over Reims en groene tunnels

Nou: die zomer kunnen we dus weer gevoegelijk vergeten. Het is inderdaad 3 dagen prachtig weer geweest (maandag t/m woensdag), maar daarna was het weer afgelopen. Het regent weliswaar niet permanent, maar de dreiging is zo groot dat we het niet aandurven de bimini te laten zakken. Dat is ons al een keer overkomen: fijn in de zon, maar dan ben je bezig met een sluis en dan gaat het toch regenen! En dan moet je in de scramble om alles af te dekken en uiteindelijk moet die bimini toch weer opgezet worden.
Trouwens, de bimini staat nu in de "Finland" stand, jeweetwel, de stand waarin we hem aantroffen na die orkaan in de Finse meren (zie blog vorig jaar). Het grote voordeel van die stand is dat ons dat bijna 15 cm aan hoogte scheelt. Op alle bruggen staat weliswaar 3,50 mtr doorvaarhoogte, maar dat is plus/min 10 cm. We hebben bruggen gehad waar we met een vingertopje verschil onderdoor kwamen, maar goed, voor de bruggen hoeft de bimini er nu niet meer af. Voor de tunnels doen we het trouwens wel steeds, het is strikt genomen niet nodig maar we vinden die extra ruimte wel prettig.

De kathedraal van Reims uit de steigers

Eerst maar eens terug naar Reims.
De tweede dag van ons verblijf in Sillery was prachtig. We hebben dus de fietsjes aan de kant gezet en zijn gaan fietsen om de omgeving wat te verkennen. Er loopt een prima fietspad langs het kanaal en het ging zo soepel dat we voor we het wisten in Reims waren. Eerst maar eens de jachthaven gecheckt die dus praktisch leeg was. Wat wil je met die ligging en die tarieven! Vervolgens de stad in gefietst naar het grote plein voor de kathedraal en daar onze fietsjes vastgebonden. Het werd het feest der herkenning: jaren geleden hebben onze zonen ons eens een weekend in de Champagnestreek aangeboden en toen zijn we ook in Reims geweest. Dat komt ineens terug wanneer je midden op de weg staand een foto van de kathedraal maakt: verrek, dit plaatje heb ik al eens geschoten!! Het grote verschil met toen is dat jaren geleden de kathedraal schuil ging achter de steigers en hij nu in volle glorie te bewonderen is. De onderkant van de gevel, m.n. de linkerkant is niet gerestaureerd maar volledig vervangen. Alle beelden gloedje nieuw en brandschoon. Zo moet die kerk er vroeger hebben uitgezien, in dat zachte geel van de zandsteen waaruit hij opgetrokken is, voordat uitlaatgassen en zure regen hun tol eisten.
Kortom een heerlijk dagje: lekker door de stad geslenterd, terrasje gepakt en op ons gemak weer terug gefietst.
Dinsdag was ook prima en die hebben we dus gebruikt om te luieren in de zon en wat achterstallig onderhoud te plegen (in de zon): het wassen van de romp met azijn. Na dat bad, ontdaan van alle kalkaanslag, lag hij weer te glimmen alsof hij zo van de spuiter kwam! O, nu we hier toch liggen, zo vlak bij een goedkope dieselpomp, kunnen we hem nog wel een keer bijvullen!

toen het nog allemaal goed ging...

Dat laatste had ik dus beter niet kunnen doen. Ik was zondagavond al 2 keer op en neer geweest (in totaal dus 80 liter) en ik probeerde er nu dus nog eens 40 liter bij te doen. Toen de eerste can van 20 liter er bijna inzat hoorde ik het instroomgeluid veranderen!! Dat kan helemaal niet!: volgens mijn berekening (verbruik 5 liter/uur) zat ik nog met een ruimte van 160 liter in de tank!

Nou, we zijn een stuk zuiniger dan ik dacht en inderdaad dat geluid betekende inderdaad dat de tank vol was! Als een idioot trok ik de hevel uit de can, maar dat betekent dat de slang toch nog leegstroomt. Gelukkig zit er een overloop in de vulslang, dus geen diesel over het dek. Helaas stroomt de overloop wel naar buiten uit dus in no-time vormde zich een prachtige olievlek op het water.
Of we daarna helemaal milieu-technisch verantwoord bezig zijn geweest weet ik niet. De buurman, gealarmeerd door de doordringende diesellucht, verscheen aan dek met een literfles Dreft die hij met gulle armgebaren over de diesellaag verspreidde. Werkt als een speer, wat er precies gebeurt weet ik niet maar de olie (en de lucht) verdwijnt en tegen de tijd dat ons beider voorraad Dreft opgebruikt was, was er geen spoortje diesel meer te zien! Buiten in ieder geval niet, binnen is een ander verhaal. De tank zat zo verschrikkelijk vol dat het er via de boutjes van de niveaumeter uitkwam vervolgens langs de tank, onder de isolatie, naar beneden drupte en in de bilge liep. Maar dat ontdekte we pas de volgende dag in Reims waar we ons afvroegen waar die diesellucht vandaan kwam! Tot vandaag zijn we nog steeds bezig elke ochtend de maandverbanden te verschonen die we in elke kier rond de de tank gepropt hebben om de diesel eruit te zuigen. In Reims werd bij de drogist zeer verwonderd gekeken naar dat kleine, daarvoor te oude, vrouwtje dat grote pakken Maxi (nacht) maandverband kocht!! We hebben maar niet geprobeerd het uit te leggen........

In de steigers

Maar goed, de ochtend na het dieseldrama zijn we dus naar Reims vertrokken. De enige reden om toch in die lawaaiige en dure haven te gaan liggen is dat we die avond het "Son et Lumiere" spektakel bij de kathedraal willen zien. En aangezien dat om 22:00 uur begint en wij niet nog eens een uur in het pikkedonker terug naar Sillery willen fietsen, zijn we in Reims gaan liggen, 10 minuten lopen van de kathedraal.
En het was de moeite waard!!

in zwart-wit

Om 22:00 uur gaan alle lichten in de buurt van de kathedraal uit en wordt er vanuit 4 cabine's lichtbeelden op de kathedraal geprojecteerd. De gevel wordt niet slechts als projectiescherm gebruikt, maar de structuren en beelden op die gevel worden ook nog eens gebruikt om de kathedraal er totaal anders uit te laten zien. Een van de hoogtepunten is een beeld waarin het lijkt alsof alle beelden voorzien zijn van echte kleding in de meest uiteenlopende kleuren. En dat gebeurt heel exact, dit beeld blijft lang na de voorstelling staan en je kunt dus van heel dichtbij de ingekleurde beelden bekijken. Klik eens op een van de fotoś en zoom eens in, ik sta er zelf ook versteld van hoe scherp ze nog zijn! Het zag er prachtig uit! een aanrader (de  hele zomer door, elke avond om 22:00 uur).

in volle kleuren

De volgende ochtend hebben we Reims verlaten en zijn via overnachtingen in Berry-au-Bac, Bourg-et-Comin en Pinon in Chauny terecht gekomen. Van die trajecten valt weinig te vertellen: onderweg vaar je in een tunnel van groen en de beschikbare stopplaatsen zijn blijkbaar zo gekozen dat ze zo ver mogelijk van de bewoonde wereld liggen. De plek in Pinon is in zoverre handig dat die pal achter een flinke Carrefour ligt en we daar onze voorraden hebben kunnen aanvullen. Maar zelfs als de zon geschenen had, zouden het saaie tochten geweest zijn. Het groen aan weerskanten is zo hoog en zo dicht dat de omgeving gewoon onzichtbaar is. Slechts heel af en toe is er ineens een opening die zicht geeft op glooiende velden en dorpjes tegen heuvels. Hartstikke mooi, maar slechts voor 10 seconden.

varen door groene tunnels

Morgen gaat het weer verder richting Lille. We hebben er voor gekozen om niet via het kanaal van Saint-Quentin te gaan, maar via het westelijk daarvan gelegen Canal du Nord. Dat is weliswaar veel drukker met vrachtvaart, maar heeft minder sluizen en is breder met meer open oevers: kijkt zo lekker weg!!