down memory lane

Festung Marienberg

Van Wertheim naar Gemünden, dan door naar Würzburg waar we 2 dagen zijn blijven liggen. Vervolgens door naar Kitzingen en de dag erna naar Schweinfurt waar we opnieuw een dag zullen blijven liggen. Enerzijds omdat we de stad willen bekijken, anderzijds omdat het weer te slecht is om te varen. Koud, nat en winderig: in dergelijk weer nemen wij geen sluizen!
Tot en met Kitzingen hadden we prachtig weer. De temperaturen zijn weliswaar wat gedaald, maar dat is alleen maar prettig. Gisteren kwam de omslag, opnieuw koud en de buien vallen regelmatig en heftig en dat blijft vandaag doorgaan. Liggen blijven dus!

In de tijd dat ik bij Philips verantwoordelijk was voor Unigraphics (CAD/CAM), 1986-1990, hebben we ooit een Usergroup Meeting meegemaakt in Würzburg. Het jaar daarna organiseerde ik dat evenement in Eindhoven en heb toen ter lering de organisator van de vorige meeting opgezocht in Schweinfurt bij FAG-Kugelfischer, het bedrijf waar deze man dezelfde functie had als ik. Zijn naam ben ik allang kwijt, dit is meer dan 25 jaar geleden, maar toch doet veel me denken aan die tijd.  Wij zijn opnieuw naar de Marienburg in Würzburg geklommen op zoek naar herinneringen(we hadden daar toen het diner) maar niets kunnen vinden. Ook zonder dat is het overigens een prachtig gebouw en de klim meer dan waard. Vervolgens hebben we, op de fiets, ook de rest van Würzburg bekeken. Een ongelooflijk mooie stad met al die historische gebouwen!! alhoewel.........

Residence: groot, groter, grootst

Vlak voor het einde van WOII is ook Würzburg gebombardeerd. In een tijd van 20 minuten is 80% van de stad in puin gelegd, inclusief Marienburg en de Residence, het paleis van de Prins/Bisschoppen waar Würzburg al dit moois aan te danken heeft. De inwoners van Würzburg hadden de voorzienigheid lang tevoren alle burchten, paleizen en kerken te strippen van al het moois en dat op te bergen in de wijnkelders in de omgeving. Na het bombardement en de gigantische brand die er op volgde heeft men uiteindelijk het puin geruimd, de gebouwen herbouwd en opnieuw ingericht met de oorspronkelijke kunstwerken. Knap staaltje werk! Ik ken geen stad waar al het ouds er zo nieuw uitziet!

Intussen blijven wij zoeken naar aanlegmogelijkheden en verbaasden ons erover dat in vergelijking met de beschrijving door Henk Bakkenes er zo weinig over is van wat hij vond op zijn tocht.

"Vaarttuig" in het haventje in Würzburg.

De verklaring kwam in Würzburg waar de havenmeester met droge ogen 18 euro vroeg voor een te klein steigertje zonder verdere voorzieningen. Op mijn opmerking dat ik dat aan de dure kant vond, zei hij, zonder enige schaamte: Deze en die andere steiger zijn de enige 2 plekken waar boten van 12 meter kunnen afmeren in een omtrek van 10 km van Würzburg, dus wat wil je?? Ook de haven waar de ST68 had gelegen is verdwenen en 10 km stroomopwaarts verplaatst. De reden? De stad Würzburg, en met haar vele gemeenten aan de Main, willen al die kleine haventjes en steigers kwijt om plaats te maken voor de grote cruiseboten die 500 euro per overnachting betalen. Sinds de opening van het Main-Donau kanaal zijn die aantallen opgelopen van 50/jaar naar 600/jaar. Tja, dat hakt erin voor de stad en de lokale middenstand, daar kunnen die paar armzalige bootjes met gepensioneerde Hollanders niet tegenop! Ons rest dus niets anders dan duur te betalen voor de paar overgebleven steigertjes.

WSA Hafen-Gemünde

Alhoewel: soms wordt het te gek: aan de steiger van de kanoclub in Gemünden werd in totaal 25 euro gevraagd. Na hem gek verklaard te hebben, hebben we losgemaakt, zijn 2 km terug gevaren en hebben vastgemaakt in een werkhaven van WSA (Duitse Rijkswaterstaat). Dat mag, maar je moet je melden. Laat het nou vrijdag na vijven zijn, dus alles was gesloten en ook op zaterdag liet niemand zich zien. Wat jammer nou!! maar wat een prachtige plek!

Kitzingen: alleen voor Cruise boten

Kitzingen: zelfde verhaal. Een prachtige lange kade die ook in de Reiseführer "der Main" (2007) wordt aanbevolen. Helaas, nu gereserveerd voor Cruiseboten, alhoewel we dat pas uitvonden nadat we al hadden vastgemaakt. Gelukkig was er voor het bord dat dat aangaf nog krap ruimte voor 2 boten waar we nog net konden liggen. Jammer, jammer.
Tot overmaat kwam er nog een overbezorgde autochtoon vragen of wij wel een "Genehmigung" hadden om daar te liggen. "Natuurlijk" zei ik. Ik had het nog nadrukkelijk aan Juliette gevraagd en die had toestemming gegeven, maar dat heb ik die oplettende burger maar niet verteld.
Zoals gewoonlijk hadden de verantwoordelijke beambten elders drukke bezigheden, dus problemen hebben we niet gehad!