Het zit erop! Zondagochtend zijn we vroeg opgestaan omdat brug 15 in Delfzijl alleen maar bediend werd tussen 08:00 en 09:00. Het was bar fris, slechts 7 graden, en een wind van 18 knopen, maar wel een strakke blauwe lucht.
In konvooi met 3 vrachtschepen hebben we de bruggen in het Eemskanaal genomen en om 11 uur lagen we afgemeerd in de Oosterhaven in Groningen. Van hieruit gaan we ergens volgende week nog naar Drachten om het schip in te leveren voor de winterstalling, maar voorlopig blijven we hier een week liggen om te poetsen, winterklaar te maken, auto op te halen etc.etc.
De vorige blog waren we geëindigd vlak voor de laatste sluis in het Dortmund-Ems kanaal, waar we lagen te wachten tot de mist optrok en hoog water. Toen de mist inderdaad optrok werd het een prachtige dag en zijn we rond 13:00 uur onder een stralend zonnetje met 4 andere motorboten door de sluis gegaan. Je komt dan al direct op getijdewater en de timing had niet beter gekund. Precies op de kentering kwamen we naar buiten, dus het water was breed en rustig. Maar niet voor lang! De Ems wordt voortdurend uitgebaggerd tussen de Dollard en Papenburg om de Mayer werf in Papenburg de gelegenheid te geven de enorme cruise schepen die daar gebouwd worden naar zee te brengen. Dus als de ebstroom eenmaal inzet is er geen houden aan: alsof de WC wordt doorgetrokken zo hard stroomt het water richting zee. Ruim 4 knopen stroom krijg je cadeau, oftewel ruim 7 km/uur. Op een gegeven moment liepen we 18,5 km/uur met de motor op 1500 toeren!
En opnieuw hadden we geen zin om al naar huis te gaan! Dus toen we voor Emden langs voeren zijn we naar binnen gedraaid, hebben ons gemeld bij de "Grosse Seeschleuse" die al dicht was, maar voor ons opnieuw openging om daarna via de binnenhavens naar de "Alten Binnenhaven" van Emden te varen. Je ligt daar prima midden in de binnenstad.
Die "Grosse Seeschleuse" is trouwens een beleving op zich. Een enorme bak water van 220 meter lang en 45 meter breed, ingericht voor het hanteren van zeeschepen. Men heeft een poging gedaan om plezierbootjes enig houvast te geven middels vlonders met beugels, maar de meeste daarvan zijn al gekraakt of op andere manieren in het ongerede geraakt. We zijn dus gewoon midden in die bak blijven drijven totdat de deur aan de andere kant openging. Wordt blijkbaar vaker gedaan, want we kregen geen commentaar van de sluiswachter.
Emden is wel aardig, maar viel toch tegen in vergelijking met andere duitse steden die we onderweg hebben aangedaan zoals Lingen en Minden. Zaterdag zijn we dus weer vertrokken. Eerst door de hindernis van klapbrug en spoorbrug die slechts 10 min. per 2 uur bediend worden en vervolgens weer de grote zeesluis die dit keer minder voortvarend was. Ruim een uur hebben we liggen draaien in de haven alvorens we met een zeilbootje geschut werden (zo'n 25 cm, hoog water!). Buiten was het zonnig, maar er stond 20 knopen wind, gelukkig met de ebstroom mee maar desondanks hadden we zeer knobbelig water.
Vanuit Emden is het slechts een uurtje naar Delfzijl waar we opnieuw vlot via de jachtensluis naar binnen konden. Vlak voor de sluis hebben we Jan en Grietje gebeld die we ontmoet hadden in Zweden en die in Appingendam wonen. Op hun advies hebben we afgemeerd in de jachthaven van Delfzijl (binnenkant) en hebben een heel plezierig weerzien gehad en veel herinneringen opgehaald.
En toen werd het dus zondagochtend en moesten we om om half acht eruit om brug 15 te halen. Tijdens de tocht stuurde Juliette SMS'jes om onze thuiskomst aan te kondigen en sindsdien stond de telefoon niet stil.
We zijn echt weer thuis, vooral toen we 's avonds ook nog bezoek kregen van Monique en Joost die uit Haren kwamen gefietst om ons welkom te heten.
Helaas: aan alles komt een eind! Dus ook aan deze blog.
Wij beiden, als bemanning van "Vaarttuig" willen al onze lezers hartelijk danken voor hun belangstelling en medeleven en hopen iedereen binnenkort weer in levende lijve te ontmoeten.
Tot een volgend "Vaarttuig" avontuur!!!!!!
Juliette en Herman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten