Er zijn een paar standaard dingen die altijd moeten gebeuren aan het begin van het vaarseizoen zoals opruimen en vaarklaar maken en die je ook niet kunt uitbesteden. Maar er zijn ook activiteiten die we dit jaar zelf hebben gedaan, maar waarvan we ons nu hebben voorgenomen die voortaan maar uit te besteden, en dat is o.a.het onderwaterschip schuren, plamuren en schilderen en, meer specifiek, antifoulen.
Voor de leek: antifoulen is het proces waarbij dat deel van het schip dat permanent onder water zit, wordt voorzien van een beschermende laag waardoor de aangroei van koraal, mosselen, alg en allerhande ander zeeleven wordt tegengegaan. In de tijd dat wij voornamelijk op zoet water voeren keken we daar nauwelijks naar om, maar na ons eerste jaar in de Middellandse Zee waarbij we het schip zelfs in de winter in het water hadden gelaten, weten we intussen wel beter.
We laten elk tweede jaar opnieuw antifoulen en het jaar ertussen wordt alleen bijgewerkt en gerepareerd. Maar dit jaar waren we weer toe aan een grote beurt en aangezien we al veel kosten hadden dachten we: dat doen we zelf!
Nou: eens maar nooit weer. We worden dit jaar allebei 70 en we worden duidelijk te oud voor dit soort ongein. Het is ons gelukt maar een volgende keer gaan we het graag uitbesteden.
 |
| goed beschermd ten strijde |
Het is een ontzettend goor werkje, de schuurmachine veroorzaakt enorme stofwolken en het was maar goed dat het de eerste dagen hard waaide. Zolang je kunt staan en de romp nog verticaal loopt kun je vrij snel bewegen, maar zodra het vlak gedaan moet worden dat bijna horizontaal loopt moet je alles boven je hoofd doen, hurkend, of zittend op een krukje dat je steeds moet verplaatsen, of op je knieën. En met die dikke knie van me sinds de kijkoperatie in januari viel dat allemaal niet mee!
 |
| maar toch hartstikke vuil |
Gelukkig is Rits een dag komen helpen. Hij had een haakse slijper bij zich en is direct met de kale plekken op de boeg en hekschroef aan de gang gegaan en heeft daarna de schroef met een lamellenschijf gepolijst en voor eerste keer in de primer gezet. We doen dit jaar een experiment. In vorige jaren smeerden we de schroef steeds in met een dikke lanoline (schapenvet), maar zagen nooit erg veel resultaat. Dit jaar gaan we de schroef behandelen met een speciale antifouling.
 |
| de schroef met eerste laag primer |
Juliette zorgde voor de inwendige mens en is druk bezig geweest alles een plaats te geven in de kasten en laden. En het blijft maar rommelig want zij ruimt de kasten en laden op en ik trek ze vervolgens weer open op zoek naar materialen en gereedschap. Ook heeft ze zich op het afmaken van het werk van Rits gestort. Elke dag kreeg de schroef weer een nieuwe laag verf, in totaal 3 lagen primer en ik geloof wel 5 lagen antifouling, zag er prima uit
Op maandag zijn we dan eindelijk gaan schilderen. 's Morgens eerst de romp gaan afplakken en na de lunch kon ik beginnen met het antifoulen in vol ornaat met witte overall en roller op een stok. Eentonig en traag werkje. kwestie van doorrollen zullen we maar zeggen. Terwijl ik daar mee bezig was heeft Juul de schroef voor de tweede keer in de witte antifouling gezet en is daarna begonnen met het verwijderen van de kit van de oude zonnepanelen op het bovendek, ook zo'n pokken klus.
Tegen 17:00 uur was de 2,5 kilo antifouling op. Dat blik was net genoeg voor alle reparatieplekken. Om het hele schip 2x te dekken heb je dus zo'n 3 blikken nodig en ik heb er maar 2. Busje bijkopen dus, hupsakee, weer € 125.
Maar hier ging het fout. Toen ik dinsdag naar de chandler ging bleek dat ze geen zwarte antifouling meer hadden. De bestelde antifouling was niet meegekomen met de lading van vanochtend, maar er kwam nog een truck en anders zou het er morgen zeker zijn.
