We zijn weer in Boedapest!

Drie weken zijn we thuis geweest. Een week van intensief verzorgen en afscheid nemen. Een week van crematie en afscheidsbijeenkomst regelen en leiden en een week van nazorg.
We zijn verschrikkelijk blij dat we op tijd thuis waren en Carla nog helder aantroffen en ook verschrikkelijk blij dat we Wim alle zorgen en regelingen uit handen konden nemen.

Marjolijn was al vroeg  op: 06:15!

En nu zijn we weer terug. Donderdag 12 juli zijn we, uitgewuifd door buurvrouw Marjolijn, door Peter en Mieke naar het vliegveld gebracht en met Wizzair vanuit Eindhoven vertrokken (zij het met enige vertraging). Twee uur later waren we weer in Boedapest, waar we vervolgens met shuttlebus en metro naar de haven gereisd zijn. Dat was nog iets aparts!
Vanwege allerhande extra spullen die we nog wilde meenemen, hadden we 20 kg extra bagage buiten de 10 kg handbagage die we ieder mochten meenemen. Die twintig kilo hadden we in een stevige verhuisdoos verpakt en dat was geen probleem zolang we op de 2 luchthavens de beschikking hadden over een trolley. Zodra we uit de shuttlebus stapten in het hartje van Boedapest werd dat echter een probleem!

als een hondje achter me aan

Maar daar hadden we wat op verzonnen. Thuis had ik een houten plaat op maat gezaagd die exact op de bodem paste. Vervolgens had ik door plaat en de bodem van de doos vier gaten geboord en daar kon ik vervolgens vier meubelwieltjes insteken die ik bij me had in m'n handbagage.
Zo gezegd, zo gedaan en vijf minuten nadat we uit de shuttlebus kwamen liepen wij door Boedapest met die verhuisdoos aan een lijntje achter ons aan. Aangezien het vier draaiwieltjes waren ging het ding alle kanten op en slingerde van links naar rechts.
Vanaf het transferpoint naar de metro is maar 300 meter. Helaas was de kwaliteit van de wieltjes niet zodanig dat ze het zover uithielden. Vlak voor de trappen van de metro brak het (plastic)asje van een van de wielen en was het feest afgelopen. Dat werd sjouwen. Gelukkig was het allemaal niet ver meer en eenmaal bij het metrostation bij de haven heeft Juliette bij de bagage gewacht en ben ik op de boot het steekwagentje gaan halen waar ik normaal de diesel jerrycans mee vervoer.
De hitte die Boedapest bijna een maand in zijn greep hield is voorbij. Het was bewolkt en de temperatuur was "slechts" 28 graden. Prima weer dus om boodschappen te doen en de voorraden aan te vullen. Ook prima weer om de tent te ontdoen van 2 maanden stof en vuil, af te breken en op te bergen. We varen weer met alleen de bimini!

mail bijwerken

Vrijdag de dertiende zijn we de stad ingegaan. De temperatuur was nog verder gedaald tot 23 graden en onderweg kregen we zelfs regen. Mooi excuus om bij Starbucks naar binnen te schieten en met een enorme kop koffie en koeken even de post bij te werken en iedereen te laten weten dat we weer op weg zijn. Toen de koffie op was, was de regen ook voorbij, maar de dag bleef somber.

Geschiedenis van verraad,
moord en doodslag.

Om bij die wat trieste sfeer te blijven hebben we het "House of terror" bezocht. Dat is het oude Nazi hoofdkwartier in de periode 1944-1945 en het hoofdkwartier van de Geheime Politie tijdens het Communistische schrikbewind tot 1991. Duizenden mensen zijn hier naartoe afgevoerd, gefolterd en vermoord. Verschrikkelijk zoals de Hongaren hebben moeten vechten voor hun onafhankelijkheid en democratie vanaf het einde van de Eerste Wereldoorlog. 80 jaar!, daar vallen die 5 jaar ellende in Nederland bij in het niet!!

Zaterdag, vandaag, zijn we ook de stad in gegaan, nadat we uitgebreide zaterdag inkopen gedaan hebben. Het weer was beter, dus we hebben er een beetje een slenterdag van gemaakt. Je kent dat wel: lekker terrasje pikken, een beetje winkel in, winkel uit en op het eind van de dag lekker gaan eten bij Menza op het Frans Liszt Plein. Toen we om 21:00 uur weer buiten kwamen stond er een koude wind en we waren maar net op tijd terug bij de boot, vlak voordat er een hevige bui losbarstte.
Maar morgen wordt het weer beter! Geen regen, 27 graden en windkracht 3. Heerlijk vaarweer!!