Change of plans

Het vorige artikel (Verdun) stond al klaar op 15 juli, ik hoefde alleen nog maar de foto's toe te voegen......
Enfin, dat is dus vandaag gebeurd. Gevolg is wel dat jullie nu 2 artikelen op 1 dag krijgen......

Het broeide al even, maar onze gesprekken met andere bootjesmensen in Verdun en de havens daarna maakte ons heel erg duidelijk dat iedere Hollander en Duitser (en dat is 80% van de boten) een rondje maakt via Saar of Moezel. En met het toenemende probleem van het vinden van een aanlegplaats voor de nacht in die overvolle haventjes werd ons ook duidelijk dat dit voorlopig niet beter ging worden.
Na nog eens op de kaart te hebben gekeken en na een gesprek met Ido en Henriëtte van de "Anyway", hebben we vervolgens besloten na Commercy niet het kanaal de la Marne au Rhine, Partie Est (richting Toul) te nemen, maar partie Ouest van hetzelfde kanaal richting Vitry-le-Francois en dan naar Reims.
Van daaruit kunnen we vele wegen nemen, maar de bedoeling is om uiteindelijk via Lille, Kortrijk en Gent naar Den Haag te varen.  (Ja Gerrit, je leest het goed, we komen je opzoeken!!!)
Dit traject belooft een stuk rustiger te zijn en onze ervaring tot nu toe bewijst dat ook, maar er zijn ook een paar nadelen!!
Een daarvan is het aantal sluizen. Dat is ineens met zo'n 60 toegenomen! Nou zijn we daar intussen wel aan gewend, maar er zijn trajecten bij, zoals vandaag, dat de sluizen zo dicht op elkaar liggen dat wanneer je eenmaal aan het traject begonnen bent het ook moet afmaken. Resultaat: 22 sluizen in 24 km op een dag!! Wie had het over vakantie? Dat is dus gewoon een werkdag!!
Het begon overigens al goed fout, direct bij de allereerste sluis in dit traject, de eerste vol-automatische. De meeste tot nu toe genomen sluizen zijn weliswaar automatisch, maar die moet je zelf in werking stellen middels een "tele-commander", een kastje dat we hebben meegekregen dat een signaal stuurt naar een paal 300 meter voor de sluis. Deze volautomatische sluis heeft dat niet meer nodig, deze signaleert zelf dat er een schip in de buurt is en begint dan aan zijn cyclus.
Het begon allemaal goed, we werden gedetecteerd en wij voeren na de "Anyway" de sluis in. De enige handeling die verricht moet worden is nog steeds het optillen van de blauwe stang, wanneer de schepen vastliggen, waarna de deuren sluiten, het water stijgt, de deuren opengaan en de schepen uitvaren.

om te huilen.....

Ho, stop, terug. Dat uitvaren ging dus niet goed. De "Anyway" had de sluis verlaten en wij sukkelde er zo'n 30-40 meter achteraan. Op het moment dat we met de boeg dik tussen de deuren zaten besloot de automaat dat we er al uit waren en begon de deuren te sluiten. Dat gaat gepaard met lichtflitsen en luide piepen dus wij schrokken ons een bult. Afremmen en terug is geen optie, want die deuren gaan akelig snel. De enige uitweg: vol gas erdoor en dat hebben we dus gedaan. Helaas waren de deuren sneller dan wij en de rechterdeur greep ons nog net in de flank met de opnemer die controleert of de deuren dicht zijn.  De kras op bijgaande foto als resultaat.  En dat op die mooie pas geverfde romp....

proces-verbaal wordt opgemaakt

Alle lof overigens voor de mensen van VNF (Voie Navigable de France), de maatschappij die de kanalen en sluizen onderhoudt en bedient. Bij de derde sluis stond een auto van VNF en daar hebben we de monteur gewaarschuwd. Vervolgens stond bij de 6e sluis een functionaris met alle papierwerk, de sluis werd stilgelegd, het proces verbaal opgemaakt, foto's genomen, de kras gemeten, verontschuldigingen aangeboden en ons werd verzocht om vooral het Rayon Hoofdkantoor in Bar-le-Duc te bezoeken om geïnformeerd te worden over de behandeling van deze klacht.
Of dit ook betekent dat we schadeloos worden gesteld weet ik niet, maar de procedure tot nu toe is zeer goed.

hoezo: laag water?

De rest van de 13 sluizen die dag hebben zich overigens keurig netjes gedragen; geen incidenten meer.
Aan het einde van die rit, bevonden we ons op het hoogste punt tot nu toe: 280,75 meter. En dat niveau hebben we bereikt dankzij het nemen van 100 sluizen sinds Antwerpen.  Het vlak van Ronquiérès gaf ons een boost van 67,5 meter, maar de rest is gedaan in stapjes van 2-3 meter in de overige 99 sluizen!
Op deze hoogte lag de volgende verrassing te wachten: de tunnel van Mauvages. Een pijp door de berg van 4,8 km lengte waar je normaliter doorheen gesleept wordt en waarover we al de nodige horrorverhalen gehoord hadden. Gelukkig was ons al verteld dat de elektrische sleper buiten gebruik was i.v.m. de waterstand (??!!) en dat we op eigen kracht er doorheen konden.

eindelijk het zwarte gat
na mijn pensionering gevonden!

Bij aankomst bij de tunnel lag er al een klein Duits bootje te wachten en na zo'n 10 minuten kregen we groen licht. Wanneer je gesleept wordt duurt de tocht zo'n 1,5 uur. Nou, Captain Udo en zijn vrouw Claudia (zoals we later vernamen) zetten er direct de sloffen in en waren al na 5 minuten niet meer te zien of te horen. Wij deden het als tweede wat kalmer aan maar schoten ook lekker op. De "Anyway" is een zeilboot (zonder mast) maar met een kiel van 1,65 mtr en een diepte in de tunnel van normaal 1,80 kun je niet echt snel, zeker nu er niet gesleept wordt i.v.m. de lage waterstand!
Captain Udo heeft nu ongetwijfeld het snelheidsrecord, want hij was er doorheen in 30 minuten! Wij deden het overigens ook niet slecht met 45 minuten! Al met al viel het dus reuze mee. De tunnel was goed verlicht, de breedte met 6 meter alleszins redelijk, alhoewel er op een aantal plaatsen stalen verstevigingswanden geplaatst zijn die de breedte ineens terugbrengen tot net iets boven de 5 meter. Er staan overigens genoeg krassen op de muur als stille getuigen van de keren dat het niet goed ging!

Captain Udo met vers stokbrood!!

Die middag troffen we Udo en Claudia in de volgende haven en we hebben er een zeer gezellige middag met drie boten van gemaakt! Zo gezellig dat Udo de volgende ochtend 1 uur gefietst heeft om vers stokbrood voor 3 boten te halen! Die dag zijn we gedrieën aan het afdaaltraject van vandaag begonnen en waren gelukkig al ruim in de haven van Ligny en Barrois voor de hevige regenbui losbarstte. Vandaag is toch echt definitief een eind gekomen aan de lage waterstand!