we hebben Frankrijk verlaten.

onze ligplaats in Lille

Lille was verrassend aardig.
Wat wij tot nu toe van Lille kenden stamt uit de tijd dat je op weg naar Zuid-Frankrijk of Spanje over de snelweg raast en zo snel mogelijk dat saaie en lelijke Noord-Frankrijk achter je wil laten.
Maar Lille is helemaal niet saai en lelijk! Ze hebben weliswaar nauwelijks faciliteiten voor passanten, maar dat wordt meer dan goed gemaakt door die prachtige ligging in het park rond de oude citadel. Het centrum ligt op 20 loopminuten en biedt een verrassende rijkdom aan grootse pleinen en prachtige gebouwen: de erfenis van een rijk Vlaams verleden! Helaas: zaterdag goot het van de regen maar zondag gaf prachtig weer en hebben we met veel plezier (met de fiets) de enorme zondagmarkt verkend gevolgd door een fiets/wandeltocht door het centrum van de stad; zeer de moeite waard.

Place Charles de Gaulle - Lille

Maar Lille gaf ook een probleem. Of liever: in Lille openbaarde zich een probleem dat we in Douai hadden opgelopen. Aangezien er geen voorzieningen waren noch in Douai, noch in Lille, hebben we die dagen regelmatig de generator laten lopen. In Lille zag Juliette vervolgens dat er dikke wolken stoom langs het raam slierden. Aanvankelijk zag ik daar geen kwaad in: het regende continu, luchtvochtigheid van 100%, dus natuurlijk condenseren de uitlaatgassen direct in die koude natte lucht. Het duurde tot zaterdagavond tot het kwartje viel en ik me realiseerde dat de waterdamp in de uitlaatgassen allang gecondenseerd hadden moeten zijn in de (natte) uitlaat zelf. Dus motorluik open en jawel: wel water in de wierpot, maar geen zichtbare beweging. Op zondagochtend, nog voor het ontbijt, aan de gang met de wierpot en al gauw werd duidelijk dat iets in de aanzuigleiding het water blokkeerde. Wierpot gedemonteerd, slang eraf gehaald en uit de afsluiter groeide spontaan een stevige bos waterplanten. Dat wat eruit stak heb ik eruit kunnen trekken maar de stengels braken natuurlijk onder de afsluiter af. Dus de afsluiter gedemonteerd en vervolgens met een oude hengel en een stuk hydraulische hogedruk slang aan het porren gegaan om de rest eruit te drukken. Er zat echter zoveel in dat ik niet verder kwam dan tot de laatste 5 cm. Toen had ik alles wat in de aanzuigleiding zat zo vast aangedrukt dat er geen beweging meer in te krijgen was en wij hadden niets in huis dat stevig genoeg was om dat door te drukken.
Gelukkig bood de achterbuurman uitkomst. Die was zaterdagmiddag achter ons afgemeerd en op mijn vraag produceerde hij een aftimmerlat van net iets meer dan een meter die ik, na bijgewerkt te hebben met een beitel, in de leiding kon krijgen en met behulp van een paar stevige hamertikken kon ik uiteindelijk de prop eruit slaan. Dat het gelukt was werd onmiddellijk duidelijk, want de bovenkant van de aanzuigleiding ligt onder de waterspiegel dus het water gutste eruit. Door de afsluiter er weer op te draaien kregen we dat lek ook onder controle en na de boel weer in elkaar te hebben gezet draaide de generator als vanouds.

kapitale villa's aan de Leie

Maandagochtend zijn we weer gaan varen. De eerste sluis van deze trip was tevens de laatste in Frankrijk en wij moesten bijna een half uur wachten op een Nederlands schip in de sluis dat bezig was zijn vignet te kopen. De tweede sluis was de eerste sluis in Wallonië en moest ik van boord met alle papieren om me daar te registreren en de derde sluis lag in Vlaanderen en moest ik opnieuw van boord om het Vlaams vignet te kopen. Moeilijk land, dat België! Bovendien: voor een doortocht van minder dan een week moesten we een vignet kopen met een geldigheid van 16 juni tot 16 september voor euro 50! Pure oplichterij!

maar als je je Smelne dan zo behandelt......

Het eindpunt die dag was Kortrijk en opnieuw verrassend. We kwamen later op de middag aan en zijn pas na het avondeten de stad ingelopen. Dat werd wel direct een wandeling van 2 uur. Echt een prachtige stad met gezellige winkelstraten, knusse straatjes, prachtige torens en kerken en rijk versierde gebouwen. De moeite waard om nog eens naar terug te gaan.
Maar we moesten door: dinsdagavond hadden we een afspraak met Gerrit (een van mijn Kaap Hoorn maatjes http://kaap-hoorn.blogspot.com/ ) en zijn vrouw Linda in Drongen aan de Leie.
Dus dinsdagochtend vertrokken uit Kortrijk en bij Deinze stuurboord uit de oude Leie op. Wat volgde was een prachtige, 2 uur durende, tocht over de oude Leie. Wel, de Vecht is er niks bij! De Leie kronkelt als de Linge, maar de bebouwing is als de Vecht: kapitale villa's in enorme parkachtige tuinen, pittoreske dorpjes en prachtige doorkijkjes.

welkom in Drongen

In Drongen had Gerrit er alles aan gedaan om ons welkom te heten en vonden we een steiger getooid met een bordje "Vaarttuig". Weliswaar een enigszins gammel steigertje, maar in een prachtige omgeving; aan de ene kant uitzicht op die prachtige villa's, aan de andere kant uitzicht op de weilanden met daarin een 20-tal dikbil koeien en een zeer vriendelijke dikbil stier.

hij spinde als een katje....

Het weerzien met Gerrit en Linda was allerhartelijkst en binnen een paar minuten was het alsof we weer op de Europa zaten. Het werd een heel gezellige avond die ermee eindigde dat we werden uitgenodigd om op donderdag bij hen thuis in Drongen te komen eten.

En natuurlijk hebben we dat gedaan! Na een 2 uur durende wandeling door Gent met Gerrit en Linda zijn we op donderdag naar Drongen gereden en hebben opnieuw een heel gezellige avond gehad en zijn we uitbundig gespijsd en gelaafd! Bij deze Gerrit en Linda: nogmaals hartelijk dank voor jullie gastvrijheid en goede zorgen!!

weerzien van 2 Kaap Hoorn-ers

Intussen is de noodzaak om op de 23e in Den Haag te zijn verdwenen. Slechts 1 week tevoren kreeg Bas de mededeling dat de oplevering van zijn appartement op de 23e niet doorgaat vanwege een afgekeurde waterleiding. Aanvankelijk zou de vertraging slechts een paar dagen zijn, maar intussen is dat al opgelopen tot 2 weken. Uitermate irritant en frustrerend, vooral voor Bas die stukadoor, keuken-, badkamer- en vloerenleveranciers in de wacht moet gaan zetten en vervolgens maar moet afwachten of ze (nog) beschikbaar zijn wanneer de oplevering uiteindelijk wel doorgaat.
En wij: wij blijven dus een paar dagen extra in Gent liggen. Een prachtige stad en zeer de moeite waard. Bovendien grijpen Maarten en Marjolein de kans aan om ons weer eens op te zoeken en logeren ze zaterdag en zondag aan boord.
Het beloofd trouwens prachtig weer te worden!!