Er ontstaat zoveel stof bij het schuren dat het tussen de schuurvoet en de schijf in het klittenband kruipt. Pakt totaal niet meer, bewaren voor handgebruik dus. Op de derde dag (wederom een mooie blauwe dag!) zijn we weer naar Preveza gereden om nog eens 20 extra schijven en 10 kwasten te kopen en wat extra boodschappen te doen (o.a. Pindakaas!).
 |
| kaalslag op de kielbalk |
Na de derde dag, toen ik dacht klaar te zijn met schuren, kwamen we er achter dat hele stukken van de kielbalk los zaten. Je kon je plamuurmes niet in een kiertje zetten of er vielen hele plakken af. Vervolgens heb ik dus de hele dag zitten steken en slijpen aan de kielbalk. Mogelijk was het beter geweest om de hele balk kaal te maken maar daar ben ik niet aan begonnen, steken voor zover het gaat en daarna de randen met de slijper (geleend van Rits) wat vlak maken en de vrijgekomen roestplekken schuren tot op het blanke metaal. Daarna een grote pot primer maken en de hele boel gronden en nog eens gronden en plamuren en nog eens gronden.......
Op zondag hadden we helemaal genoeg van dat antifoulen. We hebben eens lekker uitgeslapen en gingen pas rond 10 uur aan het werk, dit keer met wat interne karweien die ook moeten gebeuren voordat we het water in gaan.
- MOTOR: impeller gemonteerd, 3x V-riem gespannen, olie gecontroleerd
- BILGE: leeggepompt en schoongespoeld
(lag een hoop koelvloeistof uit de boiler in van de eerste dag toen we de slangen vervangen hebben) - GENERATOR: impeller gemonteerd, 1x V-riem gespannen, olie gecontroleerd
- ANODES: de oude op de kielbalk schoon geschuurd, gaan nog wel een jaartje mee.
het verschil tussen oude en nieuwe hekschroef anode
2 nieuwe anodes op boeg- en hekschroef gemonteerd. Voor waren we hem al kwijt, achter was behoorlijk in volume afgenomen. - LOG OPNEMERS: Juliette heeft de opnemers uit de romp gehaald om de wieltjes te ontkalken. Dat werkt minstens 2 dagen. Als je daarna ergens een week ligt, zit er direct weer ongedierte in.
- en nog veel meer (kleine) dingen
Op maandag zijn we dan eindelijk gaan schilderen. 's Morgens eerst de romp gaan afplakken en na de lunch kon ik beginnen met het antifoulen in vol ornaat met witte overall en roller op een stok. Eentonig en traag werkje. kwestie van doorrollen zullen we maar zeggen. Terwijl ik daar mee bezig was heeft Juul de schroef voor de tweede keer in de witte antifouling gezet en is daarna begonnen met het verwijderen van de kit van de oude zonnepanelen op het bovendek, ook zo'n pokken klus.
Tegen 17:00 uur was de 2,5 kilo antifouling op. Dat blik was net genoeg voor alle reparatieplekken. Om het hele schip 2x te dekken heb je dus zo'n 3 blikken nodig en ik heb er maar 2. Busje bijkopen dus, hupsakee, weer € 125.
Maar hier ging het fout. Toen ik dinsdag naar de chandler ging bleek dat ze geen zwarte antifouling meer hadden. De bestelde antifouling was niet meegekomen met de lading van vanochtend, maar er kwam nog een truck en anders zou het er morgen zeker zijn.
Het zekere voor het onzekere nemend ben ik nog naar 2 andere chandlers geweest, maar niemand die mijn antifouling op voorraad had. Dus weer terug naar Cleopatra en zowaar, de truck was geweest, had echter geen antifouling bij zich. Ik stond op het punt dan maar iets anders te kopen, maar de mannen daar bezwoeren me dat het er morgen zeker bij zou zijn, zo tegen 12 uur. Dat maakte het wel heel krap qua tijd, maar moet te doen zijn als we vandaag verder alle andere klussen af kunnen krijgen.
Dus weer terug naar de boot, maar de tactiek gewijzigd: eerst weer de hele waterlijn gedaan want stel dat de verf er NIET is morgen, dan kan ik altijd een andere kleur kiezen en daar het vlak mee doen, niemand die het ziet! Daarna heb ik de rode markeringslijn opgeknapt. Rond een paar wateruitlaten was roest opgetreden tot in de markeringslijn en die had ik helemaal uitgeslepen. Die plekken waren al wel meegenomen met het schuren en plamuren dus die heb ik met een busje rode verf hersteld. Valt in ieder geval minder op dan een witte primer plek.
Op woensdagmiddag naar de chandler getogen en gelukkig, de antifouling was aangekomen. Ik snap niet dat Murat in Alanya de boot steeds kon schilderen met 3 blikken antifouling. Ik heb er bijna 4 blikken (10 kilo) opgesmeerd en nog heb ik het idee dat er te weinig opzit. OK, er zitten 3 lagen op de waterlijn, 2 op de gerepareerde plekken en de volledige kielbalk, maar het vlak is slechts 1x gedaan. Of dat genoeg is zal aan het eind van het seizoen blijken.
Dus weer terug naar de boot, maar de tactiek gewijzigd: eerst weer de hele waterlijn gedaan want stel dat de verf er NIET is morgen, dan kan ik altijd een andere kleur kiezen en daar het vlak mee doen, niemand die het ziet! Daarna heb ik de rode markeringslijn opgeknapt. Rond een paar wateruitlaten was roest opgetreden tot in de markeringslijn en die had ik helemaal uitgeslepen. Die plekken waren al wel meegenomen met het schuren en plamuren dus die heb ik met een busje rode verf hersteld. Valt in ieder geval minder op dan een witte primer plek.
Op woensdagmiddag naar de chandler getogen en gelukkig, de antifouling was aangekomen. Ik snap niet dat Murat in Alanya de boot steeds kon schilderen met 3 blikken antifouling. Ik heb er bijna 4 blikken (10 kilo) opgesmeerd en nog heb ik het idee dat er te weinig opzit. OK, er zitten 3 lagen op de waterlijn, 2 op de gerepareerde plekken en de volledige kielbalk, maar het vlak is slechts 1x gedaan. Of dat genoeg is zal aan het eind van het seizoen blijken.
 |
| eindelijk klaar! |
Het was al dik in de avond toen ik eindelijk de roller kon neerleggen, de klus zat er op en het schip zag er prima uit met z'n nieuwe zwarte onderkant en mooie witte schroef.
We hebben onszelf grondig gereinigd en hebben tevreden een biertje genomen. morgenvroeg de laatste klusjes en dan het water in!
 |
| op de sleepwagen |
 |
| overgenomen door de lift |
Donderdag 27 april was het dan zover. Na het ontbijt kon dan eindelijk het gereedschap worden opgeruimd en de luiken en kasten worden dichtgedaan. De Zodiac moest nog worden opgehangen maar met de hulp van een passerende Duitser ging dat erg vlot. Toen toch maar even gekeken of we ook de loopplank niet op zijn plek konden krijgen en ook dat lukte uiteindelijk zonder al teveel problemen.
Daarna naar het kantoor want zonder een vrijgave door de strenge dames daar wordt er niet gelift en te water gelaten. De rekening was even slikken maar het grootste deel was de antifouling en dat is duur spul.
Terug op de boot zaten we net aan een welverdiende kop koffie toen de kraanmachinist kwam vertellen dat ze wat vertraging opliepen. Uitermate netjes en punctueel, maar ja aan zijn spraak te horen is het óf een Duitser óf een Griek die jarenlang in Duitsland heeft gewerkt. Maar even later arriveerde de sleepwagen al en werd Vaarttuig al opgeladen en naar voren gereden waardoor ik het antifoulen van de stempelplekken kon doen terwijl Juul onder de kielbalk kroop met de antifoulingpot om de laatste kale plekken te bestrijken.
Daarna snel met de auto vooruit gereden om nog gauw een jas te vinden voor de grote bolfender die helemaal plakkerig is geworden. Daar kregen we nauwelijks de tijd voor want het ging allemaal verschrikkelijk soepel en snel. Het schip arriveerde slechts een paar minuten na ons, werd direct overgenomen door de lift en we lagen in no-time in het water. Ook wij hadden onze voorbereidingen goed gedaan. Snel het luik open en het wierfilter afgevuld. Juul had de lijnen klaar hangen en kon vervolgens de motor starten die direct bij de eerste poging aansloeg zonder haperingen of stotteringen. Ik had het luik nog niet dicht of de mannen waren buiten al bezig de singels lost te maken en ons de kolk uit te trekken langs een zeilboot die nog voor ons in het water was gegaan maar problemen had. Eenmaal er voorbij werden de lijnen aan boord gegooid en werden we uitgewuifd. Dat was dat!
Zonder problemen zijn we overgestoken naar de kade van Preveza en 2 keer raden wie ons daar stond op te wachten! Jawel, Victor de Dieselman: die man is daar ook altijd! Het anker was op tijd uit en ondanks de zijstroom kwamen we toch mooi uit met de kont naar de kade. Victor nam de lijnen aan samen met Marco die ook ineens op de kade stond. Toen iedereen weg was toch nog even wat correcties uitgevoerd om het schip recht achter het anker te krijgen, maar toen lagen we ook perfect.
Denk nu niet dat we in deze 10 dagen alleen gewerkt hebben, er was ook ontspanning.
Daarna naar het kantoor want zonder een vrijgave door de strenge dames daar wordt er niet gelift en te water gelaten. De rekening was even slikken maar het grootste deel was de antifouling en dat is duur spul.
Terug op de boot zaten we net aan een welverdiende kop koffie toen de kraanmachinist kwam vertellen dat ze wat vertraging opliepen. Uitermate netjes en punctueel, maar ja aan zijn spraak te horen is het óf een Duitser óf een Griek die jarenlang in Duitsland heeft gewerkt. Maar even later arriveerde de sleepwagen al en werd Vaarttuig al opgeladen en naar voren gereden waardoor ik het antifoulen van de stempelplekken kon doen terwijl Juul onder de kielbalk kroop met de antifoulingpot om de laatste kale plekken te bestrijken.
Daarna snel met de auto vooruit gereden om nog gauw een jas te vinden voor de grote bolfender die helemaal plakkerig is geworden. Daar kregen we nauwelijks de tijd voor want het ging allemaal verschrikkelijk soepel en snel. Het schip arriveerde slechts een paar minuten na ons, werd direct overgenomen door de lift en we lagen in no-time in het water. Ook wij hadden onze voorbereidingen goed gedaan. Snel het luik open en het wierfilter afgevuld. Juul had de lijnen klaar hangen en kon vervolgens de motor starten die direct bij de eerste poging aansloeg zonder haperingen of stotteringen. Ik had het luik nog niet dicht of de mannen waren buiten al bezig de singels lost te maken en ons de kolk uit te trekken langs een zeilboot die nog voor ons in het water was gegaan maar problemen had. Eenmaal er voorbij werden de lijnen aan boord gegooid en werden we uitgewuifd. Dat was dat!
Zonder problemen zijn we overgestoken naar de kade van Preveza en 2 keer raden wie ons daar stond op te wachten! Jawel, Victor de Dieselman: die man is daar ook altijd! Het anker was op tijd uit en ondanks de zijstroom kwamen we toch mooi uit met de kont naar de kade. Victor nam de lijnen aan samen met Marco die ook ineens op de kade stond. Toen iedereen weg was toch nog even wat correcties uitgevoerd om het schip recht achter het anker te krijgen, maar toen lagen we ook perfect.
Denk nu niet dat we in deze 10 dagen alleen gewerkt hebben, er was ook ontspanning.
 |
| en ook aan Koningsdag werd gedacht! |
Halverwege de week zijn we naar AKTIO Marina gereden waar Frans en Diana (Utopia) en Marco en Mary (Blauwvoet) liggen, twee schepen die we kennen van de tocht in 2016 en dat was erg gezellig. We begonnen in de kuip van Blauwvoet maar zijn snel verhuisd naar de kajuit van Utopia vanwege de koude wind. En daarna is het nog laat geworden!
Tijdens die borrel is de afspraak gemaakt om na onze tewaterlating op donderdag gezamenlijk te gaan eten. Frans en Diana kwamen ons tegen 19:00 uur voor de boot ophalen met hun auto waarna we naar Hasan, de Turk, zijn gereden. Marco en Mary waren daar al op de fiets en we hebben daar heel gezellig, maar vooral weer heel lekker gegeten. Vrij lang getafeld met vier verschillende gerechten en de nodige wijn.
Wij zijn na afloop met Frans en Diana mee teruggereden naar Cleopatra om onze auto op te halen. Zelf dus weer naar de kade in Preveza gereden waar we de auto iets buiten het drukke gedeelte langs de straat gezet hebben. Kijken hoe het gaat.
Beste lezers, dit was het weer. De volgende keer gaat het over ons verblijf in Paleros en de never-ending story van onze zonnepanelen. Tot dan.
Tijdens die borrel is de afspraak gemaakt om na onze tewaterlating op donderdag gezamenlijk te gaan eten. Frans en Diana kwamen ons tegen 19:00 uur voor de boot ophalen met hun auto waarna we naar Hasan, de Turk, zijn gereden. Marco en Mary waren daar al op de fiets en we hebben daar heel gezellig, maar vooral weer heel lekker gegeten. Vrij lang getafeld met vier verschillende gerechten en de nodige wijn.
Wij zijn na afloop met Frans en Diana mee teruggereden naar Cleopatra om onze auto op te halen. Zelf dus weer naar de kade in Preveza gereden waar we de auto iets buiten het drukke gedeelte langs de straat gezet hebben. Kijken hoe het gaat.
Beste lezers, dit was het weer. De volgende keer gaat het over ons verblijf in Paleros en de never-ending story van onze zonnepanelen. Tot dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten