Op 16 juni verlieten we dus de haven van Zakinthos, zij het met enig gedoe. Onder ons schip liep een mooring lijn die in de dagen er voor al door een aantal andere schepen gevangen was en intussen strak aangetrokken. Zoals we al vreesden liep die inderdaad over ons roer maar gelukkig konden we die er met de pikhaak vanaf duwen. Maar bij het inhalen van het anker kwamen ook wij tot de ontdekking dat deze mooring intussen door die andere schepen over onze ketting was gegooid en wij dus met onze speciaal hiervoor aangeschafte haak aan de gang moesten om de lijn uit het anker te krijgen. Onder applaus van een Engelse boot lukte ons dat voortreffelijk en konden we eindelijk aan onze reis rond de Peloponnesos beginnen.
Ons eerste reisdoel was Katakolon, een kleine stad met als enige verdienste een enorme kade waar cruiseschepen kunnen aanleggen en bussen bij het schip kunnen komen om vervolgens enorme aantallen passagiers naar Olympia te vervoeren. Of althans dat wat er over is van de originele plek waar vroeger de pan-Hellenistische Spelen werden gehouden.
Ook wij hadden een bezoek aan deze plek op het programma staan, maar wij namen de volgende ochtend gewoon de trein. Toch had deze een verrassing voor ons en onze Engelse mede-passagiers in petto: hij ging inderdaad naar Olympia, maar op de terugweg slechts tot halverwege.....
Enfin, wij zijn Olympia gaan bezoeken en het is toch wel een plek die indruk op je maakt.
Vooral het "Atletiek stadion" , een vlakke baan met de marmeren start en finishlijn nog steeds aanwezig en 2 verhoogde aarden wallen aan weerszijden waar zo'n 40.000 toeschouwers de wedstrijden konden volgen.
Voor de rest zijn het vooral de fundamenten van de oude gebouwen en tempels die je een indruk geven van de omvang van het complex. Deze oude spelen zijn begonnen ergens in de 8e eeuw BC en zijn doorgegaan tot 393 AD, een respectabel aantal jaren. Het was dan ook niet alleen een sportfestijn, maar tijdens de hoogtij dagen vooral een politiek toneel waar gepoogd werd de verschillen tussen de Griekse staten vreedzaam op te lossen.
Helaas staat er weinig meer overeind. Voor een deel het gevolg van moedwillige vernieling door de eerste christelijke Romeinse Keizers die dit maar een heidens oord vonden (toegewijd aan Zeus en Hera), deels het gevolg van een aardbeving in de 6e eeuw AD.
De terugweg naar de boot viel uiteindelijk wel mee. De trein bracht ons inderdaad naar Pyrgos en dat bleek zijn eindpunt voor die dag. De vriendelijke conducteur wees ons vervolgens de bushalte waar een half uurtje later de bus naar Katakolon vertrok. Helaas waren op dat moment ook de scholen uit en zat de bus al propvol toen die arriveerde. Ook in Griekenland leren de kinderen tegenwoordig niet meer om op te staan voor de oudere medemens, dus dat was 45 minuten hangen in de lussen als haringen in een ton.
We hadden intussen genoeg van de asfalt vlakte die zich voor de boot uitstrekte, dus na terugkomst hebben we het schip losgegooid, zijn om de pier gevaren en zijn heerlijk in de baai voor anker gegaan waar we nog konden zwemmen.
Die zaterdag hebben we een flinke tocht gemaakt, 60,5 km naar het zuiden, naar Kyparissia.
Uitermate kalm weer dus er ook een kalme tocht van 6 uur varen van gemaakt, steeds de kust volgend langs de 10 meter diepte lijn. We hadden ook de sleephengel uitgelegd in de hoop een visje te verschalken, maar niks hoor. Daar varen we eigenlijk ook te hard voor, maar je weet maar nooit! Een prachtige kustlijn met zandstranden en lage duinen. Heel veel groen en af en toe een parasol.
Rond 14:00 uur kwamen we aan in de praktisch lege haven van Kyparissia waar we de luxe hadden langszij te kunnen aanleggen aan een kade met een kraan!
Dit weekend bleek het Orthodox Pinksteren te zijn en dat betekent weer groot feest voor de Grieken! De Engelse boot en de bemanning waarmee we Olympia hadden bezocht was intussen ook aangekomen en met hen hebben we een biertje gedronken en plannen gemaakt voor de volgende dag.
We waren helaas genoodzaakt een hoop water te kopen aangezien het water uit de tank erg duf smaakte. Waarschijnlijk het water dat we in Zakinthos getankt hebben, zelfs onze filters konden die smaak er niet uit halen.
Zaterdagavond nog even de heuvel opgelopen naar het centrum, maar de drukte daar kon ons niet bekoren, dus we zijn weer bijtijds terug naar de boot gegaan.
De zondag begonnen met het in ontvangst nemen van de Vaderdag-wensen van de kinderen, toch leuk dat ze aan hun ver-weg vader denken! Vervolgens hebben we het watersysteem volledig leeggepompt, half gevuld en weer leeg gepompt en weer afgevuld in de hoop het duffe water kwijt te raken.
Op zondagavond hebben we onszelf opgetut en zijn met Michel en Sandy (van de Engels boot) met een taxi naar het plein voor de kerk gereden (redelijk hoog op de berg), waar de traditionele varkensbarbecue werd gehouden. Complete speenvarkens zijn gebarbecued en liggen nu voor de diverse taveernes om genuttigd te worden. Wij zaten al redelijk vroeg aan tafel (rond 20:00) uur, maar dat is veel te vroeg voor de Grieken die pas bij duisternis naar buiten komen. Maar dat gaf ons de gelegenheid te luisteren naar de eredienst geluiden uit de Kerk en te kijken naar de volledig uitgedoste Grieken die langzaam aan de straten gingen bevolken. Na de eredienst begonnen overal op straat de bandjes met folkloristische muziek te spelen, waarbij de inspanning telt en niet de kwaliteit van de muziek.
Tijdens de maaltijd hadden we ook nog een discussie over de Brexit volksraadpleging. Michel en Sandy zijn voorstander van uittreding zoals de meesten van de oudere generatie Engelsen. Veel verder dan de populistische opvattingen uit de Tabloids kwamen ze helaas niet en zo blijkt maar weer dat vooral de bangmakers onder de politici (zoals wij die helaas ook kennen) het winnen van degenen die vooral de mogelijkheden en kansen benadrukken.
Wisten jullie overigens dat het merendeel van de jongere generatie Engelsen vóór Europa hebben gestemd???
Rond 07:00 uur begonnen we op maandag aan een onrustige tocht naar de baai van Navarinou. We hadden een deinig van zeker 0,5 meter met uitschieters naar 1 meter. Gelukkig konden we een gunstige koers varen. Rond 11:00 uur voeren we de spectaculaire entree van de baai binnen waar het water direct rustig is.
Deze baai is enorm belangrijk in de Griekse geschiedenis. Hier ging een Engels, Frans, Russische vloot in 1827 de strijd aan met een Ottomaans/Egyptische vloot. In totaal meer dan 100 schepen en 3500 kanonnen beschoten elkaar 4 uur lang en na afloop moesten de Ottomanen zich terugtrekken. Eerst van de omringende zeeën, wat later ook van de Peloponnesos die door Franse troepen werd schoon geveegd. 5 Jaar later erkenden de Ottomanen de Griekse onafhankelijkheid en na eeuwen van onderdrukking door zowat elke koloniale staat in de regio werd er een begin gemaakt met een zelfstandige Griekse staat.
Geboren in bloed, opgegroeid met niets: het heeft de Grieken nooit echt meegezeten.
Wij hebben twee dagen heerlijk genoten van de prachtige baai en het heldere water rond de boot. Heerlijk zwemmen, lezen en luieren.
O ja, de waterzuivering heeft geholpen: het water uit de tank smaakt weer prima.
We vonden het een beetje spannend om uit te varen vandaag. Nog steeds een zware deining van 0,5 - 1 meter, maar volgens de voorspelling pal van achteren.
En gelukkig hadden de weerprofeten vandaag eens gelijk: 10 knopen wind en golven pal in het hek en zo surften we voor de golven uit naar Mithoni. Daar even een scherpe bocht naar bakboord om zo snel mogelijk achter de kaap met de Turkse Toren en in haar luwte te komen. En dan krijg je daar toch een vervelende combinatie: de deining is weliswaar veel lager, maar hij is er wel. Maar dan is er ineens geen wind meer en dat betekent dat het schip achter haar anker dwars op de deining gaat liggen en lekker begint te rollen.
Wij hebben die deining zoveel mogelijk ontlopen door heel veel te zwemmen. Aan het eind van de middag zijn we met de Zodiac het dorp ingegaan om dat te bekijken, hebben een terrasje gepikt en zijn 's avonds gaan eten in restaurant "Klimataria". Voor de lezers die nog ooit in Mithoni gaan komen: beslist aan te raden.
's Nachts stak gelukkig een windje op en werd het koeler, konden we toch nog fatsoenlijk slapen.
We konden Mithoni toch niet verlaten zonder het fort en de Turkse Toren te bezoeken, dus we zijn al vroeg weer in de Zodiac gestapt om aan de wal te gaan. Het fort in kwestie is een Venetiaanse fortificatie bedoeld om de Venetiaans handelsbelangen en vaarroutes te beschermen tegen (Ottomaanse en Libische) kapers en ander gespuis. De Turkse Toren is een restant van de periodes dat de Ottomanen er toch weer in slaagden de overhand te krijgen en diezelfde gebieden weer inlijfden in hun invloedssfeer. En aan die arme Grieken werd niets gevraagd!
Groot en indrukwekkend, maar dat zijn al die ruïnes uit alle tijden hier in Griekenland. Zelden een land gezien waar zoveel moois door zoveel "beschavingen" weer met de grond gelijk gemaakt werd.
Rond 11:00 uur het anker gelicht voor de rit van 32 km rond de eerste vinger van de Peloponnesos.
In de winderige baai van Koroni het anker laten vallen maar dat ging niet lang goed. Zo lig je 2 uur op dezelfde plaats en zo ga je ineens in sneltreinvaart op de vissersbootjes af. Dat is dan ook precies de reden waarom we na het ankeren in de wind NOOIT de boot verlaten. Krap op tijd de motor gestart en gelukkig uit de overal om ons heen liggende moorings weten te blijven. Een paar honderd meter verder het anker opnieuw laten vallen en dit keer ging alles goed. Rond 20:00 uur ging de wind liggen en werd het toch nog een rustige avond.
Koroni kon ons niet echt boeien dus we zijn de volgende ochtend rond 10:00 uur vertrokken voor de 37 kilometer naar Kalamata. Er zit wat zware wind in de lucht dit weekend dus we willen een rustige, veilige haven waar we ook de was kunnen (laten) doen, het schip kunnen ontdoen van haar zoutkorst en de voorraden kunnen aanvullen.
Echter eerst even gezwommen, het water was totaal vlak en rimpelloos. Daarna aan de rustige tocht naar het noorden begonnen. Hoe veranderlijk het weer hier is werd vandaag weer eens bevestigt. In het zicht van Kalamata hebben we bij windstil weer geankerd aan een verlaten strand voor lunch en zwemmen. Bij het zwemmen moesten we al een lijn uitleggen om niet te ver van de boot te waaien en na het zwemmen had ik de grootste moeite om de Zodiac weer aan de davits te krijgen. Toen die eindelijk hing en verankerd was, moest ik uiteindelijk kruisend de laatste kilometers naar de haven afleggen, zoveel deining stond er alweer. Bij de haven ga je pal voor de wind recht op de kust af om op het laatste moment met een haakse bocht vol gas de haven in te zwenken. En daar moet je dan bovenop de rem om niet te ver door te schieten: spectaculair!
We werden verwacht en kregen een mooi plaatsje toebedeeld. De Marina is iets duurder dan normaal (€ 34/nacht) maar daar staat tegenover dat de elektriciteit is inbegrepen en het water voor de hele periode € 4 is. Dus de boot is uitgebreid gewassen en de airco draaide de hele dag!
We waren door diverse mensen gewaarschuwd voor Kalamata: te duur, te ver, helemaal niks aan etc. Wij vonden dat allemaal erg meevallen.
