Van Preveza naar Corfu en weer terug.

Op vrijdag 19 augustus verlieten we Paleros voor de tocht naar Preveza, onze eerste etappeplaats op weg naar Corfu. Aan z'n bok op het hek hangt de Johnson buitenboordmotor die we definitief hebben afgeschreven. Mogelijk dat een echte monteur er weer leven in kan brengen, maar er moet gezien zijn leeftijd te veel geld in worden geïnvesteerd. De impeller is versleten, de afslagveiligheid doet het niet meer, en we hebben constant carburateurproblemen. Daarnaast begint hij voor ons te zwaar te worden om te hanteren. Volgend jaar gaan we elektrisch varen, dan kan Juliette er ook mee overweg.
Om toch te kunnen varen met de Zodiac hangt er nu een 2,5 pk Yamaha buitenboordmotortje aan, bereidwillig door Rits in bruikleen afgestaan.

De tocht van Paleros naar Preveza is zo langzamerhand wel bekend. Om de draaibrug van 12:00 uur in Levkas te halen moeten we hier om 10:00 uur vertrekken en zo kwam het ook uit. Keurig 5 minuten voor dat tijdstip lagen we voor de brug. Er is niet zo heel veel punctueel in Griekenland, maar de draaibrug in Levkas is er een van. Stipt op het tijdstip klonk de sirene, gingen de bomen dicht en draaide de brug naar de kant. Samen met 3 zeilboten gingen we erdoor en draaide de Ionische Zee op voor het laatste traject naar Preveza. Het weer was niet optimaal en de zee een beetje hobbelig. Maar met wat extra toeren konden we prima op koers blijven en binnen een uurtje legden we aan aan de stadskade van Preveza. Helaas was de dame die de lijnen aannam wat traag waardoor we toch nog zijdelings werden weggezet door de stroom en volkomen scheef achter het anker kwamen te liggen. Om het schip daarna met de hand te verhalen tegen de stroom in was nog een hele klus, maar uiteindelijk lagen we op de plaats waar we in eerste instantie wilden gaan liggen én recht achter het anker.
Direct na aankomst had ik Victor al gebeld en na een kwartiertje stond hij aan de kade met z'n scooter om alvast de was op te halen. En een paar uur later, rond half vijf stond hij er weer, dit keer met zijn dieseltruck om ons met 305 liter brandstof weer vol te tanken. Dat was een beetje meer dan verwacht, je begint toch te merken dat schip en schroef beginnen te vervuilen.

De volgende dag zijn we in Preveza blijven liggen in afwachting van Victor die de schone was zou komen terugbrengen. Net toen we na het ontbijt aan de koffie zaten zagen we ineens een bekend silhouet op de kade afkomen. Het was de "Lagos" met Martin en Gerrit die uit Vonitsa kwam omdat hij weer eens dynamoproblemen had. De vorige keer bleek dat een gebroken draad te zijn, dit keer was het een doorgeslagen zekering, verzekerde de snel gekomen monteur. Het kon zijn wat het wilde, Martin had z'n buik vol van al die moderne controllers en regulateurs en had de man opdracht gegeven het er allemaal uit te slopen en de meest eenvoudige dynamo, zonder regelaar, te monteren. 's Middags zijn beide heren op de koffie geweest om hun hart te luchten over het misfortuin van de laatste weken. Vooral Gerrit, die 4 weken aan boord is geweest heeft het niet getroffen deze reis.

Op zondag 21 augustus zijn we vroeg vertrokken. Om 09:00 maakten we los van de kade en 20 minuten later waren we weer op zee op een noordelijke koers richting Parga, onze volgende etappeplaats. Al direct na vertrek bleek dat de weervoorspellers er weer eens flink naast zaten. De voorspelde golfhoogte van 0,1 mtr bleek 0,3 tot 0,5 te zijn die gedurende de reis gestaag opliep naar 1 meter. Gelukkig was de wind zwak, maar we hadden wel wind en golven pal tegen en dat maakt het toch behoorlijk onrustig. Juliette is op een gegeven moment maar op bed gaan liggen, het effect van de deining is daar toch minder en liggend kan ze het gewoon beter verwerken.

de plaag van Parga

De baai van Parga is best leuk maar wordt ontzettend verziekt door de "toeristische watersport": het wemelt er van de speedbootjes die bananen, matrassen, bankstellen, waterskiërs en parasailers rondsleuren. En dat alles liefst zo dicht mogelijk langs de voor anker liggende schepen. Was je op zee niet zeeziek geworden, dan word je het hier wel. Op zee gingen we recht op en neer, door het zog van die snelle bootjes gaan we verschrikkelijk rollen en dat is veel vervelender.  Gelukkig hield dat allemaal op na zonsondergang en hebben we toch een rustige nacht gehad.

de Mandraki onder de oude vesting van Corfu

De volgende ochtend wederom bijtijds vertrokken richting Corfu stad. Aanvankelijk zijn we dicht onder de kust van het vasteland gebleven om te profiteren van de luwte die een paar kapen bieden, maar ter hoogte van de zuidpunt van Corfu zijn we eerst pal west naar het eiland gevaren en toen pal noord langs de kust omhoog. Eenmaal bij het eiland heb je totaal geen last meer van de deining van de zee en konden we volop genieten van de tocht.

de imposante entree van de
jachthaven

Toch blijven opletten! Corfu heeft aan haar zuidkant een soort haak die erg vlak is en voorzien is van zout moerassen. Op een plaats waar we volgens de kaart toch 5 meter onder de kiel zouden moeten hebben ging ineens het dieptealarm af! Minder dan 2 meter diepte! Snel naar zee uitgeweken om meer diepte te krijgen en na zo'n 50 meter waren we weer veilig.

ook de slotgracht ligt vol met bootjes

De oude vesting van Corfu is gebouwd op een in zee stekende rotspunt, gescheiden van de rest van het eiland door een soort slotgracht die door de Venetiërs is gegraven. Nou ja, ik denk dat de Venetiërs de eilandbewoners aan het werk gezet hebben..... Aan de noordzijde van die rots, pal onder het oude fort, ligt de Mandraki, oftewel de oude haven, die is omgebouwd tot een verenigingshaven. Via de marifoon hebben we ons gemeld en we kregen een keurige plaats toegewezen aan de buitenkant. Grote uitzondering: dit keer lagen we met de boeg naar de kade i.p.v. de gebruikelijke Mediterrane manier, met het hek naar de kade. Het werd ons snel duidelijke waarom.

Mandraki: niet goedkoop

De heersende windrichting is N-NW en als die eenmaal begint te waaien gepaard met regen en onweer, ben je blij dat je neus recht in de storm ligt. Alhoewel, geen regel zonder uitzondering. Op de tweede dag van ons verblijf barstte het pas echt los, maar dit keer kwam het geweld vanuit het oosten en dan wordt de 10 km zee tussen het eiland en het vasteland een kolkende massa water. We hebben een zeilschip op het hoogtepunt van die storm onze haven zien aanlopen. Aanvankelijk ging dat voor de wind en dat leverde al spectaculaire beelden op, maar dan moet hij dwars op de wind en golven de haven invaren. Laat ik het zo zeggen: wanneer wij dat geweest waren was Juliette waarschijnlijk nooit meer met me mee gevaren.
Maar in de haven lagen wij prima en we hebben van het mindere weer gebruik gemaakt om Corfu stad uitgebreid te bekijken; ondanks de zeer toeristische drukte zeer de moeite waard.

Mandraki: maar erg sfeervol.

Uiteindelijk klaarde het weer op en op donderdag 25 augustus hebben we Mandraki weer verlaten voor een verkenningstocht langs de baaitjes van Corfu. Laat ik het kort houden: die zijn er wel maar ze zijn allemaal verziekt door de stuiterende sofa's en vliegende matrassen. Je moet eigenlijk pas na zonsondergang aankomen en voor 09:00 uur weer weg zijn en dan zijn het heerlijke baaien, maar overdag hebben wij daar in ieder geval niets te zoeken.

Help: buurvrouw in het water!!

