de tuinen route

Dinsdag na Pasen draaiden de bruggen weer en stonden we al vroeg paraat om te vertrekken. Niet vroeg genoeg echter want om 08:45 kwam er al een schip door de sluis dat achter ons aanlegde in afwachting van ons vertrek. We moesten nl. in konvooi varen i.v.m. de brugbediening: de brugwachter gaat met de schepen mee om meerdere bruggen achter elkaar te bedienen.

Afscheid van Noordscheschut

Om 09:00 uur kwam Mieke aan boord en uitgezwaaid door Paul maakten we los om direct de eerste brug te pakken. Er zouden er die dag nog 23 volgen!! En steeds zijn er weer die mannetjes en vrouwtjes in hun auto die ons weer vooruit snellen om de volgende brug te openen! en dat voor 2 bootjes......
Met een gangetje van 7-8 km/uur voeren we door dat prachtige Drentse land totdat we in Nieuw Amsterdam arriveerden. Daar stokte de vlekkeloze bediening van de bruggen door de lunchpauze. We kwamen nog net door de spoorbrug maar de daarop volgende Veenbrug bleef dicht. Aanleggen maar, een uur blijven draaien met een straffe dwarswind gaat echter niet echt lekker. Maar waaraan vastleggen?? Geen enkele voorziening dus! Het eindigde ermee dat Herman een sprong tussen de brandnetels moest doen, de steile walkant moest beklimmen om vervolgens met lange lijnen het schip vast te leggen aan bomen, struiken en verkeersborden. Niet alleen niet ideaal, ook nog eens illegaal en strafbaar. Een hartig woordje met de brugwachter resulteerde in het telefoonnummer van z'n baas die ik dezelfde dag nog gebeld heb. Uiterst begripvol natuurlijk maar ik heb er toch nog maar een mail achteraan gestuurd in de hoop op actie. Of het ook gebeurd........???

de ganzenhoedster(s) van Coevorden

Van daaruit door naar Coevorden waar we dicht in het centrum in een prima haven konden afmeren. De voetgangersbrug vlak voor het centrum was gelukkig hoog genoeg om onderdoor te kunnen in cabrio toestand, met de tent op was dit niet gelukt! 's Avonds kwam Paul Mieke ophalen en na een laatste gezamenlijke maaltijd bij de lokale Chinees hebben we weer afscheid van elkaar genomen.

De volgende ochtend was bewolkt en dreigend en voordat we de kans kregen de tent op te zetten brak de bui al los en werden we kletsnat. En natuurlijk... tegen de tijd dat de tent stond was de regen opgehouden en kwam er weer een waterig zonnetje door.

nog 22 te gaan......

Vervolgens op weg naar Almelo. Wederom 22 bedieningen en opnieuw vlekkeloos geholpen door het ene team na het andere van de Provinciale Waterstaat van 2 provincies. Van de sluiswachter in Aadorp kregen we zelfs een vlaggetje van de provincie Overijssel! De laatste 2 bruggen in Almelo gaven even oponthoud omdat die eigenlijk na 16:00 uur gesloten zijn, maar na telefonisch contact kwam de brugwachter/havenmeester speciaal voor ons terug om om 18:00 uur de bruggen voor ons te openen. Kijk, dat is nou service!! Die havenmeester bleek overigens de ex-voorlichter van de gemeente Almelo te zijn wiens functie slachtoffer is geworden van de bezuinigingen maar zijn jaar tot aan pensioen nu nog zinnig invult met deze functie. En met enthousiasme!! Prima haven overigens met een mooie locatie tegen het centrum aan. We hebben er met veel plezier 2 nachten doorgebracht en Almelo uitgebreid bekeken.

sluis Eefde, zeker geen kleintje

Op vrijdag weer de lijnen los en opnieuw door de 2 Almelose bruggen bediend door de enthousiaste havenmeester. Dat waren dan ook de laatste bruggen van die dag want in de rest van de Twente Kanalen hebben we geen te bedienen brug meer gezien. Vlak voor samenkomst met de IJssel ligt dan nog wel de sluis van Eefde (verval 6 meter), maar dat was dan ook het enige te bedienen kunstwerk. Zo'n 500 meter na de sluis draaiden we bakboord uit de IJssel op om tegenstrooms de laatste 5 km. naar Zutphen te varen.

De haven van de Watersport Vereniging "Gelre" ligt erg mooi in het centrum van de stad en is bereikbaar via een nauwe opening in de hoge stenen IJsselkademuren. Door de enorm lage waterstand stond er een gigantische trek in de haven. Elke keer wanneer een schip op de IJssel passeert werd Vaarttuig naar voren getrokken en vervolgens weer naar achteren gesmeten. De fenders sleurden dus over de stalen damwand en de lijnen piepten en kraakten op de bolders. Dat werd dus een lekker nachtje, vooral voor Juliette! De volgende ochtend hebben we niet eens eerst ontbeten, maar direct de lijnen losgegooid en zijn weer vertrokken. We komen wel weer een keer in Zutphen als het wat rustiger is!!
De tocht stroomafwaarts over de IJssel is prachtig. Dit is nog een echte rivier met zijn meanders en kribben en uitgestrekte uiterwaarden. Runderen en paarden op de kant en overal vogels: reigers, fuuten, ooievaars, ganzen en nog eens ganzen, de leeuwerik in de lucht en de kievit in het gras. En dat alles met een prachtig zonnetje en een iets te harde, maar vooral koude, wind.

klaar voor Koninginnedag!

en Vaarttuig ook!

En zo kwamen we aan in Zwolle, luid verwelkomd door de "muziek" van Queen Dance. Een beat die door merg en been gaat en een volume waar je niet overheen kunt schreeuwen En dat vlak om de hoek van de passantenhaven. Wetend dat het toch maar tot 01:00 uur zou zijn zijn we de stad in getrokken om te genieten van alles wat Koninginnedag in Zwolle te bieden had. En het werd een prima dag zonder één wanklank, we zijn zelfs niet eens losgegooid!!!!!
In totaal hebben we 3 dagen in Zwolle gelegen. Enerzijds omdat het best een gezellige stad is, anderzijds omdat het volgende traject over het IJsselmeer gaat en het waait VEEEEL te hard om dat gezellig te kunnen doen.

vuurtoren Urk.

Dinsdag (vandaag) was het dan zo ver dat de windsterkte onder 5 Bft. zakte en wij met een veilig gevoel Zwolle verlieten, de IJssel weer stroomafwaarts afdenderden en via Ketelmeer en Ketelbrug naar Urk zijn gevaren. De wind was nog redelijk sterk, maar noord-noord oost waardoor wij onder beschutting van het land weinig golfslag te verduren hadden.
Toen we op Urk waren hebben we wel een rondje rond de vuurtoren gelopen en het water richting Lemmer zag er toch heel anders uit. Maar dat laten we voor morgen wanneer de wind nog verder gezakt is.