Maar eerst de zaterdag: het begon al vroeg te regenen en ik had nog net de tijd om tussen de druppels door de zaken met het Marina Office te regelen. Daarna wilden we op de fiets boodschappen gaan doen, dus ik haal de fietsen naar boven waar bleek dat de fiets die vorig jaar in Finike in de haven was gevallen volledig vast zat: geen remmen geen versnellingen, moeizaam draaien van de trapas.
Maar tegen de tijd dat ik zover was dat ik de fiets in ieder geval bij een fietsenmaker kon krijgen was het gedaan met het buitengebeuren. De regen viel met bakken uit de hemel en maakte daarmee mijn wassen volstrekt overbodig. Het eerste slachtoffer van de regen was een klein bootje achter ons. De half gespannen bimini liep vol met water tot je er bijna in kon zwemmen waarna ineens de buizen het begaven en de hele boel omkiepte. Gelukkig viel het meeste water in de haven en niet in de boot!
Tot diep in de avond heeft het gehoosd, echt enorme hoeveelheden water, Daarna nam het langzaam af en werd het een rustige nacht.
De zondagochtend die koel en aangenaam was hebben we gebruikt om wat achterstallig onderhoud te doen. De luiken geopend en alle techniek gecontroleerd en waar nodig bijgevuld.
In de middag hebben we onze wandelschoenen aangetrokken en zijn de stad ingelopen via het "Railway park". Het schijnt dat midden jaren negentig de spoorwegen op de Peloponnesos failliet zijn gegaan en toen gemakshalve maar zijn opgeheven. Dat betekent dat er in diverse steden musea zijn ontstaan op de plek van het oude station.
In Kalamata is van het hele spoortraject tot aan het station (vlak bij de haven) een langgerekt park gemaakt waar de treinen nog aan de perrons staan. Als je dat bekijkt is het overigens geen wonder dat ze failliet zijn gegaan. Het materiaal dat er staat is bij ons al in de jaren 50 naar de musea verhuisd.
Op maandag ben ik op de fiets de stad in gegaan om een fietsenmaker te zoeken en die vond ik vlak bij de haven aan de rand van het spoorwegpark. Ik heb hem de fiets van Juul laten zien met de vraag of hij hiervoor onderdelen had en dat was geen enkel probleem. Dus als een haas terug en met Juul en de beide fietsjes naar de fietsenmaker. Volgens hem was het met een uurtje wel gedaan, nou: van ons kreeg hij er twee!
We zijn zelf verder de stad ingelopen om nog wat diverse boodschappen te doen, hebben vervolgens een enorme kar vol bij de Supermarkt ingeladen en bij de kassa laten staan om aan de boot te laten bezorgen en zijn terug gegaan naar de fietsenmaker om een zo goed als nieuwe fiets in ontvangst te nemen. Voor de rekenmeesters:
- 2x nieuwe remkabel met RVS binnenkabel
- 1x nieuwe versnellingskabel met RVS binnenkabel
- 1x nieuwe shifter (op het stuur) voor 7 versnellingen
- nieuwe remblokjes rondom
- alles gesmeerd en geolied en nieuwe lucht in de bandjes
voor een totaal bedrag van € 24. Daar kan ik zelf niet voor gaan prutsen!!
Ook de dinsdag zijn we nog in Kalamata gebleven. Hier is het weer prima, maar op onze plaats van bestemming gaat het vandaag nog behoorlijk waaien. Bovendien hadden we nog best wat te doen.
Het begon met de plaatselijke olieman. Toch maar besteld om de tank af te vullen. Dat kwam met 139 liter uit op een gemiddeld gebruik van 1 liter per nautical mile en daar ben ik best tevreden mee. Daarna hebben we de fietsjes gepakt en zijn de stad weer ingereden op zoek naar een hardware store waar we twee mooie RVS haakjes hebben gevonden om de WC en douche deur mee vast te zetten. Tot nu toe gebruikten we daar kurken voor maar ik had er ineens genoeg van om iedere keer op mijn knieën te moeten om een deur vast te zetten.
Al zoekende naar geschikte winkels kwamen we ineens een Makita dealer tegen. Herinnert U zich het nog?? Tijdens de installatie van de zonnepanelen had ik mijn Makita schroef/boormachine verbrand en daar is ineens een dealer! Wij naar binnen en zij hadden precies zo'n machine in hun display. Kun je daarvan de motor vervangen? Jawel dat kon! Dus wij weer op de fiets terug naar het schip, de Makita in de rugzak en terug naar de dealer.
