na ook nog een paar röntgenfoto's van de buik te hebben bestudeerd kwam hij tot de conclusie dat er inderdaad een pracht van een kneuzing in de rugspieren zat maar dat alle vitale organen en ruggengraat OK waren. Gelukkig maar! En die kneuzing heeft alleen tijd nodig om weg te trekken.
Na dit bezoek aan het ziekenhuis zijn we dus opgelucht terug gegaan naar de boot om vervolgens welgemoed weer te vertrekken naar de Prinsentuin in Leeuwarden in afwachting van de komst van de 2 jongere zusjes van Juliette. Een heel weekend met 1 heer en 3 dames!
Maar daarover meer in een volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten