van Kas naar Alanya

Terwijl ik dit schrijf op 4 juni, is de EMYR rally afgelopen en hebben we eindelijk meer tijd om de achterstand in te lopen in de blog. Het is bijna 2 weken geleden dat ik de laatste blog heb geplaatst en vandaag wil ik de blog plaatsen van 18 mei t/m 24 mei. Dat schiet dus niet op, op die manier wordt de achterstand steeds groter!
We gaan dus ons best doen in de komende week 2 blogs af te leveren zodat jullie niet meer zo verschrikkelijk achterlopen bij wat wij recent gedaan hebben. Maar ja: het leven van de zeevarende is weinig voorspelbaar, maar we doen ons best!!

kasteelruïne van Kaleköy

Op zaterdag 18 mei vertrokken "Catalina" en "Once Around" al vroeg uit Kas naar onze volgende bestemming: Kaleköy, een klein plaatsje overschaduwd door de ruïnes van een groot fort.
Wij moesten wachten want om 09:00 uur ging het tankstation pas open en hebben we eerst weer afgetankt, ons pakken ze niet meer!
Met gelijkblijvend (hoog) verbruik rekende ik op 320 liter, dus toen de pomp afsloeg op 290 liter was dat een meevaller. Beter dan de 10 liter per uur die we de vorige keer maten, maar 8,2 liter per uur is nog steeds veel te hoog.

Catalina en Vaarttuig voor anker voor Kaleköy
op voorgrond een rotsgraf in het water

Vervolgens gingen we op weg naar het Kekova eiland. Een langgerekt eiland dat zowel aan de noord- als aan de zuidzijde een smalle ingang heeft en daardoor erachter erg veel beschutting biedt. Kaleköy ligt achter dat eiland. Toen we er aankwamen bleek er helaas erg veel wind te staan parallel aan het eiland waardoor het water op de ankerplaats bij het dorp erg onrustig was. "Catalina" was er pas net in geslaagd te ankeren en "Once Around" was nog aan het proberen, maar gaf het tenslotte op en vertrok naar onze uiteindelijke ankerplaats voor de nacht, een paar mijl verder. Voor ons was het ook even zoeken, maar uiteindelijk slaagden we erin het anker te laten vallen tussen de "Catalina" en een klein rif. Het water was diep en de bodem zwaar zand, dus het anker hield goed maar we hadden wel 45 meter ketting uit liggen.

spannende rit in de Zodiac

De bedoeling was dat we met de Zodiac aan wal zouden gaan en dan het kasteel en de rotsgraven zouden gaan bekijken, maar onder die omstandigheden (15 knopen wind met vlagen tot 22) wilde ik het schip niet alleen laten. Uiteindelijk bleef 1 bemanningslid op zowel "Catalina" als "Vaarttuig" achter en voer Jacques met zijn Zodiac op en neer om Juliette op te halen. Uiteindelijk is er niks gebeurd en lagen beide schepen als een huis, maar je kunt het risico niet nemen.

voor anker voor Kaleköy

Juliette heeft dus een leuke excursie gehad (zie foto) en ik had de kans om wat achterstand in het logboek in te lopen. Toen ze veilig terug was (de Zodiac ging aardig te keer) hebben we rond 16:00 uur het anker weer gelicht om door te varen naar Uçagiz, een baai in de baai die wel een bijna perfecte bescherming bood. Toen de wind na een uurtje helemaal ging liggen zijn we nog even met de Zodiac aan land gegaan om het dorpje te bekijken, maar verder hebben we de tijd gedood met luieren, zwemmen en eten.

op weg naar Myra

De volgende ochtend vertrokken we rond 09:00 naar Andraki, een plaatsje 10 km. verder en een ideale landingsplaats voor een uitstapje naar Myra, jawel; de plaats waar ene Nicolaas ooit bisschop was. Jacques had wederom al een deal gesloten met een agent die met z'n bootje alle arriverende jachten en gullits afging en rond 11:00 uur kwam een bootje Juliette en de andere bemanningen afhalen voor een taxirit naar Myra. Ik bleef ook nu aan boord. Sedert mijn vijfde heb ik het al helemaal gehad met Sinterklaas toen ik niet de speelgoedauto kreeg die ik gevraagd had, dus op mijn bezoek hoeft hij niet te rekenen. Bovendien staat mij het bezoek aan het huisje van de maagd Maria nog voor ogen; mijn God, wat een nep.

en midden in het dorp? nog meer rotsgraven!

Dus ik kreeg heerlijk 2,5 uur rust om verder te gaan met de logboeken. Dat zijn de (handgeschreven) boeken die ik als eerste bijwerk en die naderhand het materiaal leveren voor deze blog, maar ook voor de EMYR logs die ik eveneens schrijf (http://www.emyr.org/index.htm,  "news from EMYR Yachts"). Als ik te veel achterstand in de logboeken oploop heb ik echt een probleem!

rotsgraven in Myra

En jawel hoor: de uitstap naar Myra is een toeristenval! Als je daar eenmaal bent moet je opnieuw veel te veel geld betalen voor een bezoekje aan een vervallen kerk en verder kun je (opnieuw) en ook weer tegen betaling, rotsgraven bekijken; die hebben ze hier in overvloed.
Terug aan boord zijn we gaan lunchen en rond 14:30 uur hebben we het anker gelicht om naar Gökkaya Limani te varen, een prachtige baai achter Asirli Adasi. Opnieuw geankerd en de rest van de middag gebruikt om te zwemmen en nog meer te schrijven. Werkelijk een heerlijke baai!
Op maandagochtend gebood de rally werkelijkheid om naar Finike te varen, gelukkig slechts een tochtje van 28 km. Tijd genoeg dus om eerst even te zwemmen. De afspraak was om rond 09:00 uur te vertrekken, maar om 08:30 vertrok de "Once Around" ineens, vijf minuten later gevolgd door "Catalina",  gezellige jongens! Wij moesten eerst nog de Zodiac ophangen en vertrokken dus een kwartiertje later.
De 2,5 uur die het duurde om in Finike te komen hebben we voornamelijk zonnebadend op het achterdek doorgebracht. De autopilot doet zijn werk, de bimini was neergeklapt, de factor 50 opgesmeerd en dan hup de zon in!
De ontvangst in Finiki was zeer hartelijk, terwijl we nog werden afgemeerd stond de General Manager al aan dek met een uitnodiging voor een wijnparty later die middag. De "Catalina" lag tegenover ons langszij i.v.m. het probleem aan hun bakboordmotor en de "Once Around" werd even later naast ons afgemeerd.

Herman, Edouard, Hasan

Na een wandeling door de stad hebben we rond 16:00 uur eindelijk kennis gemaakt met Hasan Kazmac, de legendarische Hasan die al weken de ene haven na de andere voor ons regelt, elke vraag beantwoordt en elk probleem oplost. Het is dat hij moslim is, maar als engelbewaarder zou hij geen slecht figuur slaan!!
Het duurde niet lang of de volledige crews van de EMYR2013 zaten weer aan boord van "Vaarttuig" om de meegebrachte wimpels, T-shirts, speldjes en banners in ontvangst te nemen.

een lange toespraak van de GM

Om 17:00 uur vertrokken we, met een fles wijn, naar de wijnparty van de haven. Daar moesten natuurlijk eerst toespraken werden gehouden door de General Manager, Hasan, ondergetekende en een oud-admiraal van de Israëlische marine. Want die waren er ook: 3 Israëlische schepen uit Haifa die met hun eigen EMIR bezig waren en gebruik maken van de teruggekeerde rust tussen Israël en Turkije om na een periode van 3 jaar weer Turkije aan te doen. Na de borrel moest er natuurlijk gedineerd worden en met een groot gezelschap zijn we gezellig gaan eten in een van de havenrestaurants. De verbroedering was helemaal compleet toen, tussen de gerechten door, nationale liederen werden gezongen!! Maar hoe was ook al weer de tekst van "Tulpen uit Amsterdam". Volgens mij zit daar veel minder la,la,la in dan dat wij zongen  :-(

en het diner met de Israëliers

Op dinsdag 21 mei staat Kemer op het schema, een afstand van een dikke 75 km. Dat betekent een tocht oostwaarts van 30 km en dan om een kaap heen om vervolgens bijna pal noord de enorme baai van Antalya in te varen. Wij wilden per sé voor het opsteken van de middagwind de kaap gerond hebben, dus we vertrokken al heel vroeg, om 05:50. We werden uitgewuifd door Russell van de "Once Around" die een half uurtje later ook vertrok. De grote "Catalina" vindt veel wind juist heerlijk en wilde pas om 11:00 vertrekken.

we hebben de kaap gerond!

De eerste 30 km tot de Kaap waren een beetje hobbelig door de schuin van achteren inkomende golven maar kalm genoeg voor Juliette om nog 2,5 uur te slapen. Ze kwam juist weer boven toen we de kaap aan het ronden waren tussen een eilandje en het vasteland door, een behoorlijk onrustige doortocht met golven van alle kanten. Maar eenmaal voorbij de kaap, kregen we de matige wind schuin op de stuurboordboeg en konden we weer gaan genieten van de zon.

de laatste EMYR mode

Kemer is de haven waar Hasan zijn carrière is begonnen. Nog geen 5 minuten na aankomst stonden General manager, assistant manager en Hasan alle drie aan boord en Hasan deelde orders uit alsof hij hier nog steeds de baas is. Naderhand werden we door Hasan voorgesteld aan een ouder Engels echtpaar die 25 jaar geleden als eerste met een kleine groep de volledige Zwarte Zee is rondgevaren en al doende de allereerste Black Sea pilot heeft samengesteld. Hun tekeningen van de havens worden heden ten dage nog steeds gebruikt in de laatste uitvoeringen! Een beetje treurige bijeenkomst, want ze hadden zojuist hun schip verkocht. Leeftijd en gezondheid dwingen hen terug te keren naar Engeland na een periode van 28 jaar leven aan boord in de wateren rond Turkije!
Verder was het wasdag, maar dit keer liéten we het doen. Vanmiddag ingeleverd, morgenmiddag klaar, 4 wasmachines vol!

klusjesdag: aanbrengen klittenband voor de screens

Het originele plan was om 2 extra dagen in Kemer te blijven, dus de havenmanager en zijn assistent hadden al uitgewerkte plannen liggen voor onze uitstapjes. Het enige dat wij hoefden te doen was de portemonnee te trekken, te betalen en in te stappen. Helaas hadden we allemaal even genoeg van uitstapjes en bovendien willen we een dag eerder naar Alanya vertrekken. "Catalina" omdat ze zo snel mogelijk gelift wil worden om het probleem met haar bakboord motor op te lossen en "Once Around" en "Vaarttuig"  omdat de weersomstandigheden op vrijdag veel slechter zijn dan op donderdag. En omdat er dan maar een dag overblijft willen we die graag besteden aan wassen en ander hoognodig onderhoud. Wat een teleurstelling voor de havenmanager!
Dus ik heb de dag rust in Kemer gebruikt om eindelijk de relaisschakeling voor de hydraulische pomp van de stuurautomaat te installeren. Tot nu toe schakelden we die elke keer met de hand in maar de keren dat we hem na een reis vergaten uit te schakelen zijn legio. Dan merkten we pas bij het naar bed gaan dat hij nog steeds liep. Niet meer dus: nu schakelt hij in- en uit samen met de motor.

zeldzaam: zo'n mooie zonsopgang

De overtocht van Kemer naar Alanya (124 km) op donderdag 24 mei was aanvankelijk goed te doen, maar de laatste 40 km waren weer zeer onrustig. We vertrokken alle drie rond 05:15 en voeren het eerste uur tegen de achtergrond van een prachtige zonsopgang. We hebben de motor op een rustige 1500 toeren gezet en met een kleine 6 knopen zijn we aan de rechte lijn van 124 km begonnen waarbij we de beide zeilboten al snel achter ons lieten.

je doet toch wel voorzichtig met onze boot, hé

Bij aankomst in Alanya werden wij direct naar de lift gedirigeerd. Catalina had weliswaar een hogere prioriteit geclaimd, maar omdat ze 1,5 uur achter ons was en het al 17:00 uur was bij aankomst had de liftbemanning geen zin om nog langer te wachten. Binnen een kwartier hingen we in de slings en kon ik een eerste indruk krijgen van de staat van het onderschip. Dat viel alleszins mee, behalve wat alg op de waterlijn eigenlijk nauwelijks begroeiing.

oude stempel afdrukken

Wat je wel direct ziet is waar in het verleden de stempels hebben gestaan: de antifouling is daar gewoon weg en de plek zit vol met schelpen. Elke keer ontkent elke werf dat dat een probleem is en elke keer zie ik het weer gebeuren.
Maar dan de schroef: nauwelijks te herkennen door alle aangroei, verschrikkelijk wat ziet dat ding eruit, geen wonder dat die problemen heeft met sturen en op toeren komen!
De eerste beurt met de hogedrukspuit leverde nog meer interessante dingen op.

de schroef direct uit het water

De schroef verloor 70% van zijn aanhang maar is nog steeds prima als schuurpapier te gebruiken. Op mijn verzoek werden de oude stempelplaatsen extra behandeld met als gevolg dat de lappen antifouling ons om de oren vlogen. Er is de vorige keer gewoon geen goed werk geleverd!
Dat bleek ook wel toen ik de volgende ochtend gewapend met een plamuurmes eens hier en daar ging porren; meters loszittend materiaal kwam eraf en toen de schilder aan de gang ging met zijn schuurschijf heeft hij nog meer meters verwijderd. Nee, blij werd ik daar niet van.

16 ton schip in een 100 tons kraan

dit is dus niet goed hé, Henk?

De hele vrijdag, 24 mei, is de schilder Murat bezig geweest met het verwijderen van losse delen en wegschuren tot op de originele lagen. De oorspronkelijke structuur van 5 lagen primer, plamuur en antifouling vond hij erg goed. Het gefriemel om de steunen heen was dus minder. Dat lossen ze hier op door na het schuren plekken te kiezen met een volledig intacte ondergrond, de steunen daar naartoe te verplaatsen en daarna te primeren, te plamuren en te schilderen.

dit is wel goed: terugschuren tot 5 mooie lagen

Op het eind wordt het schip opnieuw in de lift gehangen en krijgen de steunplaatsen hun 2e beurt. Pas na 2 uur drogen (in 28 graden) wordt het schip dan in het water gelegd.

En hoe zag het schip eruit na de behandeling?: dat moet dus even wachten tot de volgende blog!!

dan wassen en drogen

 Hieronder nog wat extra foto's van de behandeling van het onderwaterschip. (ter lering en vermaak)

dan epoxy-primer

oeps, dit is mijn schuld, iets te vaak de boeg op het (zand en keien) strand gezet

dan plamuren en weer primen

en hoe ziet die schroef er nu uit??
dat komt in de volgende blog!!

en dan 2 lagen antifouling

's morgens vroeg om 07:00 beginnen met opbrengen anders droogt de anti-fouling op de roller.
Om 10:00 uur is het 28 graden en de anti-fouling kurkdroog.
Toch wordt een volle dag gewacht met de tweede laag.
(let op de stutten!)