Hij had beloofd dat te doen in 5 minuten maar dat werden er 50 gelardeerd met een keur van Griekse vloeken die wij gelukkig niet verstonden. Maar na afloop had ik weer een werkende Makita! De kosten?: € 20, Super!!
Tijdens onze laatste avond in Kalamata werden we ineens aangeroepen vanaf de wal. Dat bleek de bemanning van "Blauwvoet" te zijn en kennissen van Rits en Marian ("White Whale") door hen op ons spoor gezet. Die gaan we dus nog vaker zien!
11:15 - we ronden de eerste kaap, het wordt duidelijk onrustiger.
12:00 - Imposant berglandschap aan BB, helaas nog steed in nevelen, we beginnen te rollen.
13:00 - We gaan kruisen tussen 130⁰ en 180⁰, motor naar 1700 rpm
13:50 - Al kruisend de baai in van Porto Limeni, de deining loopt gewoon door. Vinden in het NO van de baai een kleine pier met nog net 15 meter vrij voor ons. Deining wordt niet helemaal weggenomen maar is dragelijk. Uit de lichaamstaal van de vissers valt niet helemaal op te maken of ze blij met ons zijn.
We zijn er blijven liggen en na verloop van tijd ontdooide de vissers wat. Een vertrok al vrij snel met zijn bootje, de andere bleef en werd wat praatzamer na een biertje. Uiteindelijk heeft hij ons zelfs geholpen de boot nog een paar meter te verhalen waardoor we nog beter uit de deining lagen. We hebben een rustige nacht doorgebracht aan dat piertje op een plek waar absoluut niks te doen was.
Hoe het verder gaat met onze tocht rond de Peloponnesos? Wacht op deel twee van deze tocht!
Herman en Juliette
Vrijdag 16 juni 2016 - Katakolon.
 |
| Katakolon: asfalt en cruiseschepen |
Ons eerste reisdoel was Katakolon, een kleine stad met als enige verdienste een enorme kade waar cruiseschepen kunnen aanleggen en bussen bij het schip kunnen komen om vervolgens enorme aantallen passagiers naar Olympia te vervoeren. Of althans dat wat er over is van de originele plek waar vroeger de pan-Hellenistische Spelen werden gehouden.
 |
| het heen en niet-terug treintje naar Olympia |
Ook wij hadden een bezoek aan deze plek op het programma staan, maar wij namen de volgende ochtend gewoon de trein. Toch had deze een verrassing voor ons en onze Engelse mede-passagiers in petto: hij ging inderdaad naar Olympia, maar op de terugweg slechts tot halverwege.....
Enfin, wij zijn Olympia gaan bezoeken en het is toch wel een plek die indruk op je maakt.
 |
| er wordt nog steeds gerend op de atletiekbaan van Olympia! |
Vooral het "Atletiek stadion" , een vlakke baan met de marmeren start en finishlijn nog steeds aanwezig en 2 verhoogde aarden wallen aan weerszijden waar zo'n 40.000 toeschouwers de wedstrijden konden volgen.
 |
| Het Olympisch complex |
Voor de rest zijn het vooral de fundamenten van de oude gebouwen en tempels die je een indruk geven van de omvang van het complex. Deze oude spelen zijn begonnen ergens in de 8e eeuw BC en zijn doorgegaan tot 393 AD, een respectabel aantal jaren. Het was dan ook niet alleen een sportfestijn, maar tijdens de hoogtij dagen vooral een politiek toneel waar gepoogd werd de verschillen tussen de Griekse staten vreedzaam op te lossen.
 |
| een van de weinigen restanten die nog wel overeind staan |
Helaas staat er weinig meer overeind. Voor een deel het gevolg van moedwillige vernieling door de eerste christelijke Romeinse Keizers die dit maar een heidens oord vonden (toegewijd aan Zeus en Hera), deels het gevolg van een aardbeving in de 6e eeuw AD.
 |
| selfie in een propvolle bus |
De terugweg naar de boot viel uiteindelijk wel mee. De trein bracht ons inderdaad naar Pyrgos en dat bleek zijn eindpunt voor die dag. De vriendelijke conducteur wees ons vervolgens de bushalte waar een half uurtje later de bus naar Katakolon vertrok. Helaas waren op dat moment ook de scholen uit en zat de bus al propvol toen die arriveerde. Ook in Griekenland leren de kinderen tegenwoordig niet meer om op te staan voor de oudere medemens, dus dat was 45 minuten hangen in de lussen als haringen in een ton.
We hadden intussen genoeg van de asfalt vlakte die zich voor de boot uitstrekte, dus na terugkomst hebben we het schip losgegooid, zijn om de pier gevaren en zijn heerlijk in de baai voor anker gegaan waar we nog konden zwemmen.
Zaterdag 18 t/m zondag 19 juni 2016 - Kyparissia
Die zaterdag hebben we een flinke tocht gemaakt, 60,5 km naar het zuiden, naar Kyparissia.Uitermate kalm weer dus er ook een kalme tocht van 6 uur varen van gemaakt, steeds de kust volgend langs de 10 meter diepte lijn. We hadden ook de sleephengel uitgelegd in de hoop een visje te verschalken, maar niks hoor. Daar varen we eigenlijk ook te hard voor, maar je weet maar nooit! Een prachtige kustlijn met zandstranden en lage duinen. Heel veel groen en af en toe een parasol.
 |
| schildpad in de haven van Kyparissia |
Dit weekend bleek het Orthodox Pinksteren te zijn en dat betekent weer groot feest voor de Grieken! De Engelse boot en de bemanning waarmee we Olympia hadden bezocht was intussen ook aangekomen en met hen hebben we een biertje gedronken en plannen gemaakt voor de volgende dag.
We waren helaas genoodzaakt een hoop water te kopen aangezien het water uit de tank erg duf smaakte. Waarschijnlijk het water dat we in Zakinthos getankt hebben, zelfs onze filters konden die smaak er niet uit halen.
Zaterdagavond nog even de heuvel opgelopen naar het centrum, maar de drukte daar kon ons niet bekoren, dus we zijn weer bijtijds terug naar de boot gegaan.
De zondag begonnen met het in ontvangst nemen van de Vaderdag-wensen van de kinderen, toch leuk dat ze aan hun ver-weg vader denken! Vervolgens hebben we het watersysteem volledig leeggepompt, half gevuld en weer leeg gepompt en weer afgevuld in de hoop het duffe water kwijt te raken.
 |
| de Brexit werd uitgebreid besproken maar de stemming bleef goed! |
Wisten jullie overigens dat het merendeel van de jongere generatie Engelsen vóór Europa hebben gestemd???
Maandag 20 juni t/m dinsdag 21 juni 2016 - Ormos Navarinou
 |
| Spectaculaire entree, na passage weer in rustig water |
Deze baai is enorm belangrijk in de Griekse geschiedenis. Hier ging een Engels, Frans, Russische vloot in 1827 de strijd aan met een Ottomaans/Egyptische vloot. In totaal meer dan 100 schepen en 3500 kanonnen beschoten elkaar 4 uur lang en na afloop moesten de Ottomanen zich terugtrekken. Eerst van de omringende zeeën, wat later ook van de Peloponnesos die door Franse troepen werd schoon geveegd. 5 Jaar later erkenden de Ottomanen de Griekse onafhankelijkheid en na eeuwen van onderdrukking door zowat elke koloniale staat in de regio werd er een begin gemaakt met een zelfstandige Griekse staat.
Geboren in bloed, opgegroeid met niets: het heeft de Grieken nooit echt meegezeten.
 |
| de baai bij nacht |
Wij hebben twee dagen heerlijk genoten van de prachtige baai en het heldere water rond de boot. Heerlijk zwemmen, lezen en luieren.
O ja, de waterzuivering heeft geholpen: het water uit de tank smaakt weer prima.
woensdag 22 juni 2016 - Mithoni
We vonden het een beetje spannend om uit te varen vandaag. Nog steeds een zware deining van 0,5 - 1 meter, maar volgens de voorspelling pal van achteren.
 |
| Baai van Mithoni, vanaf de Turkse Toren |
Wij hebben die deining zoveel mogelijk ontlopen door heel veel te zwemmen. Aan het eind van de middag zijn we met de Zodiac het dorp ingegaan om dat te bekijken, hebben een terrasje gepikt en zijn 's avonds gaan eten in restaurant "Klimataria". Voor de lezers die nog ooit in Mithoni gaan komen: beslist aan te raden.