Uit contacten met het thuisfront wisten wij dat onze buren, Toine en Marjolijn, ook op vakantie in Corfu waren en op vrijdag 26 augustus hadden we onze eerste ontmoeting. Wij wisten bij benadering waar hun hotel aan de kust stond en toen we daar langs voeren zagen we al snel een roepende vrouw in het water, gekleed in bikini en zwemband. Waarschijnlijk dachten de andere hotelgasten dat er een vrouwspersoon aan het verdrinken was, zeker toen een passerend jacht ineens uitweek om haar aan boord te nemen!!
Maar Marjolijn kwam springlevend en opgewekt aan boord terwijl Toine vanuit zijn luie stoel op het terras alles op video vastlegde. Met Marjolijn zijn we nog kort langs de kust gevaren totdat we een geschikte plek vonden om ze de volgende dag aan boord te nemen voor een gezellige vaardag, waarna we haar weer voor het hotel in het water hebben laten zakken.

met de Zodiac van het strand gehaald

Op zaterdag 27 augustus zijn we met onze buurtjes gaan varen. We zijn voor het strand voor anker gegaan en hebben ze met de Zodiac opgepikt . Eenmaal aan boord hebben we het anker weer  gelicht voor een gezellige tocht langs de kust, afgewisseld met stops bij kleine eilandjes en baaitjes om te zwemmen en te lunchen.

het ontbrak ons aan niets!

Toine en Marjolijn hadden voor bubbels gezorgd en Juliette voor de lekkere hapjes dus de dag kon niet meer stuk!! Rond 15:30 hebben we het anker weer laten vallen voor hetzelfde, maar intussen druk bezette, strand om nog wat te borrelen. Terwijl we daar lagen stak de namiddagwind weer op en dat leverde spectaculaire beelden op op het strand. Eerst zag je simpele zonneparaplu's de lucht in gaan maar die werden al snel gevolgd door over het strand bolderende parasols. Aan boord merk je wel dat het wat harder waait, maar aangezien je met de neus in de wind ligt heb je er niet zo'n last van.

ze gingen veel vrolijker terug dan dat ze kwamen!

Rond 17:00 uur hebben we onze buren weer op het strand afgeleverd wat Toine nog wel een nat pak (nou ja, zwembroek) opleverde bij het uitstappen, maar verder was het een vreselijk gezellige dag.

winkelen bij de LIDL is fun......

Tussen zaterdag en maandag 29 augustus zijn we vnl. in Gouvia Bay gebleven en hebben de speedbootjes getrotseerd. Op maandag zijn we 's middags weer naar de Mandraki haven gevaren om te foerageren. Toine en Marjolijn hadden een auto gehuurd en boden aan ons mee te nemen naar de Lidl even buiten Corfu stad. Dat aanbod hebben we met open armen geaccepteerd en met z'n vieren hebben we een enorme kar volgeladen met voorraden voor de komst van een hongerig(en dorstig) stel kinderen. Super efficient: Marjolijn had de lijst en stuurde de andere 3 aan met opdrachten. Had het voordeel dat we ook snel klaar waren. De ingang van de Mandraki haven is dezelfde toegangspoort tot het oude fort waar de toeristen €6 moeten betalen om binnen te mogen. Maar de kassabeheerder was zo vriendelijk de slagboom open te doen voor ons 4 + de auto vol met boodschappen zodat wij in ieder geval de helft minder hoefden te sjouwen.

Na alles te hebben weggebracht hebben we nog ontspannen op het haventerras geborreld en 's avonds als afscheid heerlijk gegeten in de stad.

the kids are back on the boat!

Op dinsdag 30 augustus was het dan eindelijk zover en arriveerden Maarten en Marjolijn. En net als vorig jaar wisten ze ons te verrassen! Ik hield nauwgezet bij wanneer het vliegtuig geland was en wij liepen ruim op tijd naar de uitgang om ze op te vangen uit de taxi. Maar nee hoor, we waren de pier nog niet af of Juul spotte een beweging achter een struik. De berichtgeving van het vliegveld kun je dus ook niet vertrouwen, ze waren 20 minuten eerder geland dan aangegeven en de afwikkeling ging zo snel dat ze in no-time ter plekke waren! We hebben aan boord het weerzien gevierd, maar al snel losgegooid om een begin te maken met hun (vaar)vakantie.

hier wordt een kat gered in Pagania

Deze kinderen boffen toch altijd! De week hiervoor hebben we best wel wat wind en regen gehad, maar vanaf hun komst heeft de zon geschenen en de wind gefluisterd. Volop zon en vlakke zeeën, wat wil je nog meer. Om de drukte van Corfu te ontlopen zijn we direct overgestoken naar het vasteland en hebben daar achtereenvolgens de baai van Pagania, het haventje van Sayiada, de baai voor Igoumenitsa (Ormiskos Valtou), de haven van Platarias (2 nachten) en de baai van Mourtas (Sivota) aangedaan.

Maarten krijgt vaarles

Het was een groot genieten van elkaar, van het weer, van de mooie plekjes, het heerlijke zwemwater, de relaxte terrasjes en de Griekse keuken. De tijd vloog voorbij en voordat we het wisten waren we op maandag 5 september weer op weg van Sivota naar Mandraki in Corfu stad.

Genieten op ons eigen terras

op weg naar het strand

Maar daar wachtte ons een onaangename verrassing. Toen we voor de haven contact opnamen via de marifoon kregen we te horen dat we alleen met een reservering binnen konden komen. Ik heb er nog een telefoontje naar de havenmeester aan gewaagd, maar kreeg van hem dezelfde boodschap: kom volgende week maandag maar terug, tot die tijd zat hij vol met besproken plaatsen. Blijkbaar hadden meer mensen de weerberichten gezien die voor morgen zware wind, regen, donder en bliksem beloven!

helemaal top!

vechten met andermans anker

of nieuwe vrienden maken

de "Nieuwe Haven" om de hoek van Mandraki.
Ziet er mooi uit maar stinkt als een beerput.

We hebben niet lang gedraald en zijn iets verder naar het westen gevaren naar de "New Harbour". Dat is een renovatie van een gedeelte van de "Old Harbour" waar alle vissertjes en day-trippers uit verdwenen zijn en in principe bedoeld is voor jachten. Alleen wil er niemand liggen vanwege de penetrante lucht van het afvalwater dat hierin geloosd wordt en vanwege de enorme deining die hier kan binnenlopen van de passerende ferries en andere snelle boten. Maar we hadden geen keus, Maarten en Marjolijn moeten hier morgen al vroeg naar het vliegveld vertrekken en zoveel alternatieven zijn hier niet in de buurt. Gelukkig was er nog één plekje met bolders vrij. Er was nog wel vrije kademuur, maar helaas geen mogelijkheid om je lijnen vast te maken. Maar naarmate de middag vorderde, de hemel donkerder werd, de wind aanwakkerde en bootjes wanhopiger werden, werden er steeds meer oplossing gevonden om het schip toch vast te leggen. Tegen de avond lag toch de hele kademuur vol maar moesten de wandelaars op de kade uitkijken om niet over de meterslange lijnen naar bomen, hekken, lantaarnpalen en ander straatmeubilair te struikelen. Lijnen die op willekeurige momenten ineens tot wel 50 cm omhoog kwamen omdat de schepen waar ze aan vastzaten ineens gingen rollen door de deining van passerende schepen.

gezellig eten in de oude binnenstad

De kinderen hebben nog een gezellige middag in Corfu stad doorgebracht en wij zijn
's avonds voor het laatst met z'n vieren gaan eten in een gezellige taveerne in de oude stad.

's Nachts om twee uur zette dan eindelijk de lang verwachtte kentering in, de weeromslag die het einde van de hete zomer en het begin van de koelere herfst inluidt. En dat gaat gepaard met donder en geweld, heftige windstoten, golven van een meter buiten de haven en bakken met water. Maar wij lagen veilig met 4 lijnen + dempers aan de kademuur en werden door de wind van de kade af geblazen. We rolden wel af en toe bijna uit ons bed, maar hebben desondanks prima geslapen.
De ochtend bood een troosteloze aanblik. Het regende nog steeds gestaag door, overal grote plassen en enorme hoeveelheden blad die van de bomen af was geregend.

nat afscheid na een zonnige vakantie

Om 10:00 uur bracht ik tussen twee buien door onze gasten naar de tegenover de haven gelegen taxistandplaats en kwam toen tot de ontdekking dat er niet alleen blad uit de bomen geregend was. Deze omgeving is behoorlijk bomenrijk en daardoor een natuurlijke rustplaats voor talloze mussen en zwaluwen. 's Avonds strijken die al tsjilpend en fluitend in grote zwermen neer in die bomen, maar vanochtend lagen er dus 10-tallen dode vogeltjes onder. Door de heftige regen doorweekt en vervolgens zwaar onderkoeld gewoon uit de boom gevallen. Het was een triest gezicht.

tijdens ons verblijf in Corfu een bezoek gebracht aan het
Grieks Geld museum waar we uitleg kregen van een
gepassioneerde dame.
Geloof me, dit is echt niet de eerste keer dat Griekenland
een financiële crisis doormaakt!!

Pas op zaterdag 10 september waren de weersomstandigheden zover verbeterd dat we de Nieuwe Haven in Corfu konden verlaten. Zelfs de vissertjes die elke avond rond de boot samendromden hadden al gevraagd wanneer we nu eindelijk eens opdonderden, want wij lagen vreselijk in de weg voor hun activiteiten. Op donderdag waren al een stel schepen vertrokken maar dat kwam door een bliksemactie van de Port Police. Na het dagenlang geduld te hebben moesten nu ineens alle lange lijnen naar bomen, lantaarnpalen en hekken verwijderd worden. Blijkbaar hadden ze een klacht gekregen van een oudere dame die over een plotseling omhoog komende lijn was gestruikeld. Zo werkt dat in Griekenland: er wordt pas gehandhaafd als er iemand klaagt.

slecht weer restanten boven Corfu

Het oorspronkelijke plan was om die dag tot Parga te gaan en de volgende dag naar Preveza door te varen. Maar de reis verliep zo vlot dat we bij Parga hebben besloten door te gaan. En zo hebben we die dag 60 zeemijlen (108 km) afgelegd in 9,5 uur.

en buien bij Parga

En natuurlijk was het zo dat de tweede helft ruwer was dan de eerste! Maar om 16:30 lieten we het anker zakken voor de kade van Preveza en wie stond daar weer klaar om de lijnen aan te nemen: jawel, Victor de dieselman! Het was weliswaar te laat om nog diesel te tanken, maar hij ging wel weg met 2 grote zakken wasgoed: morgen klaar en dan kom ik ook met diesel! De man is onbetaalbaar!





We zijn weer op bekend terrein. We lagen er nog maar net of Rits en Marian kwamen ons begroeten. Dat werd een gezellig weerzien. Eerst aan boord geborreld, daarna gegeten bij een klein restaurant (wij noemen het "de Turk") achter de haven. De kok zelf komt naar je voorkeuren vragen en begint dan naar eigen inzicht te koken. Dus wat je uiteindelijk op tafel krijgt is een verrassing, maar het was heerlijk!
En nog meer bekenden: toen we die avond nog even op ons balkon zaten kwamen Jaap en Sjouk van de "Sea Fury" langs slenteren, die vertrekken morgen naar Corfu met hun kinderen. En de volgende ochtend zaten we aan het ontbijt toen ineens de Utopia naast ons afmeerde. De grote snelle motorboot van Frans en Diana waarmee we regelmatig hebben opgetrokken tijdens onze tocht rond de Peloponnesos. Opnieuw een gezellig weerzien.
Pas op woensdag 14 september hebben we Preveza weer verlaten. Volgetankt met water en diesel kunnen we er weer geruime tijd tegen. We zijn niet direct naar Paleros gevaren, maar hebben eerst een tussenstop gemaakt in Nidri, altijd een gezellig plaatsje. Hier konden we helemaal vooraan aan de kade vastmaken, zo dicht mogelijk aan het strand.

klusje tussendoor: verwarmingselement
van de boiler vervangen

We zijn 2 dagen in Nidri gebleven: inkopen gedaan bij George, de scheepsbenodigheden winkel, cocktails gedronken bij Panos in Cafe di Paris en zijn nieuwe zoon bewonderd, lekker gegeten, nog meer bekenden gesproken en uiteindelijk op vrijdag 16 september naar Paleros vertrokken.
Daar hebben we in eerste instantie vast gemaakt aan het ponton van de bootverhuurder omdat de kade vol was. Het probleem daarmee is dat je die plek op zaterdagmorgen moet ontruimen omdat dan de huurboten terugkomen. Maar gelukkig net op tijd vertrok op zaterdagochtend een grote RIB vanaf de pier naast de "White Whale" en liet een plek achter, inclusief een mooring boei, waar wij precies in paste.


Dat die parkeer-actie nog een gevolg had wisten we toen nog niet, maar dat vertellen we in de volgende en waarschijnlijk laatste blog van dit jaar!

Tot de volgende keer, Herman en Juliette