Stockholm, at last!!

Nou, de fanfare was er!
Weliswaar niet aan de kade maar op een van de pleinen in hartje Stockholm. We hebben even gedaan alsof ze alleen voor ons speelden, Helaas, fototoestel vergeten!

Vanmorgen inderdaad om zeven uur de trossen los gegooid in Trosa en in een heerlijk ochtendzonnetje aan de laatste etappe begonnen. We hebben wederom in alle rust kunnen varen, tot op de laatste 10 km. In Stockholm is het een komen en gaan van grote en kleine schepen, maar in de overige 90 km van vandaag zijn we wederom nauwelijks iemand tegengekomen.

Toch zijn we ons onderweg een rotje geschrokken.
Ik ga ervan uit dat al onze lezers bekend zijn met feit dat vaarwegen worden "betond" en wel met rode en groene tonnen. Maar welke kleur ligt nu aan bakboord dan wel aan stuurboord?? En hoe bepaal je nu aan welke kant je voorbij een eenzame ton moet varen?
Internationaal heeft men de afspraak gemaakt dat vaarwegen die naar zee leiden rood aan stuurboord hebben en groen aan bakboord. Als je van zee komt en diezelfde vaarweg op vaart is dat dus net andersom.
Toen wij van zee komend naar Södertalje voeren hadden we rood aan bakboord en groen aan stuurboord. Die stroom komt 30 km verder uit een meer, dat wij opvoeren om het 10 km verder via een andere stroom weer te verlaten richting Stockholm. De oplettende lezer begrijpt het al: ergens in dat traject moet dus de betonnings richting omkeren omdat we op een gegeven moment niet langer landinwaarts varen maar opnieuw richting zee. En dat moment heb ik dus gemist!!
Me nergens van bewust hield ik dus die groene ton aan stuurboord, net als al z'n voorgangers vandaag. Nou: de zweden doen dus niet aan veiligheidsmarge's, die leggen hun tonnen OP de ondiepte in plaats van 10 mtr. ervoor. Het was een enorme klap en pats, erop en erover, zoals zwager Kees zou zeggen. Ik had geen tijd om te reageren toen we met 8 Knopen de rotsbodem raakten, maar gelukkig was het maar een lokaal bultje en kwamen we niet vast te zitten. Met de schrik in de benen het roer en de schroef getest, maar er viel niets te merken van enige permanente schade. Tja, het zal ongetwijfeld te zien zijn aan de kielbalk, maar die bekijken we dan wel wanneer we over een maand in Söderköping liggen.

Verder was het een probleemloze en mooie dag. De Wasa-haven ligt naast het Wasa-museum aan een van de drukst bevaren routes in Stockholm. Om de hoek liggen 3 werkelijk gigantische cruise schepen. Pal naast de haven varen eindeloos de veerboten en watertaxi's op en neer en de maximale 6 knopen lappen ze dus massaal aan hun laars en dat ligt redelijk onrustig!.
Wij hebben wederom de mooiste plek van de haven, langs de steiger, dwars door 3 boxen waar de zeilboten in liggen en vastmaken aan hekboeien. Nou: d'r zat een gaatje in die rij boeien waar ik mooi tussendoor kon en we liggen pontificaal langs de steiger. Tot nu toe geen commentaar van de (onvindbare) havenmeester.
Morgen komen de jongens dus we gaan dadelijk aan de gang om de voorpunt uit te ruimen zodat ze kunnen slapen. Denk dat we maar een "garage sale" moeten gaan houden op de steiger want waar làten we die spullen!?