's Nachts stak gelukkig een windje op en werd het koeler, konden we toch nog fatsoenlijk slapen.
Donderdag 23 juni 2016 - Koroni
 |
| Alle Venetiaanse bouwwerken zijn versierd met de Leeuw van St. Marco |
 |
| de Turkse Toren, een Ottomaanse toevoeging aan een Venetiaanse versterking |
Groot en indrukwekkend, maar dat zijn al die ruïnes uit alle tijden hier in Griekenland. Zelden een land gezien waar zoveel moois door zoveel "beschavingen" weer met de grond gelijk gemaakt werd.
Rond 11:00 uur het anker gelicht voor de rit van 32 km rond de eerste vinger van de Peloponnesos.
 |
| de baai van Koroni met alweer een fort!! |
Vrijdag 24 - dinsdag 28 juni 2016 - Kalamata Marina
 |
| regen in Kalamata |
Echter eerst even gezwommen, het water was totaal vlak en rimpelloos. Daarna aan de rustige tocht naar het noorden begonnen. Hoe veranderlijk het weer hier is werd vandaag weer eens bevestigt. In het zicht van Kalamata hebben we bij windstil weer geankerd aan een verlaten strand voor lunch en zwemmen. Bij het zwemmen moesten we al een lijn uitleggen om niet te ver van de boot te waaien en na het zwemmen had ik de grootste moeite om de Zodiac weer aan de davits te krijgen. Toen die eindelijk hing en verankerd was, moest ik uiteindelijk kruisend de laatste kilometers naar de haven afleggen, zoveel deining stond er alweer. Bij de haven ga je pal voor de wind recht op de kust af om op het laatste moment met een haakse bocht vol gas de haven in te zwenken. En daar moet je dan bovenop de rem om niet te ver door te schieten: spectaculair!
We werden verwacht en kregen een mooi plaatsje toebedeeld. De Marina is iets duurder dan normaal (€ 34/nacht) maar daar staat tegenover dat de elektriciteit is inbegrepen en het water voor de hele periode € 4 is. Dus de boot is uitgebreid gewassen en de airco draaide de hele dag!
We waren door diverse mensen gewaarschuwd voor Kalamata: te duur, te ver, helemaal niks aan etc. Wij vonden dat allemaal erg meevallen.
 |
| het eerste slachtoffer |
Maar tegen de tijd dat ik zover was dat ik de fiets in ieder geval bij een fietsenmaker kon krijgen was het gedaan met het buitengebeuren. De regen viel met bakken uit de hemel en maakte daarmee mijn wassen volstrekt overbodig. Het eerste slachtoffer van de regen was een klein bootje achter ons. De half gespannen bimini liep vol met water tot je er bijna in kon zwemmen waarna ineens de buizen het begaven en de hele boel omkiepte. Gelukkig viel het meeste water in de haven en niet in de boot!
 |
| en nog meer regen |
Tot diep in de avond heeft het gehoosd, echt enorme hoeveelheden water, Daarna nam het langzaam af en werd het een rustige nacht.
De zondagochtend die koel en aangenaam was hebben we gebruikt om wat achterstallig onderhoud te doen. De luiken geopend en alle techniek gecontroleerd en waar nodig bijgevuld.
 |
| Railway Park in Kalamata |
In de middag hebben we onze wandelschoenen aangetrokken en zijn de stad ingelopen via het "Railway park". Het schijnt dat midden jaren negentig de spoorwegen op de Peloponnesos failliet zijn gegaan en toen gemakshalve maar zijn opgeheven. Dat betekent dat er in diverse steden musea zijn ontstaan op de plek van het oude station.
 |
| met het modernste stoom materiaal |
In Kalamata is van het hele spoortraject tot aan het station (vlak bij de haven) een langgerekt park gemaakt waar de treinen nog aan de perrons staan. Als je dat bekijkt is het overigens geen wonder dat ze failliet zijn gegaan. Het materiaal dat er staat is bij ons al in de jaren 50 naar de musea verhuisd.
Op maandag ben ik op de fiets de stad in gegaan om een fietsenmaker te zoeken en die vond ik vlak bij de haven aan de rand van het spoorwegpark. Ik heb hem de fiets van Juul laten zien met de vraag of hij hiervoor onderdelen had en dat was geen enkel probleem. Dus als een haas terug en met Juul en de beide fietsjes naar de fietsenmaker. Volgens hem was het met een uurtje wel gedaan, nou: van ons kreeg hij er twee!
 |
| eindelijk haar verjaarscadeau genuttigd: overheerlijke paling met wijn van levkas |
- 2x nieuwe remkabel met RVS binnenkabel
- 1x nieuwe versnellingskabel met RVS binnenkabel
- 1x nieuwe shifter (op het stuur) voor 7 versnellingen
- nieuwe remblokjes rondom
- alles gesmeerd en geolied en nieuwe lucht in de bandjes
voor een totaal bedrag van € 24. Daar kan ik zelf niet voor gaan prutsen!!
Ook de dinsdag zijn we nog in Kalamata gebleven. Hier is het weer prima, maar op onze plaats van bestemming gaat het vandaag nog behoorlijk waaien. Bovendien hadden we nog best wat te doen.
Het begon met de plaatselijke olieman. Toch maar besteld om de tank af te vullen. Dat kwam met 139 liter uit op een gemiddeld gebruik van 1 liter per nautical mile en daar ben ik best tevreden mee. Daarna hebben we de fietsjes gepakt en zijn de stad weer ingereden op zoek naar een hardware store waar we twee mooie RVS haakjes hebben gevonden om de WC en douche deur mee vast te zetten. Tot nu toe gebruikten we daar kurken voor maar ik had er ineens genoeg van om iedere keer op mijn knieën te moeten om een deur vast te zetten.
 |
| de vloekende maar desondanks wonderen verrichtende Makita dealer |
Hij had beloofd dat te doen in 5 minuten maar dat werden er 50 gelardeerd met een keur van Griekse vloeken die wij gelukkig niet verstonden. Maar na afloop had ik weer een werkende Makita! De kosten?: € 20, Super!!
Tijdens onze laatste avond in Kalamata werden we ineens aangeroepen vanaf de wal. Dat bleek de bemanning van "Blauwvoet" te zijn en kennissen van Rits en Marian ("White Whale") door hen op ons spoor gezet. Die gaan we dus nog vaker zien!
 |
| vertrek uit Kalamata over een spiegelgladde zee |
Woensdag 29 juni 2016 - Porto Limeni
Op woensdag 29 juni hebben we dan eindelijk Kalamata verlaten. Rond 10:00 uur gooiden we de lijnen los en voeren we een kalme zee op: geen wind, geen golven, kortom: perfect. Alleen boven de bergen ten oosten van ons hing een dik pak dreigende wolken tot laag in de dalen. Een extract uit het logboek:11:15 - we ronden de eerste kaap, het wordt duidelijk onrustiger.
12:00 - Imposant berglandschap aan BB, helaas nog steed in nevelen, we beginnen te rollen.
13:00 - We gaan kruisen tussen 130⁰ en 180⁰, motor naar 1700 rpm
13:50 - Al kruisend de baai in van Porto Limeni, de deining loopt gewoon door. Vinden in het NO van de baai een kleine pier met nog net 15 meter vrij voor ons. Deining wordt niet helemaal weggenomen maar is dragelijk. Uit de lichaamstaal van de vissers valt niet helemaal op te maken of ze blij met ons zijn.
We zijn er blijven liggen en na verloop van tijd ontdooide de vissers wat. Een vertrok al vrij snel met zijn bootje, de andere bleef en werd wat praatzamer na een biertje. Uiteindelijk heeft hij ons zelfs geholpen de boot nog een paar meter te verhalen waardoor we nog beter uit de deining lagen. We hebben een rustige nacht doorgebracht aan dat piertje op een plek waar absoluut niks te doen was.
 |
| aan onze pier in Porto Limeni |
Hoe het verder gaat met onze tocht rond de Peloponnesos? Wacht op deel twee van deze tocht!
Herman en Juliette
Geen opmerkingen:
Een reactie posten