dinsdag 2 augustus 2011

na de herfst komt de zomer.....

Uit een Nederlandse krant hebben wij begrepen dat 24 juli de koudste zomerdag OOIT was! Nou waarschijnlijk niet alleen in Nederland, ook in Frankrijk!  Of het nu exact die dag is weet ik niet meer, maar ergens in die week hebben we een dag gevaren met truien en (winter!)jassen aan en fleece dekens over onze benen! De buitenlucht was zo koud dat het veel warmere water een dikke nevel produceerde die tot ver in de middag bleef hangen!!
Toch mogen we niet klagen. Er zijn ook dagen tussendoor geweest waarin het ineens, na een aanvankelijk koude en natte morgen, openbrak en we een prachtige middag en avond kregen. Een van die prachtige dagen hebben we gebruikt om in dat schitterende kleine haventje van Pargny sur Saulx een barbecue te houden. Maar daarover later meer.
de karavaan van 3 onderweg
Voor de vaarders onder jullie, eerst wat meer routeinformatie.
De vorige blog zijn we geëindigd in Bar-le-Duc. Daar hebben we 3 dagen doorgebracht om vervolgens op zondag 24 juli door te varen naar Revigny waar we bijna vastliepen tijdens een wandeling door de heuvels naast het kanaal. Geweldig hoe dicht die bossen zijn, aan het onderhout wordt hier gewoon geen onderhoud gepleegd. Als je dan probeert in rechte lijn door het bos naar de sluis te komen kun je behoorlijk vast komen te zitten tussen dode stammen en dichte braamstruiken!
Van Revigny ging het naar Pargny sur Saulx waar we dus ineens een prachtige dag kregen.
zwerverskamp in Pargny sur Saulx
We zijn hier nog steeds met 3 boten en dat is genoeg om de kade praktisch geheel te bezetten. Slechts een klein Belgisch bootje liet zich niet afschrikken door dat zwerverskamp dat wij ervan maakten met overal fietsen en walmende barbecues.
onderhoud: de kras is  perfect gecamoufleerd!!
Van Pargny ging het naar Vitry-le-Francois, een wat grotere stad en opnieuw zijn we hier met de 3 boten een paar dagen blijven liggen. Voorraden moesten worden aangevuld, er moest onderhoud aan de boten worden gepleegd, maar vooral: de derde nacht kost hier slechts 3 euro!! en ze hebben prima faciliteiten!

hartstochtelijk nagewuifd......
Maar aan al het goede komt een eind. Vitry-le-Francois ligt aan een kruispunt van waterwegen en zowel de "Anyway" als de "Liberté" gaan verder in zuidelijke richting, terwijl wij hier definitief naar het noorden afbuigen richting Reims. Een zeer gezellig gezamenlijk optrekken van de 3 boten heeft maar liefs 10 dagen geduurd en is door iedereen zeer gewaardeerd. Lief en leed werd gedeeld, er was altijd wat te lachen, zelfs met drieën in de sluis was geen probleem, terwijl je de VNF mensen aan de kant zag denken: die lui zijn gek, waarom gaan die in godsnaam met 3 in een sluis??
Nou, ik kan ze vertellen dat we aan het eind een perfecte routine hadden ontwikkeld!! Iemand reed met de fiets vooruit en schakelde de volgende sluis in op het moment dat wij de vorige verlieten. De sluisdeuren stonden vervolgens open wanneer wij kwamen, het pakketje schoof naar binnen en zodra Captain Udo (die achteraan lag) "fertig¨ riep, bediende Ido de stang en begon de schut. Meestal waren we onder de 10 minuten door een sluis, van begin tot eind!
Maar op vrijdag 29 juli brak toch het moment aan dat "Vaarttuig" alleen vertrok, nagewuifd door het hele gezelschap dat daarvoor vroeg uit bed was gekomen! Het was weer wennen om achter je te kijken en geen volgers meer te zien!
De weg naar Reims gaat over de Aisne Canalisé tot aan Chalons-en-Champagne en vervolgens naar Reims via het Canal de l'Aisne à la Marne. We hebben 10 dagen alleen maar neergaande sluizen gehad, maar ineens is er weer een klim van 7 sluizen naar de tunnel van "Billy le Grand" (vraag me niet waar die naam vandaan komt), maar ook voor tunnels draaien wij onze hand niet meer om, ook al zijn ze 2,3 km lang.
Nieuwe kanalen, nieuwe methoden om te sluizen. Het schutten zelf blijft altijd hetzelfde, de methode van aanmelding verandert steeds weer. We hebben het allemaal al gehad, aanmelden via de "tele-commander": het kastje waarmee je de sluis draadloos activeert vanaf de boot. De nabijheids-sensor: jij ziet hem niet, maar hij jou wel! De lichtstraal onderbreking: links en rechts staan 2 kastjes met een lichtstraal ertussen die je niet alleen zien komen, maar ook zien gaan. En dan nu: de "perch": een stok die aan een kabel over het water hangt en waar je een kwart slag aan moet draaien.
opperste concentratie bij het vangen van de perch
Allemaal methoden met hun eigen problemen, want die zijn er genoeg!. We zijn al de nodige keren de kant op geklommen om weer aan de sluistelefoon te melden dat de deur halverwege blijft steken, of helemaal niet opengaan, of niet dichtgaan, of de perch geeft geen signaal of dit, of dat. En steeds weer komen de jongens en meisjes van de VNF blij gemoed aanrijden in hun autootjes en verhelpen het probleem in een paar minuten en kunnen we weer verder. Nooit is er paniek of boosheid: iedereen weet dat de VNF binnen no-time het probleem verhelpt. De fransen zijn helemaal niet zo klantgericht, maar de VNF vormt daarop een zeer positieve uitzondering!!!

En zo zijn we gearriveerd in Sillery, 10 km voor Reims. In Reims zelf moet je niet gaan liggen vanwege de herrie in de haven (tussen 3 drukke wegen), maar Sillery is een oase van rust. Van hieruit verkennen we Reims en omgeving, maar daarover een volgende keer meer. Wel kunnen we alvast melden dat augustus perfect begonnen is: voor het eerst sinds weken hebben we weer aan dek ontbeten!! Komt de zomer dan toch na de herfst?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten